#Соя
59-қисм
“Ғурур “дедим ўйламасдан. У жавобимга кулиб қўйиб, қўлидаги дафтарга бир ишорат қўйди. Кейин телефони чиқариб менга узатди. Зиёданинг рақамини яхшиям ёддан билардим. Узоқ чалмаган қўнғироқдан сўнг Зиёда гўшакни кўтарди.
“Ало! Зиёда кечирасан телефонимнинг қуввати ўчиб қолибди. Битдими ишинг? “
“Битди сени топа олмадим кутубхона атрофидаги дўконлардаман”
“Ҳозир келаман олдинга “.
Гўшакни Зиёда қўйишини кутмасдан телефонни ўчириб эгасига қайтардим. Рахматимни айтиб нарсаларимни олиб кетар эканман орқамдан яна гапирди
“Ишқни танланг! Чунки ишқ бор жойда андиша бўлади ғурур бор жойда эса ташвиш “. У йигит қўлида халқаро хуқуқ китобини олиб ишқ ,ғурур ҳақида фалсафа юритиши инсонни таажубга солсада, унга ортиқча гапирмай чиқиш эшигига қараб юрдим. Ишқ йўқ жойда андиша бўлмаслигини айтди бир бегона менга бугун. Мен Ғайратга ошиқ эмас эдим аммо тарозига унга бўлган хисларимни қўйсам уни кўргим келаганини яхшигина англаб турибман. Тинмай менга ҳазил смслар жўнатадиган одамдан мана бир ойга яқин вақт хабар йўқлиги мени бошқа туйғу оғушига етаклаб бораётган эди. Бармоғмни ушлаб қўйдим. Ҳали ҳам узугимни у касофат тешикдан ололганим йўқ Бир икки урнаб кўргач тахта полни михидан қопариб очиқроқ шаклга келтириб олишим керак эди. Аммо уйда доим биров бўлгани учун у ўлгур тахтани эплаб ололмаётган эдим. Ҳеч бўлмаса янгам онасиникига кетишини кутишим лозим. Ортиқча гап сўзга тоқатим қолмади. Агар узукни яна озроқ олмасам сичқон олиб кетмаса бўлгани деб ўйлаб қолдим. Онам айтар эдилар сичқон каби газандалар тиллага ўч бўлармиш. Ҳар қадамим назорат устида эканлигини билганимдан бор йўғи қулай пайти пойлаб юрган эдим.
Зиёда билан мошинага ўтирганимизда ҳаво қорая бошлаган ёмғир эса қуя бошлаган эди. Бошимни мошина ойнасига қўйиб деразага урилаётган ёмғир томчиларини кузата бошладим. Сувнинг ҳажмлаб шишага ёпишганидан атроф деярли кўринмас эди. Худди ҳаётдек инсон ўз ташвишларига ўралашиб қолганидан атрофида нималар бўлганидан бехабар юрарди. Зиёда тинмай телефонида бир нарслар ёзиб келар унга ноқулайлик бўлмасин дея бошимни у томонга бурмасликка ҳаракат қилардим. Мошинада авторадионинг дастурлари бераётган эди. Тингловчилар радиога қон қилиб қўшиқ буюртма қилишарди. Навбатдаги қўнғироқ эгаси Севара Назархон ижоросидаги “Кўргим келар “қўшиғини истади. Мусиқа худди руҳимга қоришиб кетгандек бўлди. Бу қўшиқни балки юзлаб марта эшитгандирман аммо сўзлари менга бошқача таъсир қилиб бораётгани ҳозир сездим. Кўзларимни юмдим уни биринчи кўрган кунимни эсладим,менга қилган ҳазилларини, учрашувга чиққан кунимдаги ҳаяжонимни оёғимга кичкина бўлган оёқ кийимининг оғриғини қалбим оғриғи босиб ўтгани ва яна ....... кўзимдан ёшлар яноғимга оқиб кетар экан хаёлан ёмғир томчиларига қоришиб кетгандек эди. Қўшиқ сўзлари эса худди ханчар мисол бир бир келиб юрагимга уриларди.
Умр ўқмас бир текисда тек, Кимларнидир ҳасрат енгадир.
Мен топарман иродани лек,
Кўргим келар сизни негадир. Ҳаёт кўхна доно муаллим, Садоқатли дўст бўлар ўлим. Гарчи сиздан айридир йўлим, Кўргим келар сизни негадир. Тун кутаман – ойдин, юлдузлик, Кун кутаман – нурафшон излик.
Ҳей, дилимни эзди ёлғизлик,
Кўргим келар сизни негадир......
