"...Shunda ham dastavval ishonmadim, kuzatish kerak, dedim. Kanalga har kuni yuboriladigan otzivlarni o'qib ishongim kelmasdi. Qanday qilib bola o'zi uxlashi mumkin, deb xayron o'ylardim. Chunki mening bolam faqat qo'lda uxlardi. Qo'lda tebratib sekingina joyiga qo'ysam yana uyg'onardi.
Shu kanalni kuzatib yurgunimga qadar 1,5 oy o'tib ketdi. Sinalmagan otning sirtidan o'tgim kelmasdi. Bu orada 4,5 oylik bo'lgan bolamning uyqularida hali hanuz o'zgarish yo'q edi, kechasi bilan bola ko'tarib uyda yurib chiqardim. Dadamiz yordam berardilar, ammo 1 soatga zo'rg'a chidar edilar, chunki bola allaqachon meni hidimni olib qolgandi. Tinmay injiqlanardi.
Shu bahona dadamiz ham joylarini alohida qilib chiqib ketdilar. "Tungi front"da yolg'iz qolardim, qorong'u tushgani sari yuragim orqaga tortardi, qo'rqardim. Chunki tunning o'tishi juda qiyin edi.
Yanayam zulmatga cho'kib borardim, nahotki endi shu tarzda yashasam, qachon menam odamlarga o'xshab to'yib uxlayman, deb yig'lardim. Kechasi uxlamasa mayli-ya, bolam kunduzi ham tinim bilmasdi, ovqat qila olmasdim, uy tozalay olmasdim.
Oxiri 2 oylikdan taqish mumkin bo'lgan ergoryukzak oldim, bolamni shu ryukzakka solib, ko'tarib yurardim. Ryukzakda bolani ko'tarib, ovqat tayyorlardim, uylarni tozalab, pilesos qilardim. Mana shunday menga yopishib tursagina chaqalog'im indamasdi, shunisiga ham xursand bo'lib ishlarimni qilib olardim. Ammo kechki bel og'rig'ini tasvirlab berolmayman. Belimga epiduralka olganim bois ham yaxshigina og'riq bor edi. Ustiga ustak kuni bilan tinim yo'q edi. Shunday qilib amallab kunni kunga ulardim.
Bir kuni uxlamayotgan bolamni ergoryukzakka solib ko'chaga chiqdim. Qish emasmi, qor yog'ib turardi. Soyabonni ko'tarib, toza havoda bolani uxlatmoqchi bo'ldim. Shunda NODIRA ADHAMOVA kanalda jonli efir qilayotganini ko'rib qoldim, darrov ulandim. Aylanib yurib, efirni tingladim. Nodira opa har bir onajonning savollariga erinmasdan javob berar, tushundingizmi meni, tushuntirolyapmanmi sizga, deya har bir yangi ma'lumotni tasdiqlatib olar edilar. Shunda men ham savol berish uchun qo'l ko'tarish tugmachasini bosdim, shuncha onalar ichidan Nodira opa meni tanlab mikrafonimni yoqdilar. Savolimni berdim, ular juda chiroyli javob berib, meni ruhlantirdilar, "albatta, sizning farzandingiz ham mening aytganlarimni qilsangiz, juda yaxshi uxlay boshlaydi, hammasi sizning qo'lingizda, siz uddalaysiz!", deya qo'llab-quvvatladilar. Ich-ichimdan bu insonga nisbatan mehr uyg'ondi, menga ishonch bildirib, qo'limdan kelishiga ishontirdilar. Shu payt nima bo'ldi deng? Sal-kam 2 oydan beri kanalni kuzatib, ikkilanib yurgan men bu gaplardan so'ng, yugurib borib paynetdan kurs uchun to'lov qilib keldim. O'sha kunni o'zidayoq menga qo'llanma tashlandi. Kechasi bilan bir qo'limda bolani ko'tarib, bir qo'limda telefon tutib, qo'llanmani ikir-chikirigacha o'qib chiqdim.
Ertasidan ishni boshladim. Menga bolamni mustaqil uyqusi kerakmas, men bilan bo'lsa ham uxlasa bo'lgani, degandim Nodira opaga. Ular ham meni to'g'ri tushunib juda yumshoq adaptatsiya usulini tavsiya qildilar, bolamning oyiga mos uyqu rejimini berdilar..."
❓Keyin nima bo'ldi?
❓Bolajon rejimga moslashdimi?
