#яширин_сирлар
20-қисм
Бонуус
“Қанчалик муддатга келдинг? “дея қизиқиб сўради Айсел
“Ҳозирча бир ярим йиллик шартномам бор кейин у ёғини вақт кўрсатади дедим.
“Олти ой деб келдим лекин уч йилдан бери шу ердаман” деди кулиб Баҳора
“ Яхши рухшуноз бўлиш учун яхши таълим олиш керакда ўзи”
“Айсел, гапинг тўғрида лекин инсон руҳи танасига ўхшамайди-ку узд ёки ренгин билан ҳаммасини билиб олсак”
Қизлар ўзаро танлаган касблари ҳақида гапиришар экан менинг дардим бошқа эди. Йўл чарчоғидан ухлолмадим. Ва негадир ичакларим ишламанга ўхшаб қолди. Ҳожатхонага икки уч қатнаганимни кўриб Айсел қўлидаги китобдан кўзини узмай менга қарата
“Ичакларингда пайдо бўлган муаммо жисмоний эмас аксига руҳийдир. Нимадандир қаттиқ афсусланаяпсан ва “қани эди” деган фикрга ўралашиб қолган бўласанг ичакларинг ўша туйғу туфали сени ҳоли қўймаяпти. Ёт ухла ва миянгдан барча “қани эди..” фикрини олиб ташла эрталабга бир ниманг қолмайди.”
“Вав, Айсел Кабиева, ординариус бўлиб қолибсизми? “ дея Айселга ҳазил қилган, Айсел Баҳарага қўлидаги китоб остига чизиб турган қаламини отди.
Бу қизларга қараб туриб бу ерда зерикмаслигимни тушундим.
Ўрнимга ётар эканман оёқларимга пайпоқ кийиб ётишим қизларни кулдирган бўлсада бу мен учун муҳим нарса эди. “Қани эди” сўз бирикмасини қандай қилиб ўйламай ишлатмай юриш ҳақида бош қотира бошладим. Орқага назар солиб ҳаётимнинг шу пайтгача бўлган вақтига қарасам менинг шиоримга айланиб бўлган экан бу бирикма.
Тонг саҳарда кўзимни очиб бироз товонга қараб ётдим. Қаерда эканлигимни қайси вақт оралиғи эканлигини англолмай бир неча дақиқа бир нуқтага тикилиб турдим. Юз бетимни ювиб, лимон ва асалли сув ичмоқчи эдим фақат ҳали ўзимга оид ҳеч қандай егулик олиб келмаганим учун оддий илиқ сув ича қолдим. Бугун курс маъмурияти билан учрашувдан сўнг яқин атрофда бирор бир озиқ овқат дўконига кириб эҳтиёжим бўлган ҳамма нарсани олиб келаман деб режалаб қўйдим. Бу ернинг ҳавоси бироз салқинроқ бўлгани учун шунга мос кийиниб телефонимга ёзилган адресга маҳаллий транспортда борадиган бўлдим. Баланд ва улкан биноларнинг ҳашамати кўзни қамаштирар кўчаларнинг озодалиги, инсонларнинг йўл қоидаларига риоя қилиб тартиб билан ҳаракат қилишлари эътиборимни тортди. Ниҳоят 18 дақиқалик йўлдан сўнг белгиланган бекатда тушиб йўлнинг нариги бетида жойлашган бинога кирдим. Қабулхонада исм шарифимни айтиб еттинчи қаватга лифт ёрдамида чиқдим. У қаватда мени яна бир кичик қабулхона қарши олар экан у ердаги секритар қиз телефонимни ва сумкамни унинг ёнига қўйиб ўнг қўлидаги 7/24 хонага киришимни, мени у ерда кутишаётганини айтди.
Йўлнинг охири нима билан тугашини билмасдан чиқганим бу йўлда мени нима ёки нималар кутаётганидан бехабар эдим.
Хона ичига, эшикни тақиллатиб кирганимда лотинча т шаклига монанд стол ва ўриндиқлар қўйилгани. Ва марказдаки курсида ёши эллик -эллик беш ёшлардаги аёл ўтирарганди. Унга салом бериб қўли билан менга ишора қилган жойига ўтирдим.
“Хуш келибсан Шахзода, сен ҳақингда жуда кўп нарса эшитдим. Тўғриси таъсирли ҳаёт ҳикоянг бўлса-да менга сенинг шахсиятинг унданда қизиқроқ бўлди.
