Ancha bo'lgan, shaxsiy kanallardan chiqib ketganman. Ekranga ko'p qarasam, boshim og'riydi.

Bazan youtubda Mahmudiylar oilasi suhbatlari chiqib qolsa, ochib videolarini eshitardim.
U vaqtlar menimcha Toshkentda edim.
Yaqinda kimdir, ona tili haqidagi suhbatlarini guruhga tashlagandi, ochib eshitdim. Shundan keyin, yana ko'p-ko'p chiqadigan bo'ldi videolari.
Qiziqib, anchasini eshitib qo'ydim.
Uyoqdan telegram kanallariga o'tdim.
Ammo, aytganimdek, bosh og'rig'im sabab, hech o'qiyolmay yurgandim.
Kecha Maryam erta uxladi. Qarasam, o'zimni ham uyqum yo'q.
Kanalga kirib, yuqoriroqqa chiqib o'qiy boshladim. Onalarining ko'zi ojiz buvilari, ayollarining farzand ko'rmagan ammalari haqida yozilganlarini o'qib, rosa yig'labman.
Ikkı soat uxlolmadim. Qanday hayotlar, qanday ayollar bora ?
Biram havas qildim, biram o'zimdan uyaldim.
Anchadan beri biror kanalga kirib, bunaqa miriqib sho'ng'ib ketmagandim.
Orangizda ko'plar ularni taniydi, suhbatlarini bizga tashlab ham turasizlar. Ko'rdim, eshitdim, o'qidim ulashganlaringizni.
Vasila bo'lganlarga rahmat.