#beshyuzsaksontoʻqqizinchikun
sayqal
Kuzakdan oʻzgasi qilmadi ardoq,
Koʻksimda sovigan sandiq-sandiq taft,
Kuyuk qadamimning sahnida zardob,
Sening-chi, tizmaviy qoʻyning toʻla baxt,
Sen qish qizisan.

Labingda boʻyangan anorlaring berk,
Koʻzing ajalimga uzrli sabab.
Sochingni oʻynatgan sazoyi yeldek,
Qoningda shashqator oqar muhabbat,
Sen ishq qizisan.

Kelasan bir cheksiz masofa bilan,
Yoʻllarim sigʻimsiz, boʻy bermas, been.
Sen bogʻsan, men dogʻman tushun jonginam
Muchaldan muchalga koʻcholmayman men,
Sen burj qizisan.

Chakkangda bulutdan tomchigan oʻpik,
Qoshlaring qop-qora, taralgan, soʻlgʻin.
Qansharing Sirotga eltguvchi koʻprik,
Mening-chi, hoziroq keladi oʻlgim,
Sen tun qizisan.

Yanogʻingda toʻplam tugun-tugun zeb,
Iyagingda koʻmiq sayyoraviy losh.
Qalbsiring – hali ham qoʻzgʻalmagan dev,
Men esa hali ham otolmagan tosh,
Sen dev qizisan.

Jizgʻanak qoʻrquvning bardoshida lof,
Men bir gʻujanakman, qobirgʻam siniq,
Ham doyam jonimni qisganida voh,
Xudo goʻzallikdan qismagan seni,
Sen Oy qizisan.


Sen – Somon yoʻlining olis yulduzi,
Sen – kuzda bulutga suyangich mone,
Sen – nilufar gulning Koʻkda ildizi,
Sen – men choʻzib qoʻygan sayqalsan jonim,
Sen sheʼr qizisan.

Poyingda koʻnishdi qancha sultonlar,
Qancha siym-u zarning bahridan oʻtding.
Qurgʻoqchil tuygʻungda sevging ummonlab,
Birini kutding…
Sen ona qizsan, Ona qiz.

PyD