«Sa’d ibn Uboda: «Agar ayolimni biror kishi bilan ko‘rib qolsam, uni qilichning tig‘ini ko‘ndalang qilmay chopib tashlayman», dedi. Bu gap Nabiy sollallohu alayhi vasallamga yetib borgan edi, u zot: «Sa’dning rashkchiligiga ajablanyapsizmi? Men undan ham rashkliroqman. Alloh esa mendan ham rashkliroqdir», dedilar».

Shamchiroqni o‘chiringlar. Toki hech kimning ko‘zi Fotimaning soyasiga tushmasin.

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam ayollaridan birining oldida edilar. Mo‘minlarning onalaridan biri tovoqda taom yubordi. Shunda uyida Nabiy sollallohu alayhi vasallam bo‘lgan ayol xodimning qo‘liga urdi. Tovoq (yerga) tushib, bo‘linib ketdi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam tovoqning bo‘laklarini yig‘dilar. Keyin taomni shunga sola boshladilar va: «Onangiz rashk qildi da», deb qo‘ydilar. Keyin o‘zlari uyida bo‘lgan ayoldan tovoq keltirilguncha xodimni ushlab turdilar-da, butun tovoqni tovog‘i singan ayolga berib, singanini sindirganning uyida qoldirdilar».