— Ваууув, нақадар ажойиб якун!
Китобни ўқиб бўлган сочлари бели билан юзлашган, егнига узун ва сипо либос кийган қиз китобни ўқиб бўлгач уни ёпиб, стол четига қўйди. — Ҳиссиётларимни яхши ифодалабсиз. Барчаси кўз олдимда қайта жонланди. Aйниқса якун... Шунчаки бомба!
— Қўлдан келганча.
Унинг қаршисида ўтирган бошқа бир қиз финжонидаги қаҳвадан ҳўплади. — Сизга ёққан бўлса мен хурсандман Мунис.
— Ёққанда қандоқ... Жуда ажойиб
Муниса хиёл жилмайди. — Раҳмат сизга Марям. Вақтингизни ажратиб, ҳаётимни асар қилиб ёзиб берганингиздан жуда миннатдор бўлдим.
— Бу асар ҳам роса чўзилди. Енди бошлаган пайтим Жавоҳир билан бирга единглар. Кейин лоп етиб Шоҳжаҳонга унаштирилдингиз...
Ўнғайсизланди Марям. — Ўшанда нима қилишни ҳам билмай қолган едим. Ёзай десам ярангизни янгилайман, ёзмай десам берган ваъдам бор... Ўзи сизни қийнаб қўймадимми ўтмишни еслатиб?
— Йўғе, ҳаммаси жойида. Жавоҳир ёқимли ўтмишим, Шоҳжаҳон еса келажагим. Нима бўлган тақдирда ҳам кўз очиб кўрганим ҳам, Умаримнинг отаси ҳам у.
— Ҳиммм...
— Марям, нега айнан якунни бундай қилдингиз? Aхир Шоҳжаҳон ҳақида роса маълумот йиққан едингиз, тўйимиздан кейинги воқеаларни обдон суриштирган едингиз...
— Дастлаб Шоҳжаҳон билан тўйингиз, ундан кейинги яхши-ёмон кунларингиз ҳақида ёзмоқчи едим. Сизга қилган бефарқлиги ешитиб қоним қайнади. Кейин "Бу менинг асарим, унда хоҳлаган одамимни истаганим билан бирга қиламан" дедим... Ўзи Шоҳжаҳон жиннича қилиқларини ташладими? Сизга яхшироқ еътибор бераяпдими?
— Умар туғилганидан бери анча ўзгарган, шукр. Бир куни роса бўкиб ичиб келганди, "Боланинг ёнига шу аҳволда келдингизми?" деб урушганимдан кейин ўзини йиғиштириб олди. Ўшандан бери тузуккина ер бўлиб қолди. Aкаси бошқа уй олиб кетганидан бери оиласига меҳрибон бўлиб қолган. Мана ҳозир ҳам мени кафега ташлаб, Умар билан дўконга кийинишга кетди. Бўйи тез ўсаяпди-да, кийимлари лойиқ бўлмай қолаяпди. Шунга янги кийим олишмоқчи. Дадаси "Ўғлимни ўзим ясантириб келаман, сен дугонанг билан кўришиб ол" деди..
Китобни ўқиб бўлган сочлари бели билан юзлашган, егнига узун ва сипо либос кийган қиз китобни ўқиб бўлгач уни ёпиб, стол четига қўйди. — Ҳиссиётларимни яхши ифодалабсиз. Барчаси кўз олдимда қайта жонланди. Aйниқса якун... Шунчаки бомба!
— Қўлдан келганча.
Унинг қаршисида ўтирган бошқа бир қиз финжонидаги қаҳвадан ҳўплади. — Сизга ёққан бўлса мен хурсандман Мунис.
— Ёққанда қандоқ... Жуда ажойиб
Муниса хиёл жилмайди. — Раҳмат сизга Марям. Вақтингизни ажратиб, ҳаётимни асар қилиб ёзиб берганингиздан жуда миннатдор бўлдим.
— Бу асар ҳам роса чўзилди. Енди бошлаган пайтим Жавоҳир билан бирга единглар. Кейин лоп етиб Шоҳжаҳонга унаштирилдингиз...
Ўнғайсизланди Марям. — Ўшанда нима қилишни ҳам билмай қолган едим. Ёзай десам ярангизни янгилайман, ёзмай десам берган ваъдам бор... Ўзи сизни қийнаб қўймадимми ўтмишни еслатиб?
— Йўғе, ҳаммаси жойида. Жавоҳир ёқимли ўтмишим, Шоҳжаҳон еса келажагим. Нима бўлган тақдирда ҳам кўз очиб кўрганим ҳам, Умаримнинг отаси ҳам у.
— Ҳиммм...
— Марям, нега айнан якунни бундай қилдингиз? Aхир Шоҳжаҳон ҳақида роса маълумот йиққан едингиз, тўйимиздан кейинги воқеаларни обдон суриштирган едингиз...
— Дастлаб Шоҳжаҳон билан тўйингиз, ундан кейинги яхши-ёмон кунларингиз ҳақида ёзмоқчи едим. Сизга қилган бефарқлиги ешитиб қоним қайнади. Кейин "Бу менинг асарим, унда хоҳлаган одамимни истаганим билан бирга қиламан" дедим... Ўзи Шоҳжаҳон жиннича қилиқларини ташладими? Сизга яхшироқ еътибор бераяпдими?
— Умар туғилганидан бери анча ўзгарган, шукр. Бир куни роса бўкиб ичиб келганди, "Боланинг ёнига шу аҳволда келдингизми?" деб урушганимдан кейин ўзини йиғиштириб олди. Ўшандан бери тузуккина ер бўлиб қолди. Aкаси бошқа уй олиб кетганидан бери оиласига меҳрибон бўлиб қолган. Мана ҳозир ҳам мени кафега ташлаб, Умар билан дўконга кийинишга кетди. Бўйи тез ўсаяпди-да, кийимлари лойиқ бўлмай қолаяпди. Шунга янги кийим олишмоқчи. Дадаси "Ўғлимни ўзим ясантириб келаман, сен дугонанг билан кўришиб ол" деди..