Har qanday qoʻzgʻolonni bostirish uchun zoʻravonlik ishlatishga hojat yoʻq. Gitlernikiga oʻxshash usullar endi eskirgan. Shunchaki, shunday kuchli jamoaviy shartlanish yaratish kifoya qiladiki, qoʻzgʻolon gʻoyasi insonlarning ongiga kelmasin, boʻldi. Ideal yoʻl — insonlarni tugʻilganidan boshlab shakllantirib, ularning tugʻma biologik qobiliyatlarini cheklashdir.
Shundan soʻng, biz shartlanishni davom ettiramiz va taʼlimni keskin qisqartiramiz, uni faqat kasbiy koʻnikmalarni egallash zarurati bilan cheklaymiz. Bilimsiz odamning dunyoqarashi cheklangan boʻladi va fikri qancha yuzaki ishlarga band boʻlsa, isyon qilish qobiliyati shuncha kamayadi.
Biz ilm-fanga kirishni tobora qiyin va elitar qilishimiz kerak, odamlar va ilm oʻrtasida jarlik yaratishimiz va ommaga taqdim etilgan maʼlumotlar isyonkorlik mazmuniga ega boʻlmasligini taʼminlashimiz kerak.
Asosiysi, gʻoyasiz boʻlishdir. Bu yerda ham bevosita zoʻravonlikdan koʻra ishontirish kuchidan foydalanish kerak: biz televideniye orqali ommaviy tarzda faqat his-tuygʻular va instinktlarni qamrab oluvchi koʻngilochar dasturlarni uzatamiz.
Onglar foydasiz va beparvo narsalar bilan band boʻladi. Doimiy suhbatlar va musiqa orqali odamlarni fikrlashdan chalgʻitish mumkin. Biz shahvoniylikni inson qiziqishlarining eng yuqori pogʻonasiga qoʻyamiz. Ijtimoiy tinchlantiruvchi vositaning bundan yaxshisi yoʻq. Umuman olganda, biz jiddiy hayot qismini yoʻq qilish, qimmatli narsalarni masxara qilish va yuzakilikni doimiy ravishda qoʻllab-quvvatlash orqali ommaviy eyforiyani inson baxtining mezoniga aylantiramiz va erkinlik namunasi sifatida qabul qilinishini taʼminlaymiz.
Shu tarzda shakllangan inson bilan u qanday boʻlsa shunday munosabatda boʻlish kerak: uni qoʻydek koʻrish va molday nazorat qilish kerak.
Uning aniq fikrlashga boʻlgan loqaydligini oshiradigan har qanday narsa ijtimoiy foyda hisoblanadi va uni uygʻotishi mumkin boʻlgan narsalarni masxara qilish, bostirish va unga qarshi kurashish kerak.
Tizimni shubha ostiga oladigan har qanday taʼlimot buzuvchi va terroristik deb belgilanishi kerak va uni qoʻllab-quvvatlaganlar terrorchi sifatida qabul qilinishi zarur.“
© Gyunter Anders, ”Insonning Eskirishi" 1956-y.
@sirli_kitobxon
Shundan soʻng, biz shartlanishni davom ettiramiz va taʼlimni keskin qisqartiramiz, uni faqat kasbiy koʻnikmalarni egallash zarurati bilan cheklaymiz. Bilimsiz odamning dunyoqarashi cheklangan boʻladi va fikri qancha yuzaki ishlarga band boʻlsa, isyon qilish qobiliyati shuncha kamayadi.
Biz ilm-fanga kirishni tobora qiyin va elitar qilishimiz kerak, odamlar va ilm oʻrtasida jarlik yaratishimiz va ommaga taqdim etilgan maʼlumotlar isyonkorlik mazmuniga ega boʻlmasligini taʼminlashimiz kerak.
Asosiysi, gʻoyasiz boʻlishdir. Bu yerda ham bevosita zoʻravonlikdan koʻra ishontirish kuchidan foydalanish kerak: biz televideniye orqali ommaviy tarzda faqat his-tuygʻular va instinktlarni qamrab oluvchi koʻngilochar dasturlarni uzatamiz.
Onglar foydasiz va beparvo narsalar bilan band boʻladi. Doimiy suhbatlar va musiqa orqali odamlarni fikrlashdan chalgʻitish mumkin. Biz shahvoniylikni inson qiziqishlarining eng yuqori pogʻonasiga qoʻyamiz. Ijtimoiy tinchlantiruvchi vositaning bundan yaxshisi yoʻq. Umuman olganda, biz jiddiy hayot qismini yoʻq qilish, qimmatli narsalarni masxara qilish va yuzakilikni doimiy ravishda qoʻllab-quvvatlash orqali ommaviy eyforiyani inson baxtining mezoniga aylantiramiz va erkinlik namunasi sifatida qabul qilinishini taʼminlaymiz.
Shu tarzda shakllangan inson bilan u qanday boʻlsa shunday munosabatda boʻlish kerak: uni qoʻydek koʻrish va molday nazorat qilish kerak.
Uning aniq fikrlashga boʻlgan loqaydligini oshiradigan har qanday narsa ijtimoiy foyda hisoblanadi va uni uygʻotishi mumkin boʻlgan narsalarni masxara qilish, bostirish va unga qarshi kurashish kerak.
Tizimni shubha ostiga oladigan har qanday taʼlimot buzuvchi va terroristik deb belgilanishi kerak va uni qoʻllab-quvvatlaganlar terrorchi sifatida qabul qilinishi zarur.“
© Gyunter Anders, ”Insonning Eskirishi" 1956-y.
@sirli_kitobxon