❓Qahramonimiz kurs sotib olganidan afsuslanmadimi?
Reaksiyalar esdan chiqmayaptimi😉?
✍@uyqumashguloti
Shu kanalni kuzatib yurgunimga qadar 1,5 oy o'tib ketdi. Sinalmagan otning sirtidan o'tgim kelmasdi. Bu orada 4,5 oylik bo'lgan bolamning uyqularida hali hanuz o'zgarish yo'q edi, kechasi bilan bola ko'tarib uyda yurib chiqardim. Dadamiz yordam berardilar, ammo 1 soatga zo'rg'a chidar edilar, chunki bola allaqachon meni hidimni olib qolgandi. Tinmay injiqlanardi.
Shu bahona dadamiz ham joylarini alohida qilib chiqib ketdilar. "Tungi front"da yolg'iz qolardim, qorong'u tushgani sari yuragim orqaga tortardi, qo'rqardim. Chunki tunning o'tishi juda qiyin edi.
Yanayam zulmatga cho'kib borardim, nahotki endi shu tarzda yashasam, qachon menam odamlarga o'xshab to'yib uxlayman, deb yig'lardim. Kechasi uxlamasa mayli-ya, bolam kunduzi ham tinim bilmasdi, ovqat qila olmasdim, uy tozalay olmasdim.
Oxiri 2 oylikdan taqish mumkin bo'lgan ergoryukzak oldim, bolamni shu ryukzakka solib, ko'tarib yurardim. Ryukzakda bolani ko'tarib, ovqat tayyorlardim, uylarni tozalab, pilesos qilardim. Mana shunday menga yopishib tursagina chaqalog'im indamasdi, shunisiga ham xursand bo'lib ishlarimni qilib olardim. Ammo kechki bel og'rig'ini tasvirlab berolmayman. Belimga epiduralka olganim bois ham yaxshigina og'riq bor edi. Ustiga ustak kuni bilan tinim yo'q edi. Shunday qilib amallab kunni kunga ulardim.
Bir kuni uxlamayotgan bolamni ergoryukzakka solib ko'chaga chiqdim. Qish emasmi, qor yog'ib turardi. Soyabonni ko'tarib, toza havoda bolani uxlatmoqchi bo'ldim. Shunda NODIRA ADHAMOVA kanalda jonli efir qilayotganini ko'rib qoldim, darrov ulandim. Aylanib yurib, efirni tingladim. Nodira opa har bir onajonning savollariga erinmasdan javob berar, tushundingizmi meni, tushuntirolyapmanmi sizga, deya har bir yangi ma'lumotni tasdiqlatib olar edilar. Shunda men ham savol berish uchun qo'l ko'tarish tugmachasini bosdim, shuncha onalar ichidan Nodira opa meni tanlab mikrafonimni yoqdilar. Savolimni berdim, ular juda chiroyli javob berib, meni ruhlantirdilar, "albatta, sizning farzandingiz ham mening aytganlarimni qilsangiz, juda yaxshi uxlay boshlaydi, hammasi sizning qo'lingizda, siz uddalaysiz!", deya qo'llab-quvvatladilar. Ich-ichimdan bu insonga nisbatan mehr uyg'ondi, menga ishonch bildirib, qo'limdan kelishiga ishontirdilar. Shu payt nima bo'ldi deng? Sal-kam 2 oydan beri kanalni kuzatib, ikkilanib yurgan men bu gaplardan so'ng, yugurib borib paynetdan kurs uchun to'lov qilib keldim. O'sha kunni o'zidayoq menga qo'llanma tashlandi. Kechasi bilan bir qo'limda bolani ko'tarib, bir qo'limda telefon tutib, qo'llanmani ikir-chikirigacha o'qib chiqdim.
Ertasidan ishni boshladim. Menga bolamni mustaqil uyqusi kerakmas, men bilan bo'lsa ham uxlasa bo'lgani, degandim Nodira opaga. Ular ham meni to'g'ri tushunib juda yumshoq adaptatsiya usulini tavsiya qildilar, bolamning oyiga mos uyqu rejimini berdilar..."
❓Keyin nima bo'ldi?
❓Bolajon rejimga moslashdimi?
❓Qahramonimiz kurs sotib olganidan afsuslanmadimi?
👀 Siz nima deb o'ylaysiz, qadrli obunachim?
Reaksiyalar esdan chiqmayaptimi😉?
✍@uyqumashguloti