Taxminan ikki-uch yil avval yozilgan xotiralar
Qorni yaxshi ko‘raman. U aql hayron qolishi va tengsiz zavq olishi kerak bo‘lgan yaratiqlardan deb o‘ylayman. Shuning uchun menga u bergan xotiralar yorqin hali ham.
Bolaligim: 1990 yilda yangi hovliga ko‘chganmiz. O‘sha yili qor zo‘r yoqqandi. Hovlimizning etagidan katta yo‘ldagi chiroq ko‘rinib turardi. Uning yorug‘iga qarab qor yog‘yaptimi-yo‘qmi aniq bilsa bo‘lardi. Biz- opacham, ukam va men chana uchganmiz hovlimizda. Zavqimizning cheki yo‘q edi.
Universitet: nomzodlik dissertatsiyamning ustida oxirgi tahrirni qilganimda ko‘p ishlaganimdan ko‘zim charchab qolgan. Qor yoqqan edi o‘shanda, qorda ko‘zimni ocholmaydigan bo‘lib qolganman, qordan qaytayotgan nur ko‘zimni og‘ritardi.
Ustozim: 2009-2010-yilgi qishda qor deyarli yog‘madi. Faqat bir marta 2010-yilning 14-fevralida qor yoqqan. O‘sha kuni ilmiy rahbarimga yangi chiqqan Hozirgi o‘zbek adabiy tili kitobini olib borib berganman. Toshkent univermagi (tsum) ning oldidagi "Kapadokiya" kafesida ko‘rishgandik. Rahbarim kitobning pulini beraman, deganlar. Men "yo‘q, olmayman", deganman. Ular "Siz bu kitobni menga obkelib berib yaxshilik qilib bo‘ldingiz. Pulini olishingiz shart", deb berganlar. Shunaqa halol va beta'ma... bebaho inson edilar...
Musofirlik. 2010-yil Gollandiyada birinchi qor yoqqan. Umrida birinchi marta qorni ko‘rgan tayvanlik kursdoshim "boshingdan qazg‘oq to‘kilishiga o‘xsharkan qor yog‘ishi" degandi. Esimda qolgani 16-dekabr. Semestrning oxirgi kuni va Developmental language disorders kursidan taqdimot qilishim kerak edi. William sindromili bolalarda til bilan bog‘liq muammolar mavzusidagi review maqoani taqdimot qilganman. Bundan shunaqa qo‘rqqanman ochig‘i. Ingliz tilida birinchi marta taqdimot qilishim edi. Groningen universiterining academy building i bor, tarixiy bino.O‘sha binodagi auditoriyada bo‘lgan dars. Shukrki, yaxshi o‘tganman. Ertasiga uyga uchishim kerak edi. Kechqurun chemodanni taxlab, "stroopwafel" olmaganim esimga tushib qolgan. Gollandlarning asalli vaflisi. Soat 8 larmidi... Keyin yotoqxonadan bir oz nariroqdagi supermarketga yo‘l olganman. Qor yog‘ayotgandi. Qor, binolar, chiroqlar yorug‘i- kechagiday ko‘z oldimda turadi.Juda ham yoqimli xotira edi. Chunki uyga ketayotgandim!
Ertalab ham qor tinmagandi. Aeroportga kelsam, mening parvozim bekor qilinibdi. Kayfiyatim tushib ketgan... Aviakompaniya, air Baltic, mehmonxonadan bir kunga joy qibergan. Mehmonxonada "В Петербурге сегодня гроза" qo‘shig‘ini eshitib o‘tirganman. Ertasiga Transaero bilan uchganman. Christmas arafasidagi Shiphol aeroporti go‘zal, tirband, esda qolarli edi.
2012-yilda ham Gollanidyada qish serqor bo‘lgan. O‘g‘limni har kuni toza havoga aylantirgani obchiqardim. Albatta, o‘qishim kerak bo‘lgan maqola bilan marker yonimda bo‘lardi. Ham aravachani sudrab, ham maqola o‘qirdim.
Keyingi yillardagi qorlar hammasi bolalarim bilan bog‘liq esimda qolgan. Ularga birinchi marta qorbobo yasab berganim, birga qorbo‘ron o‘ynaganimiz...
Qor, men uchun baribir mo‘jiza, go‘zal va betakror. Qorni yaratib Alloh bizga behad marhamat qilgan deb o‘ylayman.
