Kosonsoy 2-maktab

🔔“MAKTAB”

Baxtga narvon, bilimga kon erur maktab,
Zakovat doniga xirmon erur maktab.
O'g'il-qizlar, o'qing ulkan murod ko'zlab,
Ziyo topmoq uchun imkon erur maktab.
O'qing, minglab ahli dono kerak yurtga,
Yana Bobur, ibn Sino kerak yurtga.

Navoiy so'zni zar etdi ilm istab,
Buxoriy el kezib o'tdi ilm istab.
Riyoziyot shohi bo'ldi Xorazimiy,
Ulug'bek yulduzga yetdi ilm istab.
O'qing, Farg'oniy, Huvaydo kerak yurtga,
Beruniy, Termiziy, Kubro kerak yurtga.

Necha yovdan qaqshagan bu aziz tuproq,
Qadim janglar guvohi har dala, so'qmoq.
Buyuk yurt tarixin anglab g'urur to'plang,
Mard bobongiz Temurbekdek turing ogoh.
O'qing, idrokli posbonlar kerak yurtga,
Shiroq yanglig' pahlavonlar kerak yurtga.

Surib davron, Vatanda xon bo'ling doim,
Qadoqqo'l bu elga darmon bo'ling doim.
Shahar tiklang, oching dunyo sari yo'llar,
Nomi besh qit'ada doston bo'ling doim.
O'qing, ongli qizu o'g'lon kerak yurtga,
Qodiriy, Nodira, Cho'lpon kerak yurtga.

Qunt ila qirq hunar olmoqqa shahd aylang,
Shamoldan ham shakar olmoqqa shahd aylang.
Zamondan-da yurib ilg'or, bo'lib koshif,
Har ilmdan samar olmoqqa shahd aylang.
O'qing, qudrat ila shuhrat kerka yurtga,
Ma'rifatga tashna millat kerak yurtga.

Ma'rifatsiz elat maqsadda jam bo'lmas,
Ma'rifatli o'lka yotga qaram bo'lmas.
Agar maktab quyosh ersa, ilm nurdir,
Fikrsiz bosh ichra hattoki sham bo'lmas.
O'qing, fikri yorug' avlod kerak yurtga,
Va ertangi taraqqiyot kerak yurtga.

✍️Anvar Obidjon

2-chorak barchamizga hayirli kelsin!

#хулоса_ўзингиздан

🙏Инсон – бу кун бўйи нима ҳақида кўпроқ ўйласа, худди шунинг ўзгинасидир…

(Албатта охиригача ўқинг!)

Бир вақтлар сэр Френсис Гальтон (жаҳон психологияси тарихидаги энг ёрқин шахслардан бири) ўзгача бир психологик тажриба ўтказишга қарор қилади. У ҳар куни Лондон кўчаларини сайр қилишидан аввал ўзига-ўзи шундай дейди: "Мен – Англиядаги ҳамма нафратланадиган жирканч одамман!". У гипнозга тенг ушбу фикрга бир неча дақиқа эътибор қаратгач, одатдагидек кўчага чиқади.
Бир қарашда ўзгармагандек, аслида эса бундай бўлади: Френсис ҳар қадамида йўловчиларнинг нафрат ва ғазабга тўла нигоҳларини илғайди.

Кўпчилик уни кўрса, юзини терс бурар ва бир неча бор қўпол, ҳақоратли сўзларни айтишарди. Бир куни Гальтон портда кетаётганида юк ташувчилардан бири уни тирсаги билан туртиб юборади ва у лойга йиқилиб тушади. Ҳатто бундай хунук муносабат ҳайвонларга ҳам ўтиб қолгандек эди. Френсис эгарланган отнинг ёнидан ўтаётганида от олимнинг сонига шундай зарб билан тепадики, у ўрнидан туришга урингани ҳамон ерга яна юзтубан қулайди. Гальтон бу воқеага гувоҳ бўлган кишиларда раҳм-шафқат ҳиссини уйғотмоқчи бўлади, лекин одамлар отнинг ёнини олиб гапиришаётган эди. Гальтон ўзининг хаёлий эксперименти янада жиддийроқ оқибатларга олиб келмасидан уйига шошилади.

Ушбу реал воқеа кўпгина психология китобларида келтирилган. Ва бундан икки муҳим хулосани чиқариш мумкин:

1. Инсон ўзи ҳақида қандай фикрда бўлса, ён-атрофга шундай энергия таратади.

2. Одамларга ўзингизга бўлган баҳоингиз ва руҳий ҳолатингиз ҳақида гапиришингиз шарт эмас. Улар буни шундоқ ҳам ҳис қилишади.
Биз – ўзимиз ўйлагандекмиз. Ўй-фикрларимизда пайдо бўладиган ҳамма нарса – бу биз. Фикр-хаёлларимиз билан дунё яратамиз.
Атрофингиздаги одамлар сиз ҳақингизда нима деб ўйлашларидан кўра, сизнинг ўзингиз ҳақингизда нима деб ўйлашингиз муҳимроқдир.