Rasmdagi shaxs yozuvchi Isoqjon Nishonov. "Afgʻon shamoli" nomli koʻp qismli va boshqa bir qancha kitoblar muallifi.
Esimda, yangi uyga koʻchib kelganimizda (2008- yillar) uyimizda 2tagina badiiy asar boʻlardi: "Shaytanat" va "Afgʻon shamoli". "Shaytanat" ning muqovasi qoʻrqinchli boʻlgani uchun "Afgʻon shamoli"ni oʻqib koʻrmoqchi boʻlganman. Dahshatli kitob edi. Asarda bir oʻzbek razvedkachisi Boʻron topshiriq bilan Afgʻonistonga borib jangarilar qoʻliga tushib qoladi. Afgʻon tilini yaxshi bilganligidan uni afgʻon deb oʻylashardi. Boʻron ular orasida jang qilib yurib, muhim maʼlumotlar qoʻliga tushib qoladi va uni birga yuradigan yosh sherigini qochirish orqali Oʻzbekistonga yetkazadi. Eng taʼsir qilgan, yillar oʻtsada tasviri esdan chiqmaydigan qismi, sherigini qochirib yuborgani va qimmatli maʼlumotlar yozilgan daftar yoʻqolgani uchun uni chodirda kaltaklashadi. Kaltaklanyotgan paytda, uni urayotganlar oʻzbek boʻlib, "u yeriga ur, bu yeriga ur" deya buyruqlarni oʻzbekcha aytishayotganda: "Agar hozir ular aytyotganini tushunib, urmoqchi boʻlgan joylarini himoyalasam, meni sezib qolishadi",— deya kaltaklarga chidab yotaveradi...
Asarda qoʻrqinchli sahnalar koʻp boʻlganligi uchun oxirigacha oʻqiy olmaganman oʻsha paytda. Lekin yaqinda universitetimizda yozuvchi bilan adabiy kecha uyushtirildi. Hayoti tasavvur qilib boʻlmas darajada qiyinchiliklar bilan oʻtgan inson Vatanini cheksiz sevishini ana shu daqiqalarda his qildim. Kitobida qalbidan chiqarib yozgan jumlalar mening qalbimda shuning uchun qolib ketganini oʻsha paytda tushundim.
"Martin Iden" ni ham oʻsha kuni oʻsha inson "yozuvchi boʻlishimga sabab boʻlgan asarlardan biri" degani uchun sotib oldim.
Siyrati bilan yoziqlari bir insonlar boʻladi. Yoziqlarini yaxshi koʻrib oʻqiysan, hayotda koʻrib suhbatlashgandan keyin yanada hurmating oshib, oʻsha suvrati yoziqlar orasidan chiqib kelaveradi.
Esimda, yangi uyga koʻchib kelganimizda (2008- yillar) uyimizda 2tagina badiiy asar boʻlardi: "Shaytanat" va "Afgʻon shamoli". "Shaytanat" ning muqovasi qoʻrqinchli boʻlgani uchun "Afgʻon shamoli"ni oʻqib koʻrmoqchi boʻlganman. Dahshatli kitob edi. Asarda bir oʻzbek razvedkachisi Boʻron topshiriq bilan Afgʻonistonga borib jangarilar qoʻliga tushib qoladi. Afgʻon tilini yaxshi bilganligidan uni afgʻon deb oʻylashardi. Boʻron ular orasida jang qilib yurib, muhim maʼlumotlar qoʻliga tushib qoladi va uni birga yuradigan yosh sherigini qochirish orqali Oʻzbekistonga yetkazadi. Eng taʼsir qilgan, yillar oʻtsada tasviri esdan chiqmaydigan qismi, sherigini qochirib yuborgani va qimmatli maʼlumotlar yozilgan daftar yoʻqolgani uchun uni chodirda kaltaklashadi. Kaltaklanyotgan paytda, uni urayotganlar oʻzbek boʻlib, "u yeriga ur, bu yeriga ur" deya buyruqlarni oʻzbekcha aytishayotganda: "Agar hozir ular aytyotganini tushunib, urmoqchi boʻlgan joylarini himoyalasam, meni sezib qolishadi",— deya kaltaklarga chidab yotaveradi...
Asarda qoʻrqinchli sahnalar koʻp boʻlganligi uchun oxirigacha oʻqiy olmaganman oʻsha paytda. Lekin yaqinda universitetimizda yozuvchi bilan adabiy kecha uyushtirildi. Hayoti tasavvur qilib boʻlmas darajada qiyinchiliklar bilan oʻtgan inson Vatanini cheksiz sevishini ana shu daqiqalarda his qildim. Kitobida qalbidan chiqarib yozgan jumlalar mening qalbimda shuning uchun qolib ketganini oʻsha paytda tushundim.
"Martin Iden" ni ham oʻsha kuni oʻsha inson "yozuvchi boʻlishimga sabab boʻlgan asarlardan biri" degani uchun sotib oldim.
Siyrati bilan yoziqlari bir insonlar boʻladi. Yoziqlarini yaxshi koʻrib oʻqiysan, hayotda koʻrib suhbatlashgandan keyin yanada hurmating oshib, oʻsha suvrati yoziqlar orasidan chiqib kelaveradi.