@psixolingvist
Qorni yaxshi ko‘raman. U aql hayron qolishi va tengsiz zavq olishi kerak bo‘lgan yaratiqlardan deb o‘ylayman. Shuning uchun menga u bergan xotiralar yorqin hali ham.
Bolaligim: 1990 yilda yangi hovliga ko‘chganmiz. O‘sha yili qor zo‘r yoqqandi. Hovlimizning etagidan katta yo‘ldagi chiroq ko‘rinib turardi. Uning yorug‘iga qarab qor yog‘yaptimi-yo‘qmi aniq bilsa bo‘lardi. Biz- opacham, ukam va men chana uchganmiz hovlimizda. Zavqimizning cheki yo‘q edi.
Universitet: nomzodlik dissertatsiyamning ustida oxirgi tahrirni qilganimda ko‘p ishlaganimdan ko‘zim charchab qolgan. Qor yoqqan edi o‘shanda, qorda ko‘zimni ocholmaydigan bo‘lib qolganman, qordan qaytayotgan nur ko‘zimni og‘ritardi.
Ustozim: 2009-2010-yilgi qishda qor deyarli yog‘madi. Faqat bir marta 2010-yilning 14-fevralida qor yoqqan. O‘sha kuni ilmiy rahbarimga yangi chiqqan Hozirgi o‘zbek adabiy tili kitobini olib borib berganman. Toshkent univermagi (tsum) ning oldidagi "Kapadokiya" kafesida ko‘rishgandik. Rahbarim kitobning pulini beraman, deganlar. Men "yo‘q, olmayman", deganman. Ular "Siz bu kitobni menga obkelib berib yaxshilik qilib bo‘ldingiz. Pulini olishingiz shart", deb berganlar. Shunaqa halol va beta'ma... bebaho inson edilar...
Musofirlik. 2010-yil Gollandiyada birinchi qor yoqqan. Umrida birinchi marta qorni ko‘rgan tayvanlik kursdoshim "boshingdan qazg‘oq to‘kilishiga o‘xsharkan qor yog‘ishi" degandi. Esimda qolgani 16-dekabr. Semestrning oxirgi kuni va Developmental language disorders kursidan taqdimot qilishim kerak edi. William sindromili bolalarda til bilan bog‘liq muammolar mavzusidagi review maqoani taqdimot qilganman. Bundan shunaqa qo‘rqqanman ochig‘i. Ingliz tilida birinchi marta taqdimot qilishim edi. Groningen universiterining academy building i bor, tarixiy bino.O‘sha binodagi auditoriyada bo‘lgan dars. Shukrki, yaxshi o‘tganman. Ertasiga uyga uchishim kerak edi. Kechqurun chemodanni taxlab, "stroopwafel" olmaganim esimga tushib qolgan. Gollandlarning asalli vaflisi. Soat 8 larmidi... Keyin yotoqxonadan bir oz nariroqdagi supermarketga yo‘l olganman. Qor yog‘ayotgandi. Qor, binolar, chiroqlar yorug‘i- kechagiday ko‘z oldimda turadi.Juda ham yoqimli xotira edi. Chunki uyga ketayotgandim!
Ertalab ham qor tinmagandi. Aeroportga kelsam, mening parvozim bekor qilinibdi. Kayfiyatim tushib ketgan... Aviakompaniya, air Baltic, mehmonxonadan bir kunga joy qibergan. Mehmonxonada "В Петербурге сегодня гроза" qo‘shig‘ini eshitib o‘tirganman. Ertasiga Transaero bilan uchganman. Christmas arafasidagi Shiphol aeroporti go‘zal, tirband, esda qolarli edi.
2012-yilda ham Gollanidyada qish serqor bo‘lgan. O‘g‘limni har kuni toza havoga aylantirgani obchiqardim. Albatta, o‘qishim kerak bo‘lgan maqola bilan marker yonimda bo‘lardi. Ham aravachani sudrab, ham maqola o‘qirdim.
Keyingi yillardagi qorlar hammasi bolalarim bilan bog‘liq esimda qolgan. Ularga birinchi marta qorbobo yasab berganim, birga qorbo‘ron o‘ynaganimiz...
Qor, men uchun baribir mo‘jiza, go‘zal va betakror. Qorni yaratib Alloh bizga behad marhamat qilgan deb o‘ylayman.
@psixolingvist