Шу кейсдан кейин кўп гуруҳларда, айнан ўсмир болалар, йигитларда #me_too (яъни менда ҳам бўлган, мен ҳам гувоҳман) деган ҳикояларни ўқидим, гаплашдим.

Бу ҳолатлар ҳеч қандай ҳуқуқий ҳужжат юритилмайдиган, ёлланма ишчи бўлиб ишлатиладиган хусусий бизнесда кўпроқ учрайди деб айтишяпти.

Биз йигитларни “эркак бўл”, “терпила бўлма”, “сотқинлик қилма”, “чида” деб тарбиялайдиган жамиятмиз. Самосудлар, шахсиятга дахл қилишга муросасиз кураш кераклигини айтмаймиз.

Инбазарга умрим бино бўлиб бормаганман, эндиям бормайман.

Алимовнинг гапига қўшиламан, ҳуқуқ-тартибот органлари ходимларини калтаклайдиган бу тадбиркорга чора кўриши керак.

Ўзини ҳар икки гапни бирида тақводор кўрсатиб, ўзига қарам бўлган ходимига зулм қилган бу касларга Ўзи кифоя қилади, бунисига аниқ ишонаман.