#beshyuztoʻqsoninchikun
dejavu
Kulba, kechagina qurilgan pechka,
hali qoraymagan, suvoqlari xom.
Yonida turibsan ranging quv o’chgan,
Ilkis, tisarilib ketmoqda zang tong.
Og’ushib bormoqda qartaygan devor,
Shamol tegajog’liq qilib oynaga
pardasini yirtdi, tizilladi qon,
Bir yonda qandillar ko’zin boylagan.
Sovuqot nigohing o’zini oqlar,
Bir on qovog’ingda yoshlar qavariq,
Pechkaga hovliqib chopib bormoqda,
barcha kitobingning muqovalari.
Turibsan, sochingda bir o’ram shubha,
Qo’lingda qalbingga qadalgan hislar.
Qo’shning iti bilan quradi suhbat,
Sen esa yolg’izsan, o’zingni izlab.
Tavallolar qilding qadim ulusdek...
Osmondek ko’kardi oyog’ing, to’yding.
Muzlading bu ahvol qolmadi istak,
O’tdan o’zgasiga ishonmay qo’yding.
Hamon chang bosmagan ko’zgular sarmast,
Mushukka ovunchoq sarg’aygan billur.
Yungli libosingdan bo’lasan xalos,
Chamadon ichidan poylaydi kimdur.
Biqiq kechmish uzra tokchangda qahva,
Sahargi sutlarni andarmon etib,
Shakar evrilmoqqa bo’ladi mahtal,
Gurillar pechkaning qand diabeti.
Barchasi, barchasi chiqqan yodingdan,
Hech yo’qsa vaslingga bo’lolmadim sarf.
Atir bolalagan garderobingda
izhorim - umrbod taqilmagan sharf.
Cho’k tushgan vujuding, pechkada uchqun,
So’ng eslay olmayman harakatimni.
Namxil o’tinlarni yoqmoqlik uchun,
Ishlatib yubording so’nggi xatimni.
Imillab mo’ridan chiqqan yalang’och
sevgi deb oqshomning qo’ynida xijol.
Sen hali bilmaysan, ey yoqimquloch,
Eshiging zulfida tugadi bir jon.
Senga nasab bo’ldi serqaynov qo’rlar,
Bitilding, bitildim qancha hayotda.
Lekin, ketaverdi tushimni zo’rlab –
Kulba, oromkursi, koʻm-koʻk oyoqlar...
PyD
