💥КУНДОШЛИ УЙ. (хаётли хикоя) 1-қисм.
Мухаббат качон нафратга айланади?
Чимилдикда ичилган касамлар качон бу кадар осон унутилади? Бир умрлик уйига мехр куйган аёл нега иссик жойи-ни тарк этади?
Аёллик иродаси, хаёси, фарзандла-рига узининг борлигини багишлаши ха-кикий узбек аёлининг мисолида хикоя килинади...
БАХТ ИЗЛАБ...1 КИСМ.
....Шуъла унинг рупарасида порлаб ту-рарди. Кузлари камашиб кетди. Юраги тушуниксиз бир хаяжонга тулди. Мана, у бир умр кутган, бир кун дуч келишига умид килган шуъла. Нихоят, уни учрат-ди, энди асло куйиб юбормайди. У кул-ларини шуъла томон чузди, вужуди ёкимли хисдан яйради, кузлари уз-узи-дан юмилиб кетди. Кузини очганида эса...шуъла ундан узоклаб борарди. У бир умр кутиб, эндигина эришган бахт-идан айро тушгиси келмади. Шуълани-нг ортидан югурди. У югургани сайин шуъла шунчалик узоклашар, баландла-рди. У югурди, аммо оёклари узига буй-сунмас, гуё бир жойда котиб колгандек эди. Шуъла эса узоклаша-узоклаша куздан гойиб булди. "Йук, йук, кетма!" деди алам билан. Овози бугзида котиб колгандек эди гуё...
- Йу-ук, кетма!-уз овозидан чучиб уйго-
ниб кетди. Аъзои баданини тер босган, негадир титрарди. Деворда бир маром-
да чик-чиклаётган соатга каради: мил-
лар тунги иккини курсатарди. Тун яр-
мидан оккан булишига карамай, эри ха-мон кайтмабди. Ёнида пишиллаб ухлаб ётган кизи билан углининг устидаги курпани тугрилаб куйди. Дераза парда-сидан муралаб каради. Тун коронгиси-да хеч нарса куринмайди. Шу пайтда эри каёкларда юрибди экан? Кейинги пайтларда ярим кечаси уйга кайтишла-ри купайди. Сабабини сураса "ишларим куп, сизларни хеч кимдан кам килмай бокиш учун уйкудан хам кечаман, сен - укимаган бир аёл буни каердан хам ту-шунардинг", дейди. Бу гапдан Гулшири-ннинг юраги эзилади. Йук, эри уни уки-маганини юзига солгани учун эмас, хар кадамда "сизларни бокяпман" деб таъ-на килавергани учун юраги эзилавера-ди. Ахир, оилани бокиш эркакнинг бур-чи эмасми? Колаверса, ризкнии берад-иган Аллох-ку! Гулширин хурсинди. Их-тиёри узида булганида у хам укимасм-иди? Мактабда энг аълочи эди, коллеж-даям энг олд талабалардан бири булди
Укитувчилар унинг билимига, интили-шига тан беришарди.
"Укиб, олий маълумот олсанг, албатта бирор корхонада рахбар буласан. Сен-да етакчилик кобилияти бор", дейишар-ди. Коллежни битирадиган йили уни су-раб совчилар кела бошлашди. Дадаси унинг бахтини куришни истарди. Хоти-ни вафот этганидан буён Гулшириннинг астойдил кулганини кургани йук. Она-сининг улимидан сунг кизнинг кузлари-да бир мунг котиб колди. Онаси Гулши-ринни бошкача яхши курарди, кенжа фарзанд булгани учунми, мехри булак-ча эди. Гулширин катта булганида хам онаси билан ётарди. Она кизи ухлаб колганидан кейингина узининг ётогига утарди. "Кизингни бунча узингга ургат-ма, эрта бир кун бировнинг хонадонига борса, сенсиз кандай куникади? Узинг хам кизингсиз кийналиб коласан", дер-ди бувиси. Онаси кулиб, "согинсам, ке-лин булиб тушган уйига бориб, дарво-засидан муралаб, кизимни куриб кела-ман" дерди. Бувиси бир нимани кунгли сезган эканми ушанда, онасининг ули-мидан кейин Гулширин уз кобигига ура-либ олиб, хеч ким билан гаплашмай куйди. Тиззасини кучоклаганча уззукун бир нуктага тикилиб утирар, хонасига хеч кимни киргизмасди. Хатто саксон ёшли бувисининг таваллолари хам кор килмади. "Бу ахволда набирамдан хам айрилиб коламан. Онасининг куйиги ет-масмиди", деб зорилларди бувиси. Вакт хар дардга даво деганлари рост экан. Гулширин аста-секин узига кела бошл-ади. Аммо у энди аввалгидек шух ва кувнок, бир гапириб, ун куладиган Гул-ширин эмас эди. Мехрибонининг улими уни улгайтириб куйганди. Илгари иста-ганича эркалик кила оладиган киз учун энди укишдан бошка максади колмади. Кандай килиб булмасин, коллежни би-тириб, укишга кириши керак. Буни она-си учун хам килиши керак. Онаси хар кеч Гулшириннинг сочини силаб, "Насиб булса, катта укишга кириб укийсан.
