- Menga ham shundan olib kelasiz...
Ofitsiant biroz o'tib aytilgan narsalarni olib keldi. Mustafo anchagacha gapni boshlolmay ikkilandi.
- Sizga nomerimni bergandim?
- Haa olib qo'yganman.
- Men uni bir chetga olib qo'yishiz uchun bermagandim...
Mustafo bir-ikki tomoq qirib oldi. Yana qo'llarini asabiy ishqalashni boshladi.
- Bir haftadan oshdi. Telefon qilasizmikan deb rossa kutdim...
Maftuna indamadi. Ko'zlarini iloji boricha Mustafodan olib qochishga urindi.
- Maftunaxon... Men romantik emasman. Men bir to'pori odamman. Ba'zilarga o'xshab gul olib, yumshoq o'yinchoqlar bilan yana shunga o'xshash narsalar qilib qizlarni ko'nglini olishga ustamasman ochig'i. Bunaqa narsalarga nono'qroqman... Lekin ishoning sizni chindan yoqtiraman.
- Yoʻq... Gap bunda emas... Men qo'ng'iroq qilmoqchi bo'ldim... Koʻp bor urindim. Lekin... Nimadur bunga yoʻl qo'ymadi.
Mustafo xomush tortdi. Maftunaga o'ychan ko'zlarini qadadi.
- Uni shunchalik yaxshi ko'rarmidiz?
Maftuna javob bermadi.
- Men tushunaman. Sizga qiyin... Agar menga ko'ngliz bo'lmayotgan bo'lsa, sizni majburlamayman... O'zimni yo'limdan ketaveraman.
Mustafo o'rnidan turish uchun qo'zg'aldi.
- Shoshmang, qayoqqa ketyapsiz?
- Menga imkon bermas ekansiz... Sizni ham o'zimni ham qiynashni istamayman, Maftunaxon.
- Men imkon bermayman demadim-ku?!
Mustafo asta o'rniga o'tirdi. Sekinlik bilan Maftunaning qo'lidan ushladi. Maftuna bir seskanib ketdi, lekin qo'lini tortib olmadi. Mustafoning qaynoq kafti, Maftunaning qo'lini kuydirdi. Bu issiqlik taftidan yanoqlari qizardi.
- Maftuna... Sizni sevaman gulim!
Maftuna sekin, lekin o'tinchli ohangda dedi.
- Doim yonimda bo'lasiz-aaa...? Meni tashlab ketmaysiz, to'g'rimi...?
- Gulim... Bir umr yonizda bo'laman.
* * *
Behzod yelkasidan qattiq jarohatlandi. Ustiga og'ir xoda tushib ketdi. Bir necha kun o'rnidan turolmay yotib qoldi. Uning hastalangani tabiiyki bu yerdagilarga yoqmadi. Hastalik tobora tanasini egallab borar, ko'z oldiga goh onasi, goh Maftuna kelar, badani cho'g'dek qizir edi. U yarim jon holda elas-elas tushlar ko'ra boshlari, goho uyqusi ichi baqirib, yigʻlab alahsiraydigan bo'lib qoldi. Oxiri uning bu holati boshliqni joniga tegdi. Uning buyrugʻi bilan bir guruh rus yigitlari Behzodni hasta tanasini opichlagancha mashinaga soldilar va o'rmonning eng chekka hududiga olib borib tashladilar. Bu yer u ishlayotgan sexdan ancha uzoq edi. Behzod o'zini ko'tarolmasdan yotar, atrof g'ira-shira qorong'u... Og'riq borgan sari kuchaydi. Birdan ko'zlari qamashdi. Tevaraklar yorishib ketdi. Keyin onasini ko'rdi. Yuzlarini, qo'llarini ajin bosib ketibdi, sochlari bo'ralab yoqqan qordek oppoq... U xomush emish, ko'zlari jiqqa yosh holida Behzodga bir og'iz ham so'z demadi. Behzod bor kuchini toʻpladi, tanasidagi kuch tiliga jo bo'ldi.
- Onajonim... Qayoqqa ketyapsiz... Meni yolg'iz tashlab ketmang... Ona!
Ko'zi yumuldi. Hozirgina ko'ziga ko'ringan yoriq ro'yo g'oyib bo'ldi. Behzod tinimsiz yo'tala boshladi. U sovuq qotar, badani muzlab ko'karishni boshladi. Birdan bo'rining vahimali ovozi yangrab ketdi.
- Aaaaaaaavuuuuu!
Tepada to'lin oy Behzodni bamaylihotir tomosha qilib turardi. Bo'rining ovozi bu safar balandroq jarangladi.
