Forward from: We talk a lot
Xorijdagi talabadan salom
Intro
Uka, bilasanmi, chet elda o’qish haqida hamma gapiradi. Bu ko’pchilikning orzusi, tungi osmondagi eng yorqin yulduzi. Lekin bu orzu boshqa orzular kabi ortiqcha kutilma, ortiqcha romantizatsiyalarga to’la. Haqiqat esa qayerdadir uzoqroqda
Men ham, atrofimdagi boshqa talabalar ham bu yo’lda qanday kurash olib borilganini ko’rib, boshdan kechirdim. Bu gaplarni biron kimni rahmini keltirish yoki taskin olish uchun emas, sening "urushdan qaytgan samolyotlar"ga qarabgina olgan xulosalaringni to’g’irlab olishing uchun yozyabman. Axir, qaytmaganlar ham bor – bu yo’lning past-balandliklarida o’qqa tutilib parchalinib temiri chirishni boshlagan samalyotlar
Moliyaviy Qiyinchiliklar
Moliyaviy mustaqillik deganda bizda ko’pincha shaxd bilan aytiladigan "o’zim eplayapman" iborasi tilga keladi. Lekin tan olish kerakki, bunday erkinlik katta yuk. Agar ota-onang seni moliyaviy qo’llab-quvvatlamasa yoki stipendiya olmasang, seni Hercules ning 12 mashaqqatli vazifasi kutib turibdi. Tasavvur qil: o’qish pulini to’lash kerak, yashash uchun har oy ijara va xarajatlar... Va birdan o’zingni omborlarda(gruzchik), yoki ovqat yetkazib berish xizmatida(dastavshik) ko’rib qolasan. Ushbu ishlarning ayrimlari esa nafaqa jismoniy juda og’ir, qolaversa noqonuniyligi sababli seni immigratsiya nazorati ushlab qolsa, katta muammolarga duch kelasan. Deportatsiya, yoki kamida palon sum jarima. Unaqa bo’lmagan taqdirda ham uzoq soatlar davomida og’ir ishlash talab qilinadi, va bu juda charchatadi. Ba’zan, ta’til paytlarida talabalar hatto qurilish maydonchalarida ishlashga majbur bo’lishadi. Buning hammasi o’qishni shunchaki davom ettirish uchun.
Atrofimda o’nlab talabalar bo’lgan, ularning ko’zlari juda ham umidlarga to’la, yorqin kelajakni orzu qilib kelishgan edi. Lekin shu moliyaviy qiyinchiliklar tufayli ularning ko’zlaridagi bu uchqun so’ngan. Hatto ba’zilari universitetni tashlab ketishga majbur bo’lishdi.
Ijtimoiy Izolyatsiya
Chet elga kelgan odam ko’pincha yangi hayot boshlashni orzu qiladi, yangi tuyg’ularni ta’mini totgisi keladi. Lekin bu yerda birinchi bo’lib his qiladigan narsang – yolg’izlik. Uyda oila va do’stlarning borligini bilib yashagan bo’lsang, bu yerda bunday tuyg’ular yetishmaydi. “Ko’zdan yiroq, qalbdan yiroq” degan gaplarni ko’pincha real keyslar bilan ko’rasan. 1-2yilda eski tanishlaringni ko’pi bilan aloqang uziladi, lekin bu muddatda sen yashayotgan joyingda bunchalik ko’p va yaqin do’stlar topishga ulgurmagan bo’lasan. Ayni o’sha davrda seni xorij qabul qilmagani lekin endi qaytib ham bo’lmasligini qanaqadir ong ostida tushunasan
Madaniyatlarning to’qnashuvi – bu shunchaki kitoblardan o’qib qoladigan termin emas tanangda his qilishni boshlaysan. Odamlar orasida turib ham o’zingni yolg’iz va ko’rinmas his qilishing mumkin. Men ko’p talabalarni ko’rganman – do’stlar orttirishga urinadi, lekin bir shishadan qilingan devor ularni yakkalab qo’yadi. ular ko’pincha o’zlarining yolg’izliklarini ichga yutishga majbur bo’ladilar. Ba’zilar hech nima o’xshamayotganlari uchun ham ixtiyoriy o’zlarini izolyatsion g’orlariga qamalib olishadi
Akademik Muammolar
Chet elda o’qish hayolga kelganda, ta’lim tizimini mukammal tasavvur qilasan. Lekin zerikarli leksiyalar, tuturiqsiz kursdoshlar va professorlar senga hayotning qora qismi haqida dars berishadi. Bu yerda sen boshqa tizimga tushasan: boshqa standartlar, boshqa talablar, va ba’zida sening tayyorliging yetarli emasdek tuyuladi.
Darslarda o’rganishga bo’lgan ishtiyoqni emas kechasi 12 soat ishlaganlikdagi charchoqni ko’rasan, darsni o’rtasida uxlab qolgan talabalar va ularni tushunishga harakat qilyotgan o’qituvchi portretini tasssavvur qil. Shu paytda "Men bunga munosib emasmanmi?" yoki “ Balki bu menga emasdir” degan ichki savol paydo bo’ladi.
Ruhiy va Emotsional Qiyinchiliklar
Va nihoyat, ruhiy kurash. Odamning eng og’ir dushmani – o’zi. Begona joyda bu ichingdagi maraz dushman yanada qudratli bo’ladi. Uyda har qanday muammoda ota-onang bilan maslahatlashgan bo’lsang, bu yerda sen yolg’izsan.
