ҚИШ СИМФОНИЯСИ

Биз кезган боғ бағри оқшом қучди қор,
Оппоқ либос ичра ботди дунёси.
Зумрад ҳаволарни сипқориб такрор,
Изғирин шаштига келмас парвоси.

Кумуш зарраларнинг жилоси сирли,
Аллалаб қалбимга солади жунбиш.
Ахир бу умрнинг кунлари турли,
Гоҳида баҳору, гоҳи эса қиш.

Сен қайда юрибсан жоним айни дам,
Оқ укпар ёпинган борлиқ мастона.
Гард инмас оқликка ўранган олам,
Пайт келиб кимгадир бўлар афсона.

Чамандай гуллаган дарахтлар ёдда,
Яшнаган майсалар ошуфта эди.
Бир бахтки қўл тутган менга ҳаётда,
Энтикиб излайман соғиниб энди...

Учқур хаёлларим қоқади қанот,
Ёруғлик ёйилган уфққа қадар.
Тутгунча оқликни еру коинот,
Билмадим қай томон бизни етаклар.

Нурли умидимнинг сабри беадад,
Оқ чойшаб остида ниҳон изимиз.
Вақт келиб кўкатлар кўтарганда қад,
Биз юрган йўлларга тушса кўзимиз...

Воажаб! Ўша тафт уфурса шунда,
Бу чаман, боғ ичра юрак телбавор...
Мен сени эсладим қор ёққан кунда,
Биласан бу қишнинг эртаси баҳор!..

Биз кезган боғ бағри оқшом қучди қор,
Оппоқ либос ичра ухлар дунёси...

© Ўткир Раҳмат

#Қиш_илҳоми| @Otkir_Rahmat