Тонгнинг эсган шамоллари элтинг мени Мадинага,
Намозларда бузилмасин ҳаёл, кетгим келар Мадинага.
Билол айтган азонларин эшитдайдим зора,
Расулуллоҳ асъҳобларин қучоқласайдим бир бора.

Жаннат боғи хурмоларин есам дейман ифторларга,
Кавсар сувин хўпласайдим, дармон бўлса ғуборларга.
Сизни кўрмай туриб севдик, ё Муҳаммад Росулуллоҳ.
Сиз йўқ биз умматингиз ҳоли бўлди жуда ҳароб.

Қизғонамиз меҳримизни миннат билан қилиб савоб,
Қиёматда амалларга беролмасак керак жавоб.
Бари риё бўлиб кетти, хатто намоз ибодатлар,
Гуноҳимиз шунча кўпки, қурса бўлар иморатлар.

Қани ўша Мадинанинг, савоб тўла кўчалари,
Ойнинг иккига бўлинган мўъжизавий кечалари.
Қани Абу Бакр Сиддиқ, қани Усмон, Умарлари,
Биз ҳам бир бор эшитсайдик, Билол айтган азонларин.

Қани ўша чин муҳаббат, илоҳий ишқ эгалари.
Фотимамни ўзи ювиб, Алийимнинг кўмганлари.
Қани ўша рашк эгаси, Оиша онам бўлганлари,
Ҳадичамдек ёр қанилар, Росулумнинг севганлари.

* Манба билан олинг)