MOTAM
Ibn Abdul Barr va Abu Nu’aym rohimahumalloh o‘zlarining hadis to‘plamlarida keltirishadi:
**“Sahobalardan Bashir al-G‘iforiy roziyallohu anhu doim Nabiy sollallohu alayhi va sallamning majlislarida o‘tirar edi. Deyarli qoldirmas edi.
So‘ngra birdan ko‘rinmay qoldi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam uni uch marta surishtirdilar. Bashir keldi. Uning yuzi siniq, rangi o‘chgan edi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam so‘radilar:**
— Nega ranging o‘chib ketgan, ey Bashir?!
Bashir dedi:
— Tuya sotib olgan edim. U qochib ketdi. Uni qidirdim…!
Nabiy sollallohu alayhi va sallam dedilar:
— Qochib ketgan narsa qaytariladi. Shunga ranging o‘zgardimi?!
— Ha!
Nabiy sollallohu alayhi va sallam dedilar:
— Unda miqdori ellik ming yil bo‘lgan, insonlar olamlarning Robbisi tomon boradigan kunda qanday qilasan?!”
Bor tashvishimiz faqat shu dunyo bo‘lmasligi lozim. Hammamiz bu dunyodan qanday kelgan bo‘lsak, shunday hech narsasiz ketamiz.
Mayli, dunyoda ishlaylik, tijorat qilaylik, obro‘ orttiraylik, muvaffaqiyat qozonaylik…
Ammo oxirat yodimizdan chiqmasin!
“Sizlarga berilgan narsa faqat dunyo hayotining matohidir. Allohning huzurida esa yaxshiroq va boqiy narsa bor…” (36:60)
Kimning tashvishi faqat dunyo bo‘lsa, Alloh uning oldiga faqirlikni qo‘yadi, ishlarini tarqoq qiladi va unga dunyodan faqat taqdirida bor narsasi yetib keladi. Kimning tashvishi oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbini boy qiladi, ishlarini oson qiladi va dunyoni unga itoat ettiradi. (Ibn Moja)
Ishlarni juda jiddiy olmang. Narvonni eniga emas, bo‘yiga qo‘ying.
Mol-dunyo qo‘limizda bo‘lsin, ammo yuragimizda emas!
Modomiki, dinimiz salomat qolgan ekan, qolgan musibatni musibat deb bilmang.
Agar dinimiz zarar ko‘rsa, aqidamiz shikastlansa – ana shunda motam tutishga arziydi!
Alloh bizga dunyoni qo‘limizga berib, yuragimizni oxirat bilan to‘ldirishni nasib qilsin!
Ibn Abdul Barr va Abu Nu’aym rohimahumalloh o‘zlarining hadis to‘plamlarida keltirishadi:
**“Sahobalardan Bashir al-G‘iforiy roziyallohu anhu doim Nabiy sollallohu alayhi va sallamning majlislarida o‘tirar edi. Deyarli qoldirmas edi.
So‘ngra birdan ko‘rinmay qoldi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam uni uch marta surishtirdilar. Bashir keldi. Uning yuzi siniq, rangi o‘chgan edi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam so‘radilar:**
— Nega ranging o‘chib ketgan, ey Bashir?!
Bashir dedi:
— Tuya sotib olgan edim. U qochib ketdi. Uni qidirdim…!
Nabiy sollallohu alayhi va sallam dedilar:
— Qochib ketgan narsa qaytariladi. Shunga ranging o‘zgardimi?!
— Ha!
Nabiy sollallohu alayhi va sallam dedilar:
— Unda miqdori ellik ming yil bo‘lgan, insonlar olamlarning Robbisi tomon boradigan kunda qanday qilasan?!”
Bor tashvishimiz faqat shu dunyo bo‘lmasligi lozim. Hammamiz bu dunyodan qanday kelgan bo‘lsak, shunday hech narsasiz ketamiz.
Mayli, dunyoda ishlaylik, tijorat qilaylik, obro‘ orttiraylik, muvaffaqiyat qozonaylik…
Ammo oxirat yodimizdan chiqmasin!
“Sizlarga berilgan narsa faqat dunyo hayotining matohidir. Allohning huzurida esa yaxshiroq va boqiy narsa bor…” (36:60)
Kimning tashvishi faqat dunyo bo‘lsa, Alloh uning oldiga faqirlikni qo‘yadi, ishlarini tarqoq qiladi va unga dunyodan faqat taqdirida bor narsasi yetib keladi. Kimning tashvishi oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbini boy qiladi, ishlarini oson qiladi va dunyoni unga itoat ettiradi. (Ibn Moja)
Ishlarni juda jiddiy olmang. Narvonni eniga emas, bo‘yiga qo‘ying.
Mol-dunyo qo‘limizda bo‘lsin, ammo yuragimizda emas!
Modomiki, dinimiz salomat qolgan ekan, qolgan musibatni musibat deb bilmang.
Agar dinimiz zarar ko‘rsa, aqidamiz shikastlansa – ana shunda motam tutishga arziydi!
Alloh bizga dunyoni qo‘limizga berib, yuragimizni oxirat bilan to‘ldirishni nasib qilsin!