#koreya_kundaliklari
27-son
“Ismim Islomjon. Koreyaning chekkaroq hududidagi oliygohga o'qish uchun kelganman. Men bugun sizlarga aytmoqchi bo'layotganim va ogohlikka chaqirmoqchi bo'layotgan voqea aslida bundan 1.5 yilcha oldin bo'lgan.
Men ham aksar o'quvchilar singari ham o'qib ham ishlash maqsadida kelganman.
Bizning hududda qish mavsumida ishlar kamayib ketadi. Shu sababli 3 nafar do’stlarim bilan internet orqali ish qidirishimizga to’g’ri keldi. Ishlar ko’p-u puli bizga uncha to’g’ri kelmasdi.
Vanihoyat kunlik to’lovi anchagina yaxshi bir ishni gaplashdik. Ish e’lon bergan inson (inson deyishga majburman) biz bilan faqat WhatsApp orqali rus tilida muloqot qildi. Bizga ish judayam zarurligi sababli qanday qilib boshlang’ich tolov (100 ming wondan) o’tkazganimizniyam yaxshi eslayolmayman.
Yana "one room" uchun to'lov qildik. Ko’rinishi joyida, kamiga shunaqangi ishontirib yozardiki shubhalanish umuman hayolimizga kelmadi. Hullas boshlang’ich tolovni qildik. Hammasi o’sha kundan keyin boshlandi. Ish boshlash sanasi e’londa aniq yozilgan bo’lsa ham hali ishdan darak yo’q edi. Aloqaga chiqsak, tez kunda boshlanishini aytib sabr qilib turishimizni tushuntirdi.
Bir kuni bizga ish kiyim uchun to’lov qilishimiz haqida xabar keldi. Tabiiyki biz aslida e’londa bundan talab bo’lmaganini aytdik,u esa agar ish kiyim uchun to’lov qilmasak ishlay olmasligimizni aytdi. Oldindan to’langan pul ham qaytarilmasligini eslatib o’tdi.
Majbur bo’ldik, hali noma’lum bo’lgan ish uchun 50 ming wondan to’ladik. Hatto razmerlarimizgacha yozib jo’natdik. Xullas oradan 3 kuncha o’tdiyamki ishdan darak yo’q. Yozgan habarlarimizga esa jo’yali javob bermadi. Doim ishda yoki muhim uchrashuvda bo’ladi. Qayta qayta aloqaga chiqganimizdan keyin bir kuni o’zi telefon qilib bizga mashina yuborishini aytib yo’lkira uchun pul to’lashimiz kerakligini aytdi. Biz o’zimizda mashina borligini qancha aytsak ham zavod hududi juda katta ekanligi, begona mashina kiraolmaslik vaji bilan bizdan yana 50 ming wondan talab qildi. Nimayam qilaolardik shuncha pul to’langan, oxirgi to’lov ekanligini aytib turib, majbur to’ladik.
Xullas, endi aldashganini his qila boshladik. Telefon qilib pullarni qaytarishini talab qildik. U esa aksincha bizdan yana pul talab qildi. Bu safar ochiqchasiga po’pisayam qilishga o’tdi.
Aytishicha zavodga migratsiyadan kelib noqonuniy ishchilarni ushlab ketibdi. Bizning ham hujjatlar ro’yhatdan o’tganligi sababli bizni ham noqonuniy ishchilar sifatida yozib ketibdimish. Har birimizga 3 milliondan “shtraf” yozishibdi. Zudlik bilan to’lamasak “deport” bo’lar ekanmiz. Firma boshlig’ini migratsiyada ishonchli tanishi bor ekan umumiy summani teng yarmini to’lasak ishni “yopib” berarkan.
Hattoki Seul migratsiyasining hodimining yonida o’tirganini rasmigacha yubordi. Oshib tushgandi, biz endi 1 won ham bermasligimizni aytdik. U esa qayta qayta telefon qilib qo’rqitishdan charchamadi. Biz tanish akalardan maslahat so’radik. Ular esa qayta pul bermasligimizni, aksincha militsiyaga xabar berishimizni maslahat berishdi.
Shunday ham qildik, lekin befoyda edi. Chunki
Koreyadagi kontaktlar yo’q, biz pul o’kazgan hisob raqam egasi allaqachon Qozog’istonga qaytib ketgan ekan.
Xullas, do’stlarim bilan yozmaganim va mayda to’lovlar bilan tahminan 2 million won atrofida “uhladik”.
O’zi shundoq ham pulga muhtoj turgandik, shu holatimizdan yaxshigina foydalandi. Aslida boshlang’ich to’lovni qilgan kunimiz biz tuzoqqa tushgan ekanmiz. Buni sal kechroq bildik, mayli anchagina tajriba bo’ldi.
Bu voqeani aytishdan maqsad, boshqa yurtdoshlarimizni ham ogohlikka chaqirishdir.”
Hikoya o’zgartirishsiz yozib olindi. Agar hikoyangiz bo’lsa va uni ogohlik uchun vatandoshlarimiz bilishi kerak deb o’ylasangiz koreawayu@gmail.com manziliga yuboring!