20-қисм
Бонуус
“Қанчалик муддатга келдинг? “дея қизиқиб сўради Айсел
“Ҳозирча бир ярим йиллик шартномам бор кейин у ёғини вақт кўрсатади дедим.
“Олти ой деб келдим лекин уч йилдан бери шу ердаман” деди кулиб Баҳора
“ Яхши рухшуноз бўлиш учун яхши таълим олиш керакда ўзи”
“Айсел, гапинг тўғрида лекин инсон руҳи танасига ўхшамайди-ку узд ёки ренгин билан ҳаммасини билиб олсак”
Қизлар ўзаро танлаган касблари ҳақида гапиришар экан менинг дардим бошқа эди. Йўл чарчоғидан ухлолмадим. Ва негадир ичакларим ишламанга ўхшаб қолди. Ҳожатхонага икки уч қатнаганимни кўриб Айсел қўлидаги китобдан кўзини узмай менга қарата
“Ичакларингда пайдо бўлган муаммо жисмоний эмас аксига руҳийдир. Нимадандир қаттиқ афсусланаяпсан ва “қани эди” деган фикрга ўралашиб қолган бўласанг ичакларинг ўша туйғу туфали сени ҳоли қўймаяпти. Ёт ухла ва миянгдан барча “қани эди..” фикрини олиб ташла эрталабга бир ниманг қолмайди.”
“Вав, Айсел Кабиева, ординариус бўлиб қолибсизми? “ дея Айселга ҳазил қилган, Айсел Баҳарага қўлидаги китоб остига чизиб турган қаламини отди.
Бу қизларга қараб туриб бу ерда зерикмаслигимни тушундим.
Ўрнимга ётар эканман оёқларимга пайпоқ кийиб ётишим қизларни кулдирган бўлсада бу мен учун муҳим нарса эди. “Қани эди” сўз бирикмасини қандай қилиб ўйламай ишлатмай юриш ҳақида бош қотира бошладим. Орқага назар солиб ҳаётимнинг шу пайтгача бўлган вақтига қарасам менинг шиоримга айланиб бўлган экан бу бирикма.
Тонг саҳарда кўзимни очиб бироз товонга қараб ётдим. Қаерда эканлигимни қайси вақт оралиғи эканлигини англолмай бир неча дақиқа бир нуқтага тикилиб турдим. Юз бетимни ювиб, лимон ва асалли сув ичмоқчи эдим фақат ҳали ўзимга оид ҳеч қандай егулик олиб келмаганим учун оддий илиқ сув ича қолдим. Бугун курс маъмурияти билан учрашувдан сўнг яқин атрофда бирор бир озиқ овқат дўконига кириб эҳтиёжим бўлган ҳамма нарсани олиб келаман деб режалаб қўйдим. Бу ернинг ҳавоси бироз салқинроқ бўлгани учун шунга мос кийиниб телефонимга ёзилган адресга маҳаллий транспортда борадиган бўлдим. Баланд ва улкан биноларнинг ҳашамати кўзни қамаштирар кўчаларнинг озодалиги, инсонларнинг йўл қоидаларига риоя қилиб тартиб билан ҳаракат қилишлари эътиборимни тортди. Ниҳоят 18 дақиқалик йўлдан сўнг белгиланган бекатда тушиб йўлнинг нариги бетида жойлашган бинога кирдим. Қабулхонада исм шарифимни айтиб еттинчи қаватга лифт ёрдамида чиқдим. У қаватда мени яна бир кичик қабулхона қарши олар экан у ердаги секритар қиз телефонимни ва сумкамни унинг ёнига қўйиб ўнг қўлидаги 7/24 хонага киришимни, мени у ерда кутишаётганини айтди.
Йўлнинг охири нима билан тугашини билмасдан чиқганим бу йўлда мени нима ёки нималар кутаётганидан бехабар эдим.
Хона ичига, эшикни тақиллатиб кирганимда лотинча т шаклига монанд стол ва ўриндиқлар қўйилгани. Ва марказдаки курсида ёши эллик -эллик беш ёшлардаги аёл ўтирарганди. Унга салом бериб қўли билан менга ишора қилган жойига ўтирдим.
“Хуш келибсан Шахзода, сен ҳақингда жуда кўп нарса эшитдим. Тўғриси таъсирли ҳаёт ҳикоянг бўлса-да менга сенинг шахсиятинг унданда қизиқроқ бўлди.