ОЙБЕК АКБАРОВНИНГ "ГУЛДАҲАН" КИТОБИДАН ТАГИГА ЧИЗИБ ЎҚИГАНЛАРИМ Оқ йўл тилаб, сенга қўл силтаб қолгум,
Омон бор, манзилга тушмасидан кеч.
Ранжима, сўз айтмай тишлаб қолсам мум,
Авваллар айрилиб кўрмаганман ҳеч.
*
Эй сабрим, гуллайвер ўрикка ўхшаб,
Чечаклар очавер ёғса ҳамки қор.
Қиш ҳам бўлди мана умрини яшаб,
Мурувват айласа келгайдир баҳор.
*
Вужудим ўртаниб тортаман фиғон,
Соғиндим, жонгинам, айтақол, сен-чи?
Ўлим деб аталган муқаррар жонон,
Келиб қолмасайди сендан биринчи.
*
Хатларингга сингган атринг ифори...
*
Яна кўчанг томон қўяман қадам,
Фарқ этмай тонгми, шом, куз, қишлигини.
Қани эди, билса бирорта одам,
Бу кўча қалбингга элтишлигини.
*
Арзимайман, рост арзимасман,
Сени ҳатто хаёл қилишга.
Бу ёзиққа лек розимасман,
Ҳаққим бор-ку бахтли бўлишга.
*
"Мени унут" дединг, аммо наилож,
Ёдимга тушасан юрак урганда...
*
Ўша кундан буён юрагим тинди,
Ишонманг кўксимнинг "дук-дук"ларига.
Дилимнинг энг сўнгги ноласин энди,
Қўшинг "Сараҳбори Бузрук"ларига.
*
Шайтон кимлигини англадим, чунон,
Хурсандман сен билан танишганимдан.
*
Ошиқман, севмоқдан сира толмаган,
Садоқат яшнатсин, гулим, боғингни.
Сени ўпмоқликка ҳаққим қолмаган,
Майлими бир ўпсам қизалоғингни?
*
Эсимда, болалик барқ урган кунда
"Музқаймоқ" деб йиғлаб кўзларим ишса,
Пулим йўқ, дейишга орланиб шунда
Дегансиз "Хўп, болам, қулупной пишса"...
*
Майли, севма, ёқтирма зинҳор,
Барчасини тақдирга йўйгин.
Илтимосим сендан, эй дилдор,
Фақат сени севишга қўйгин.
*
Тўппа-тўғри, йиғлаганинг йўқ,
Кипригингга шудринг тушибди.
✍
Ойбек АКБАРОВ