Instagram | Telegram | YouTube | Facebook
27-son
“Ismim Islomjon. Koreyaning chekkaroq hududidagi oliygohga o'qish uchun kelganman. Men bugun sizlarga aytmoqchi bo'layotganim va ogohlikka chaqirmoqchi bo'layotgan voqea aslida bundan 1.5 yilcha oldin bo'lgan.
Men ham aksar o'quvchilar singari ham o'qib ham ishlash maqsadida kelganman.
Bizning hududda qish mavsumida ishlar kamayib ketadi. Shu sababli 3 nafar do’stlarim bilan internet orqali ish qidirishimizga to’g’ri keldi. Ishlar ko’p-u puli bizga uncha to’g’ri kelmasdi.
Vanihoyat kunlik to’lovi anchagina yaxshi bir ishni gaplashdik. Ish e’lon bergan inson (inson deyishga majburman) biz bilan faqat WhatsApp orqali rus tilida muloqot qildi. Bizga ish judayam zarurligi sababli qanday qilib boshlang’ich tolov (100 ming wondan) o’tkazganimizniyam yaxshi eslayolmayman.
Yana "one room" uchun to'lov qildik. Ko’rinishi joyida, kamiga shunaqangi ishontirib yozardiki shubhalanish umuman hayolimizga kelmadi. Hullas boshlang’ich tolovni qildik. Hammasi o’sha kundan keyin boshlandi. Ish boshlash sanasi e’londa aniq yozilgan bo’lsa ham hali ishdan darak yo’q edi. Aloqaga chiqsak, tez kunda boshlanishini aytib sabr qilib turishimizni tushuntirdi.
Bir kuni bizga ish kiyim uchun to’lov qilishimiz haqida xabar keldi. Tabiiyki biz aslida e’londa bundan talab bo’lmaganini aytdik,u esa agar ish kiyim uchun to’lov qilmasak ishlay olmasligimizni aytdi. Oldindan to’langan pul ham qaytarilmasligini eslatib o’tdi.
Majbur bo’ldik, hali noma’lum bo’lgan ish uchun 50 ming wondan to’ladik. Hatto razmerlarimizgacha yozib jo’natdik. Xullas oradan 3 kuncha o’tdiyamki ishdan darak yo’q. Yozgan habarlarimizga esa jo’yali javob bermadi. Doim ishda yoki muhim uchrashuvda bo’ladi. Qayta qayta aloqaga chiqganimizdan keyin bir kuni o’zi telefon qilib bizga mashina yuborishini aytib yo’lkira uchun pul to’lashimiz kerakligini aytdi. Biz o’zimizda mashina borligini qancha aytsak ham zavod hududi juda katta ekanligi, begona mashina kiraolmaslik vaji bilan bizdan yana 50 ming wondan talab qildi. Nimayam qilaolardik shuncha pul to’langan, oxirgi to’lov ekanligini aytib turib, majbur to’ladik.
Xullas, endi aldashganini his qila boshladik. Telefon qilib pullarni qaytarishini talab qildik. U esa aksincha bizdan yana pul talab qildi. Bu safar ochiqchasiga po’pisayam qilishga o’tdi.
Aytishicha zavodga migratsiyadan kelib noqonuniy ishchilarni ushlab ketibdi. Bizning ham hujjatlar ro’yhatdan o’tganligi sababli bizni ham noqonuniy ishchilar sifatida yozib ketibdimish. Har birimizga 3 milliondan “shtraf” yozishibdi. Zudlik bilan to’lamasak “deport” bo’lar ekanmiz. Firma boshlig’ini migratsiyada ishonchli tanishi bor ekan umumiy summani teng yarmini to’lasak ishni “yopib” berarkan.
Hattoki Seul migratsiyasining hodimining yonida o’tirganini rasmigacha yubordi. Oshib tushgandi, biz endi 1 won ham bermasligimizni aytdik. U esa qayta qayta telefon qilib qo’rqitishdan charchamadi. Biz tanish akalardan maslahat so’radik. Ular esa qayta pul bermasligimizni, aksincha militsiyaga xabar berishimizni maslahat berishdi.
Shunday ham qildik, lekin befoyda edi. Chunki
Koreyadagi kontaktlar yo’q, biz pul o’kazgan hisob raqam egasi allaqachon Qozog’istonga qaytib ketgan ekan.
Xullas, do’stlarim bilan yozmaganim va mayda to’lovlar bilan tahminan 2 million won atrofida “uhladik”.
O’zi shundoq ham pulga muhtoj turgandik, shu holatimizdan yaxshigina foydalandi. Aslida boshlang’ich to’lovni qilgan kunimiz biz tuzoqqa tushgan ekanmiz. Buni sal kechroq bildik, mayli anchagina tajriba bo’ldi.
Bu voqeani aytishdan maqsad, boshqa yurtdoshlarimizni ham ogohlikka chaqirishdir.”
Hikoya o’zgartirishsiz yozib olindi. Agar hikoyangiz bo’lsa va uni ogohlik uchun vatandoshlarimiz bilishi kerak deb o’ylasangiz koreawayu@gmail.com manziliga yuboring!
Instagram | Telegram | YouTube | Facebook