Xom sut emgan bandasiga aql kunda emas, kunlarning birida bitar ekan. Buning uchun esa yashash, yashayverish kerak – koʻrib, bilib, chidab! Umr shunday masofaki, uni yugurib yoki tez bosib oʻtishning iloji yoʻq. Mana, deylik, avtobus marshruti. Har xil bekatlar. Ularning har biriga toʻxtamoqqa majbursiz. Toʻxtagandan keyin esa, uni-buni koʻrasiz, bilasiz, nimagadir kulasiz, nimagadir kuyasiz – xullas, ong-shuuringizda qandaydir oʻzgarish sodir boʻladiki, ana shular sizni boyitadi, hayot haqidagi tushunchalaringizga tushuncha qoʻshadi. Ana shuning nomi – aql!

“Bayramdan boshqa kunlar”