Shayx Ali Tantoviy hikoya qiladi:
“Shom (Suriya)da qozi edim. Bir kuni do‘stlarimizdan birinikida to‘plandik. To‘satdan nafasim qattiq siqila boshladi. Do‘stlarimdan ketish uchun ruxsat so‘radim. Ular esa tonggacha birga o‘tirishni so‘rab, qattiq turib olishdi. Lekin mening bunga toqatim yetmasdi. Ularga: “Toza havodan nafas olishim kerak”, dedim-da yakka o‘zim, qorong‘ida tashqariga chiqib ketdim.
Yo‘lda ketayotib bir tepalik ortidan zorlangan, o‘tinib iltijo qilayotgan ovozni eshitib qoldim. O‘tib qarasam, o‘ta nochor holdagi bir ayol yig‘lab Allohga duo qilyapti.
Uning yoniga borib: “Ey singlim, nega yig‘layapsiz?” – deb so‘radim.
U javob berdi: “Erim zolim, qattiqqo‘l odam. Meni uydan haydab, bolalarimni olib qo‘ydi va ularni qayta ko‘ra olmasligimni aytib qasam ichdi. Mening borar joyim ham, yordam so‘raydigan kishim ham yo‘q”.
Men undan: “Unda nega qoziga arz qilmadingiz?” – deb so‘radim.
U yig‘lab “Menga o‘xshagan bir ayol qozining oldiga qanday ham yetib bora olardi?” – dedi”.
Shayx yig‘lab hikoyasini davom ettirdi:
“Ayol shu so‘zlarni aytyapti-yu, Alloh qozini (ya’ni o‘zini nazarda tutyapti) bo‘ynidan sudrab uning oldiga olib kelganidan bexabar...”
© YaqinOzbek
“Shom (Suriya)da qozi edim. Bir kuni do‘stlarimizdan birinikida to‘plandik. To‘satdan nafasim qattiq siqila boshladi. Do‘stlarimdan ketish uchun ruxsat so‘radim. Ular esa tonggacha birga o‘tirishni so‘rab, qattiq turib olishdi. Lekin mening bunga toqatim yetmasdi. Ularga: “Toza havodan nafas olishim kerak”, dedim-da yakka o‘zim, qorong‘ida tashqariga chiqib ketdim.
Yo‘lda ketayotib bir tepalik ortidan zorlangan, o‘tinib iltijo qilayotgan ovozni eshitib qoldim. O‘tib qarasam, o‘ta nochor holdagi bir ayol yig‘lab Allohga duo qilyapti.
Uning yoniga borib: “Ey singlim, nega yig‘layapsiz?” – deb so‘radim.
U javob berdi: “Erim zolim, qattiqqo‘l odam. Meni uydan haydab, bolalarimni olib qo‘ydi va ularni qayta ko‘ra olmasligimni aytib qasam ichdi. Mening borar joyim ham, yordam so‘raydigan kishim ham yo‘q”.
Men undan: “Unda nega qoziga arz qilmadingiz?” – deb so‘radim.
U yig‘lab “Menga o‘xshagan bir ayol qozining oldiga qanday ham yetib bora olardi?” – dedi”.
Shayx yig‘lab hikoyasini davom ettirdi:
“Ayol shu so‘zlarni aytyapti-yu, Alloh qozini (ya’ni o‘zini nazarda tutyapti) bo‘ynidan sudrab uning oldiga olib kelganidan bexabar...”
© YaqinOzbek