Intro
Uka, bilasanmi, chet elda o’qish haqida hamma gapiradi. Bu ko’pchilikning orzusi, tungi osmondagi eng yorqin yulduzi. Lekin bu orzu boshqa orzular kabi ortiqcha kutilma, ortiqcha romantizatsiyalarga to’la. Haqiqat esa qayerdadir uzoqroqda
Men ham, atrofimdagi boshqa talabalar ham bu yo’lda qanday kurash olib borilganini ko’rib, boshdan kechirdim. Bu gaplarni biron kimni rahmini keltirish yoki taskin olish uchun emas, sening "urushdan qaytgan samolyotlar"ga qarabgina olgan xulosalaringni to’g’irlab olishing uchun yozyabman. Axir, qaytmaganlar ham bor – bu yo’lning past-balandliklarida o’qqa tutilib parchalinib temiri chirishni boshlagan samalyotlar
Moliyaviy Qiyinchiliklar
Moliyaviy mustaqillik deganda bizda ko’pincha shaxd bilan aytiladigan "o’zim eplayapman" iborasi tilga keladi. Lekin tan olish kerakki, bunday erkinlik katta yuk. Agar ota-onang seni moliyaviy qo’llab-quvvatlamasa yoki stipendiya olmasang, seni Hercules ning 12 mashaqqatli vazifasi kutib turibdi. Tasavvur qil: o’qish pulini to’lash kerak, yashash uchun har oy ijara va xarajatlar... Va birdan o’zingni omborlarda(gruzchik), yoki ovqat yetkazib berish xizmatida(dastavshik) ko’rib qolasan. Ushbu ishlarning ayrimlari esa nafaqa jismoniy juda og’ir, qolaversa noqonuniyligi sababli seni immigratsiya nazorati ushlab qolsa, katta muammolarga duch kelasan. Deportatsiya, yoki kamida palon sum jarima. Unaqa bo’lmagan taqdirda ham uzoq soatlar davomida og’ir ishlash talab qilinadi, va bu juda charchatadi. Ba’zan, ta’til paytlarida talabalar hatto qurilish maydonchalarida ishlashga majbur bo’lishadi. Buning hammasi o’qishni shunchaki davom ettirish uchun.
Atrofimda o’nlab talabalar bo’lgan, ularning ko’zlari juda ham umidlarga to’la, yorqin kelajakni orzu qilib kelishgan edi. Lekin shu moliyaviy qiyinchiliklar tufayli ularning ko’zlaridagi bu uchqun so’ngan. Hatto ba’zilari universitetni tashlab ketishga majbur bo’lishdi.
Ijtimoiy Izolyatsiya
Chet elga kelgan odam ko’pincha yangi hayot boshlashni orzu qiladi, yangi tuyg’ularni ta’mini totgisi keladi. Lekin bu yerda birinchi bo’lib his qiladigan narsang – yolg’izlik. Uyda oila va do’stlarning borligini bilib yashagan bo’lsang, bu yerda bunday tuyg’ular yetishmaydi. “Ko’zdan yiroq, qalbdan yiroq” degan gaplarni ko’pincha real keyslar bilan ko’rasan. 1-2yilda eski tanishlaringni ko’pi bilan aloqang uziladi, lekin bu muddatda sen yashayotgan joyingda bunchalik ko’p va yaqin do’stlar topishga ulgurmagan bo’lasan. Ayni o’sha davrda seni xorij qabul qilmagani lekin endi qaytib ham bo’lmasligini qanaqadir ong ostida tushunasan
Madaniyatlarning to’qnashuvi – bu shunchaki kitoblardan o’qib qoladigan termin emas tanangda his qilishni boshlaysan. Odamlar orasida turib ham o’zingni yolg’iz va ko’rinmas his qilishing mumkin. Men ko’p talabalarni ko’rganman – do’stlar orttirishga urinadi, lekin bir shishadan qilingan devor ularni yakkalab qo’yadi. ular ko’pincha o’zlarining yolg’izliklarini ichga yutishga majbur bo’ladilar. Ba’zilar hech nima o’xshamayotganlari uchun ham ixtiyoriy o’zlarini izolyatsion g’orlariga qamalib olishadi
Akademik Muammolar
Chet elda o’qish hayolga kelganda, ta’lim tizimini mukammal tasavvur qilasan. Lekin zerikarli leksiyalar, tuturiqsiz kursdoshlar va professorlar senga hayotning qora qismi haqida dars berishadi. Bu yerda sen boshqa tizimga tushasan: boshqa standartlar, boshqa talablar, va ba’zida sening tayyorliging yetarli emasdek tuyuladi.
Darslarda o’rganishga bo’lgan ishtiyoqni emas kechasi 12 soat ishlaganlikdagi charchoqni ko’rasan, darsni o’rtasida uxlab qolgan talabalar va ularni tushunishga harakat qilyotgan o’qituvchi portretini tasssavvur qil. Shu paytda "Men bunga munosib emasmanmi?" yoki “ Balki bu menga emasdir” degan ichki savol paydo bo’ladi.
Ruhiy va Emotsional Qiyinchiliklar
Va nihoyat, ruhiy kurash. Odamning eng og’ir dushmani – o’zi. Begona joyda bu ichingdagi maraz dushman yanada qudratli bo’ladi. Uyda har qanday muammoda ota-onang bilan maslahatlashgan bo’lsang, bu yerda sen yolg’izsan.