Мухаббат качон нафратга айланади?
Чимилдикда ичилган касамлар качон бу кадар осон унутилади? Бир умрлик уйига мехр куйган аёл нега иссик жойи-ни тарк этади?
Аёллик иродаси, хаёси, фарзандла-рига узининг борлигини багишлаши ха-кикий узбек аёлининг мисолида хикоя килинади...
БАХТ ИЗЛАБ...1 КИСМ.
....Шуъла унинг рупарасида порлаб ту-рарди. Кузлари камашиб кетди. Юраги тушуниксиз бир хаяжонга тулди. Мана, у бир умр кутган, бир кун дуч келишига умид килган шуъла. Нихоят, уни учрат-ди, энди асло куйиб юбормайди. У кул-ларини шуъла томон чузди, вужуди ёкимли хисдан яйради, кузлари уз-узи-дан юмилиб кетди. Кузини очганида эса...шуъла ундан узоклаб борарди. У бир умр кутиб, эндигина эришган бахт-идан айро тушгиси келмади. Шуълани-нг ортидан югурди. У югургани сайин шуъла шунчалик узоклашар, баландла-рди. У югурди, аммо оёклари узига буй-сунмас, гуё бир жойда котиб колгандек эди. Шуъла эса узоклаша-узоклаша куздан гойиб булди. "Йук, йук, кетма!" деди алам билан. Овози бугзида котиб колгандек эди гуё...
- Йу-ук, кетма!-уз овозидан чучиб уйго-
ниб кетди. Аъзои баданини тер босган, негадир титрарди. Деворда бир маром-
да чик-чиклаётган соатга каради: мил-
лар тунги иккини курсатарди. Тун яр-
мидан оккан булишига карамай, эри ха-мон кайтмабди. Ёнида пишиллаб ухлаб ётган кизи билан углининг устидаги курпани тугрилаб куйди. Дераза парда-сидан муралаб каради. Тун коронгиси-да хеч нарса куринмайди. Шу пайтда эри каёкларда юрибди экан? Кейинги пайтларда ярим кечаси уйга кайтишла-ри купайди. Сабабини сураса "ишларим куп, сизларни хеч кимдан кам килмай бокиш учун уйкудан хам кечаман, сен - укимаган бир аёл буни каердан хам ту-шунардинг", дейди. Бу гапдан Гулшири-ннинг юраги эзилади. Йук, эри уни уки-маганини юзига солгани учун эмас, хар кадамда "сизларни бокяпман" деб таъ-на килавергани учун юраги эзилавера-ди. Ахир, оилани бокиш эркакнинг бур-чи эмасми? Колаверса, ризкнии берад-иган Аллох-ку! Гулширин хурсинди. Их-тиёри узида булганида у хам укимасм-иди? Мактабда энг аълочи эди, коллеж-даям энг олд талабалардан бири булди
Укитувчилар унинг билимига, интили-шига тан беришарди.
"Укиб, олий маълумот олсанг, албатта бирор корхонада рахбар буласан. Сен-да етакчилик кобилияти бор", дейишар-ди. Коллежни битирадиган йили уни су-раб совчилар кела бошлашди. Дадаси унинг бахтини куришни истарди. Хоти-ни вафот этганидан буён Гулшириннинг астойдил кулганини кургани йук. Она-сининг улимидан сунг кизнинг кузлари-да бир мунг котиб колди. Онаси Гулши-ринни бошкача яхши курарди, кенжа фарзанд булгани учунми, мехри булак-ча эди. Гулширин катта булганида хам онаси билан ётарди. Она кизи ухлаб колганидан кейингина узининг ётогига утарди. "Кизингни бунча узингга ургат-ма, эрта бир кун бировнинг хонадонига борса, сенсиз кандай куникади? Узинг хам кизингсиз кийналиб коласан", дер-ди бувиси. Онаси кулиб, "согинсам, ке-лин булиб тушган уйига бориб, дарво-засидан муралаб, кизимни куриб кела-ман" дерди. Бувиси бир нимани кунгли сезган эканми ушанда, онасининг ули-мидан кейин Гулширин уз кобигига ура-либ олиб, хеч ким билан гаплашмай куйди. Тиззасини кучоклаганча уззукун бир нуктага тикилиб утирар, хонасига хеч кимни киргизмасди. Хатто саксон ёшли бувисининг таваллолари хам кор килмади. "Бу ахволда набирамдан хам айрилиб коламан. Онасининг куйиги ет-масмиди", деб зорилларди бувиси. Вакт хар дардга даво деганлари рост экан. Гулширин аста-секин узига кела бошл-ади. Аммо у энди аввалгидек шух ва кувнок, бир гапириб, ун куладиган Гул-ширин эмас эди. Мехрибонининг улими уни улгайтириб куйганди. Илгари иста-ганича эркалик кила оладиган киз учун энди укишдан бошка максади колмади. Кандай килиб булмасин, коллежни би-тириб, укишга кириши керак. Буни она-си учун хам килиши керак. Онаси хар кеч Гулшириннинг сочини силаб, "Насиб булса, катта укишга кириб укийсан.