💎 QALB GAVHARI💎

Рўзада Аллоҳ таолонинг бирлиги, ҳар қандай айбу нуқсонлардан пок эканига ҳам ишора бор

Бошқа ибодатларда бу хусусият йўқ.
Дарҳақиқат, таомдан тийилиш, бошқа шаҳвоний хоҳиш-истаклардан тийилиш Аллоҳ таолонинг сифатларидандир.
Демак, рўзада Аллоҳнинг сифатига мувофиқ келадиган кўриниш бор.
Шу сабабли Аллоҳ таоло «Рўзанинг савобини Ўзим бераман», деб марҳамат қилган.

Қуртубий раҳимаҳуллоҳ бу ҳадиснинг шарҳида шундай дейди: «Бандаларнинг амаллари уларнинг ўз ҳолатига яраша, шунга муносиб бўлади. Рўза эса Аллоҳ таолонинг сифатларидан бирига муносибдир.
Шу боис Аллоҳ таоло гўё: «Рўзадор Менинг сифатларимга мос келадиган амалларни қилиб, Менга яқин бўлади», дейди».

“Энг шарафли уммат” китобидан.

https://t.me/Qalb_Gavhari

Рўзадорнинг кўзи дўзахнинг бирон жойини кўрмайди.

Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким Аллоҳ учун бир кун рўза тутса, Аллоҳ унинг юзини дўзахдан етмиш йил узоқ қилади», дедилар» (Имом Аҳмад, Имом Бухорий, Имом Муслим ва Имом Насоий ривоят қилган).

Уқба ибн Омир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Аллоҳ таоло ундан жаҳаннамни юз йиллик масофага узоқлаштиради», дейилган.

https://t.me/Qalb_Gavhari

Рўза риёдан холи ибодатдир

Аллоҳ таоло банданинг ихлосига кўра унинг самимий қилган амали мукофотини кўпайтириб боради. Киши амалларида ва Аллоҳ таоло билан ўртасидаги муносабатга риё аралашмаса, банданинг амалини қабул қилиш хабарини беради Ҳақ субҳонаҳу ва таоло.
Агар риё аралашса, Аллоҳ таоло банданинг амалларини қабул қилмайди. Аллоҳ таолога ширк келтириш энг катта гуноҳлардан бири ҳисобланади. Қай бир ишда банда Аллоҳ таолога бирор нарсани шерик қилса, Аллоҳ таоло унинг ўзини ҳам, ширкини ҳам тарк этади.
Амалларга риё аралашиб қолиши мумкин. Аммо Рамазон рўзаси бундан мустасно. Яъни Рамазон рўзасининг ўзига хос хислатлари бор. Рўза бошқа ибодатлардан фарқ қилади. Чунки бошқа ибодатларга риё ва ширкнинг аралашиши осон бўлади. Рўзага эса риёнинг аралашиши қийин.
Дарҳақиқат, рўзадор саҳар вақти, рўза тутмаган одамлар ухлаётганда оғзини ёпиб, Аллоҳ таолога сўз беради. Унинг рўза тутганини кимдир ё билади ёки билмайди. Риёнинг камлиги шундандир. Аммо бошқа ибодатларда ундай эмас. Масалан, киши намоз ўқиши учун унга бир неча нарсалар керак бўлади. Унинг намоз ўқиётганини бошқалар кўради ва билади. Унга риёнинг аралашиб қолиши кўпроқ бўлади. Рўза шундай жиҳатлари билан фарқ қилади.
Рўзадор одамга иккита катта хурсандчилик бор:
1) Рамазоннинг охирида, Шаввол ойининг биринчи куни, Рамазон ҳайити куни энг катта хурсандчилик бўлади. Рўзадор учун аслида ҳар бир ифтор вақти хурсандчиликдир. Аммо умумий маънода Ҳайит куни энг катта хурсандчиликдир.
2) Аллоҳ таолога йўлиққан маҳал иккинчи хурсандчиликдир. Аллоҳ таоло ўзига йўлиққан рўзадор одамга жуда катта ажр ва мукофотлар беради.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: “Қуръон ва рўза Қиёмат куни эгасига шафоатчи бўлади” (Имом Аҳмад ривояти).
Қуръон ва рўзанинг шафоатчи бўлиши банда учун жуда кераклидир. Чунки инсон нуқсонлидир. Ҳар бир кишининг ўзи биладиган катта-кичик гуноҳлари бор. Қуръон ўқиган, рўза тутган инсон ўзига енгиллик қилган бўлади. Бу шафоат орқали гуноҳлар кечирилади ва ҳатто дўзахдан озод қилинади.
Рўзадорнинг оғзидан чиқадиган ҳид дунё мезонида унча ёқимли саналмаса-да, аммо Аллоҳ таолонинг ҳузурида ёқимли саналади.

https://t.me/Qalb_Gavhari

Шамолдан-да тезроқ эдилар

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо ривоят қиладилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамларнинг энг саховатлиси эдилар. У зотнинг саховатлари Рамазон ойида – ҳар кеча Жаброил алайҳиссалом у зотга Қуръонни таълим бериш учун ҳузурларига ташриф буюрадиган пайтларда, айниқса, чўққисига чиқарди. Дарҳақиқат, Аллоҳнинг Расули одамларга яхшилик билан мурувват кўрсатишда шиддат билан эсаётган шамолдан-да тезроқ эдилар».

Имом Бухорий ва Имом Муслим ривояти.

https://t.me/Qalb_Gavhari

Даражаларни кўтарадиган амал

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «“Сизларга Аллоҳ у билан хатоларни ўчириб, даражаларингизни кўтарадиган нарсани айтайми? ” – дедилар. Саҳобалар: “Ҳа, эй Расулуллоҳ!” – дейишди. У зот: “Машаққатларга (иссиқ ва совуққа) қарамай мукаммал таҳорат қилиш, масжидларга кўп қадам босиб (узоқдан қатнаб) бориш, бир намоздан кейин бошқасини кутиб туриш...” дедилар»

Имом Муслим ривояти

https://t.me/Qalb_Gavhari