🌙 РАМАЗОН ҲИКОЯСИ – "СОАТНИНГ СИРИ" ⏳

🕰 Соат 03:45. Саҳарлик учун охирги дақиқалар…

Дилмурод ухламаган. Қўлида кўҳна, аммо ишлайдиган бир соат.

Бу соат – отасидан мерос.

Ҳар сафар унинг "тик-тик" овози эшитилса, отасининг сўзлари ёдига тушарди:
— "Болам, вақт – энг катта омонат.
Ким вақтни қадрласа, ҳаётни қадрлайди!"

⏳ ЛЕКИН БУГУН…

Дилмурод соатга қараб, ўйланиб қолди:
— "Рамазон – вақтни қадрлаш ойи дейишади…
Лекин мен нима қилибман?"

Телефонда бекорчи видеолар томоша қилган.
Ишларни ортга сурган.
Ибодатга кўп вақт ажратмаган…

— "Нима учун?"

У ўзига ўзгартириш киритиши кераклигини ҳис қилди.

Шу пайт соат тик-тик қилиб туриб, тўсатдан тўхтаб қолди!

Дилмурод сергак тортиб, соатга қаради.
— "Йўқ, йўқ! Бу отамдан қолган ягона нарса! Тўхташга ҳаққи йўқ!"

Тезда уни очиб, ички механизмларини тўғрилади.

Бир дақиқа ўтиб, соат яна тик-тик қилишни бошлади.

Дилмурод чуқур нафас олди:
— "Ажаб… Бу соат ҳам худди инсон ҳаётидек.
Агар вақтингни бекорга ўтказсанг,
У тўхтаб қолади.

Агар ҳаракат қилсанг, у яна давом этади!"

🕌 ЭРТАЛАБ…

Дилмурод янги кунни бошқача бошлади.

Телефонда бекорчи нарсаларга вақт сарфламади.
Қуръон ўқиди.
Онамдан дуо олди.
Кечга эса рўзасини маънавият билан очди.

Чунки бугундан бошлаб у ўз вақтининг ҳақиқий соҳиби эди!

📌 ҲИКОЯДАН ИБРАТ:

✅ Вақт – омонат. Ундан тўғри фойдаланган одам, ҳаётини беҳуда ўтказмайди!
✅ Рамазон – вақтни тўғри бошқариш, беҳуда нарсаларга сарфламаслик учун энг яхши имконият!
✅ Агар вақтингизни қадрласангиз, ҳаётингиз янада мазмунли бўлади! ⏳