59-қисм
“Ғурур “дедим ўйламасдан. У жавобимга кулиб қўйиб, қўлидаги дафтарга бир ишорат қўйди. Кейин телефони чиқариб менга узатди. Зиёданинг рақамини яхшиям ёддан билардим. Узоқ чалмаган қўнғироқдан сўнг Зиёда гўшакни кўтарди.
“Ало! Зиёда кечирасан телефонимнинг қуввати ўчиб қолибди. Битдими ишинг? “
“Битди сени топа олмадим кутубхона атрофидаги дўконлардаман”
“Ҳозир келаман олдинга “.
Гўшакни Зиёда қўйишини кутмасдан телефонни ўчириб эгасига қайтардим. Рахматимни айтиб нарсаларимни олиб кетар эканман орқамдан яна гапирди
“Ишқни танланг! Чунки ишқ бор жойда андиша бўлади ғурур бор жойда эса ташвиш “. У йигит қўлида халқаро хуқуқ китобини олиб ишқ ,ғурур ҳақида фалсафа юритиши инсонни таажубга солсада, унга ортиқча гапирмай чиқиш эшигига қараб юрдим. Ишқ йўқ жойда андиша бўлмаслигини айтди бир бегона менга бугун. Мен Ғайратга ошиқ эмас эдим аммо тарозига унга бўлган хисларимни қўйсам уни кўргим келаганини яхшигина англаб турибман. Тинмай менга ҳазил смслар жўнатадиган одамдан мана бир ойга яқин вақт хабар йўқлиги мени бошқа туйғу оғушига етаклаб бораётган эди. Бармоғмни ушлаб қўйдим. Ҳали ҳам узугимни у касофат тешикдан ололганим йўқ Бир икки урнаб кўргач тахта полни михидан қопариб очиқроқ шаклга келтириб олишим керак эди. Аммо уйда доим биров бўлгани учун у ўлгур тахтани эплаб ололмаётган эдим. Ҳеч бўлмаса янгам онасиникига кетишини кутишим лозим. Ортиқча гап сўзга тоқатим қолмади. Агар узукни яна озроқ олмасам сичқон олиб кетмаса бўлгани деб ўйлаб қолдим. Онам айтар эдилар сичқон каби газандалар тиллага ўч бўлармиш. Ҳар қадамим назорат устида эканлигини билганимдан бор йўғи қулай пайти пойлаб юрган эдим.
Зиёда билан мошинага ўтирганимизда ҳаво қорая бошлаган ёмғир эса қуя бошлаган эди. Бошимни мошина ойнасига қўйиб деразага урилаётган ёмғир томчиларини кузата бошладим. Сувнинг ҳажмлаб шишага ёпишганидан атроф деярли кўринмас эди. Худди ҳаётдек инсон ўз ташвишларига ўралашиб қолганидан атрофида нималар бўлганидан бехабар юрарди. Зиёда тинмай телефонида бир нарслар ёзиб келар унга ноқулайлик бўлмасин дея бошимни у томонга бурмасликка ҳаракат қилардим. Мошинада авторадионинг дастурлари бераётган эди. Тингловчилар радиога қон қилиб қўшиқ буюртма қилишарди. Навбатдаги қўнғироқ эгаси Севара Назархон ижоросидаги “Кўргим келар “қўшиғини истади. Мусиқа худди руҳимга қоришиб кетгандек бўлди. Бу қўшиқни балки юзлаб марта эшитгандирман аммо сўзлари менга бошқача таъсир қилиб бораётгани ҳозир сездим. Кўзларимни юмдим уни биринчи кўрган кунимни эсладим,менга қилган ҳазилларини, учрашувга чиққан кунимдаги ҳаяжонимни оёғимга кичкина бўлган оёқ кийимининг оғриғини қалбим оғриғи босиб ўтгани ва яна ....... кўзимдан ёшлар яноғимга оқиб кетар экан хаёлан ёмғир томчиларига қоришиб кетгандек эди. Қўшиқ сўзлари эса худди ханчар мисол бир бир келиб юрагимга уриларди.
Умр ўқмас бир текисда тек, Кимларнидир ҳасрат енгадир.
Мен топарман иродани лек,
Кўргим келар сизни негадир. Ҳаёт кўхна доно муаллим, Садоқатли дўст бўлар ўлим. Гарчи сиздан айридир йўлим, Кўргим келар сизни негадир. Тун кутаман – ойдин, юлдузлик, Кун кутаман – нурафшон излик.
Ҳей, дилимни эзди ёлғизлик,
Кўргим келар сизни негадир......