Quvonchga to‘ldi olam,
Ulg‘ayding yigit bo‘lib.
Bo‘ldim kechalar bedor,
Senga yetganda alam,
Tanda qolmadi mador,
Yetdi ko‘klarga nolam.
Go‘yo edim men bemor,
Boshga yog‘ilib toshlar,
Qalbimga to‘ldi ozor,
Ko‘zdan to‘kildi yoshlar.
Firoq meni qo‘rqitdi,
Chang solib senga o‘lim,
Dardlar meni yiqitdi,
Ming titroq tutdi qo‘lim.
Do‘sting bo‘lib alp o‘g‘lon,
Kamolga yetib asta,
So‘zlaringdan yurak qon,
Bo‘ldimku bolam xasta.
Qilding menga qo‘pollik,
Qalbimga berib ozor,
Ko‘zlarimga boqding tik,
Mahzunlik bo‘ldi hazor.
Otamanmi, o‘g‘ilmi,
Bo‘lib qoldim men hayron,
Gʻamga to‘ldirding dilni,
Yurakni qilib vayron.
Aqli yo‘q, nodon, deding,
Shumi sendan ko‘rganim,
Kuchsiz bir ojiz, deding,
Ustimdan kuldi g‘anim.
Netay, menga dilbandsan,
Qilgum senga yaxshilik,
Axir, menga farzandsan,
Yuz burmayman dushmandek.
Bu she’rni eshitib, Nabiy alayhissalom yig‘lab yubordilar va: «Sen ham, molu dunyoing ham otangniki», dedilar.Ota roziligi Alloh roziligi deb aytishardi..ayting sizni kimdan kam qilib o‘stirdi?
Nargiza Abdullohni ko‘ksiga yuzini qattiqroq bosdi.Zora singib yo‘q bo‘lib ketsa shu yurakka..
Bolaligida dadasi doim unga ishdan qaytishida turli xil narsalar olib kelardi..qiyqirib dadasiga osilganlarini eslab yuragi azob cheka boshladi.
-Nargiza marhumni bunday qilib qiynamang otangiz sizni duolaringizga muhtoj!
Nargiza Abdullohni cho‘zgan qo‘lini mahkam tutdi.
Sherbek tumonat odam to‘plangan uyga yaqinlashdi.Do‘ppisini to‘g‘irlab qo‘ydi.
"Bo‘may qolgan qaynotajonimni joyi jannatda bo‘lsin"dedi kulgusi qistab. So‘ng ichkarilay boshladi.
NAFISA MALIKOVA
Davomi bor...
Ulg‘ayding yigit bo‘lib.
Bo‘ldim kechalar bedor,
Senga yetganda alam,
Tanda qolmadi mador,
Yetdi ko‘klarga nolam.
Go‘yo edim men bemor,
Boshga yog‘ilib toshlar,
Qalbimga to‘ldi ozor,
Ko‘zdan to‘kildi yoshlar.
Firoq meni qo‘rqitdi,
Chang solib senga o‘lim,
Dardlar meni yiqitdi,
Ming titroq tutdi qo‘lim.
Do‘sting bo‘lib alp o‘g‘lon,
Kamolga yetib asta,
So‘zlaringdan yurak qon,
Bo‘ldimku bolam xasta.
Qilding menga qo‘pollik,
Qalbimga berib ozor,
Ko‘zlarimga boqding tik,
Mahzunlik bo‘ldi hazor.
Otamanmi, o‘g‘ilmi,
Bo‘lib qoldim men hayron,
Gʻamga to‘ldirding dilni,
Yurakni qilib vayron.
Aqli yo‘q, nodon, deding,
Shumi sendan ko‘rganim,
Kuchsiz bir ojiz, deding,
Ustimdan kuldi g‘anim.
Netay, menga dilbandsan,
Qilgum senga yaxshilik,
Axir, menga farzandsan,
Yuz burmayman dushmandek.
Bu she’rni eshitib, Nabiy alayhissalom yig‘lab yubordilar va: «Sen ham, molu dunyoing ham otangniki», dedilar.Ota roziligi Alloh roziligi deb aytishardi..ayting sizni kimdan kam qilib o‘stirdi?
Nargiza Abdullohni ko‘ksiga yuzini qattiqroq bosdi.Zora singib yo‘q bo‘lib ketsa shu yurakka..
Bolaligida dadasi doim unga ishdan qaytishida turli xil narsalar olib kelardi..qiyqirib dadasiga osilganlarini eslab yuragi azob cheka boshladi.
-Nargiza marhumni bunday qilib qiynamang otangiz sizni duolaringizga muhtoj!
Nargiza Abdullohni cho‘zgan qo‘lini mahkam tutdi.
Sherbek tumonat odam to‘plangan uyga yaqinlashdi.Do‘ppisini to‘g‘irlab qo‘ydi.
"Bo‘may qolgan qaynotajonimni joyi jannatda bo‘lsin"dedi kulgusi qistab. So‘ng ichkarilay boshladi.
NAFISA MALIKOVA
Davomi bor...