райнер жуда тоза одам.

ҳар бир шоир (ижодкор) ўз ёзиқларини нималигини баҳодайдиган одам топишни истайди. касаллик. анови совет филмини кўргпнсиз, ўғри ва уй эгаси ўтирволиб ўз дардларини айтишади. ҳамлардлар эди кинонинг номи. унда энди тенглик бор, катта ижодкорга мактуб юборишда эса йўл топиш истаги. гўё "сиз бу йўлдан ўтгансиз, мени олдинда нима кутяпти?" дегандай.

рилкенинг маслаҳати жуда ўринли. у ҳеч кимнинг олдига бормасликни сўрайди. база йиғиш ҳақида сўзлайди. тинимсиз ёзиш кераклигини уқтиради

ҳа, рилкега шуҳрат келтиргпн нарса унинг поэзияси. ҳали ўзбек тилида йўқ. аммо унинг шоир сифатидаги фикрлари, қарашлари мана шу хатларида сақланган. яъни ҳақиқий мусаввирнинг йўли