- Aaavuuuuu!
Ofitsiant biroz o'tib aytilgan narsalarni olib keldi. Mustafo anchagacha gapni boshlolmay ikkilandi.
- Sizga nomerimni bergandim?
- Haa olib qo'yganman.
- Men uni bir chetga olib qo'yishiz uchun bermagandim...
Mustafo bir-ikki tomoq qirib oldi. Yana qo'llarini asabiy ishqalashni boshladi.
- Bir haftadan oshdi. Telefon qilasizmikan deb rossa kutdim...
Maftuna indamadi. Ko'zlarini iloji boricha Mustafodan olib qochishga urindi.
- Maftunaxon... Men romantik emasman. Men bir to'pori odamman. Ba'zilarga o'xshab gul olib, yumshoq o'yinchoqlar bilan yana shunga o'xshash narsalar qilib qizlarni ko'nglini olishga ustamasman ochig'i. Bunaqa narsalarga nono'qroqman... Lekin ishoning sizni chindan yoqtiraman.
- Yoʻq... Gap bunda emas... Men qo'ng'iroq qilmoqchi bo'ldim... Koʻp bor urindim. Lekin... Nimadur bunga yoʻl qo'ymadi.
Mustafo xomush tortdi. Maftunaga o'ychan ko'zlarini qadadi.
- Uni shunchalik yaxshi ko'rarmidiz?
Maftuna javob bermadi.
- Men tushunaman. Sizga qiyin... Agar menga ko'ngliz bo'lmayotgan bo'lsa, sizni majburlamayman... O'zimni yo'limdan ketaveraman.
Mustafo o'rnidan turish uchun qo'zg'aldi.
- Shoshmang, qayoqqa ketyapsiz?
- Menga imkon bermas ekansiz... Sizni ham o'zimni ham qiynashni istamayman, Maftunaxon.
- Men imkon bermayman demadim-ku?!
Mustafo asta o'rniga o'tirdi. Sekinlik bilan Maftunaning qo'lidan ushladi. Maftuna bir seskanib ketdi, lekin qo'lini tortib olmadi. Mustafoning qaynoq kafti, Maftunaning qo'lini kuydirdi. Bu issiqlik taftidan yanoqlari qizardi.
- Maftuna... Sizni sevaman gulim!
Maftuna sekin, lekin o'tinchli ohangda dedi.
- Doim yonimda bo'lasiz-aaa...? Meni tashlab ketmaysiz, to'g'rimi...?
- Gulim... Bir umr yonizda bo'laman.
* * *
Behzod yelkasidan qattiq jarohatlandi. Ustiga og'ir xoda tushib ketdi. Bir necha kun o'rnidan turolmay yotib qoldi. Uning hastalangani tabiiyki bu yerdagilarga yoqmadi. Hastalik tobora tanasini egallab borar, ko'z oldiga goh onasi, goh Maftuna kelar, badani cho'g'dek qizir edi. U yarim jon holda elas-elas tushlar ko'ra boshlari, goho uyqusi ichi baqirib, yigʻlab alahsiraydigan bo'lib qoldi. Oxiri uning bu holati boshliqni joniga tegdi. Uning buyrugʻi bilan bir guruh rus yigitlari Behzodni hasta tanasini opichlagancha mashinaga soldilar va o'rmonning eng chekka hududiga olib borib tashladilar. Bu yer u ishlayotgan sexdan ancha uzoq edi. Behzod o'zini ko'tarolmasdan yotar, atrof g'ira-shira qorong'u... Og'riq borgan sari kuchaydi. Birdan ko'zlari qamashdi. Tevaraklar yorishib ketdi. Keyin onasini ko'rdi. Yuzlarini, qo'llarini ajin bosib ketibdi, sochlari bo'ralab yoqqan qordek oppoq... U xomush emish, ko'zlari jiqqa yosh holida Behzodga bir og'iz ham so'z demadi. Behzod bor kuchini toʻpladi, tanasidagi kuch tiliga jo bo'ldi.
- Onajonim... Qayoqqa ketyapsiz... Meni yolg'iz tashlab ketmang... Ona!
Ko'zi yumuldi. Hozirgina ko'ziga ko'ringan yoriq ro'yo g'oyib bo'ldi. Behzod tinimsiz yo'tala boshladi. U sovuq qotar, badani muzlab ko'karishni boshladi. Birdan bo'rining vahimali ovozi yangrab ketdi.
- Aaaaaaaavuuuuu!
Tepada to'lin oy Behzodni bamaylihotir tomosha qilib turardi. Bo'rining ovozi bu safar balandroq jarangladi.
- Aaavuuuuu!