Ishonmayman.
Ko‘chadagi ayolga xushomad qilib, o‘z ayoliga qo‘pol muomala qiladigan erkakning shaxsiyatiga ishonmayman.
Rahbariga kulib, aytganlariga “xo‘p” deb javob berib, ortidan g‘iybat qiladigan xodimning sadoqatiga ishonmayman.
Hurmat qilishingni, ishonishingni, har doim qo‘llab-quvvatlashingni bilib turib, senga xotirjam yolg‘on gapiradigan insonning samimiyatiga ishonmayman.
Do‘stlari bilan ko‘p vaqt o‘tkazadigan, sayohatlarni tark etmaydigan, eng zo‘r restoranlarning manzilini yoddan biladigan, atrofidagilarga doim mehribonlik qiladigan, ammo oilasiga vaqt ajratmaydigan, farzandlariga hadyalar bermaydigan insonning saxovatiga ishonmayman.
“Ishonganlari”ning ishonchiga ishonib qolganlarning ishonchiga ishonmayman.
Men bilan yumshoq muomalada bo‘lib, ofitsiant bilan qo‘pol muomala qiladiganlarning tarbiyasiga ishonmayman.
Ulkan unvonlarga ega insonlarga bosh egib, lekin unga bog‘liq odamlarga yetarlicha hurmat ko‘rsatmaganlarga ishonmayman.
O‘z manfaati uchun boshqalar haqini yeydigan odamning “adolat” haqidagi gaplariga ishonmayman.
Atrofga yordam qo‘lini cho‘zib, lekin yaqinlariga e’tibor bermaydigan insonning saxovatiga ishonmayman.
G‘amxo‘rlik haqida ko‘p gapirib, aslida ehtiyojmandlarga befarq qaraydiganlarning so‘zlariga ishonmayman.
Faqat omadli va yaxshi kunlarda yonimda bo‘lib, qiyin kunlarda yo‘q bo‘lib ketadigan odamning do‘stligiga ishonmayman.
Boshqalarning yutuqlarini kichraytirib, o‘zini “men, men” deb ulug‘ ko‘rsatmoqchi bo‘lganlarning muvaffaqiyatiga ishonmayman.
3-4 ta tilni mukammal o‘rganib, ammo bir bet ham xatm qila olmaydiganlarning yutuqda ekanligiga ishonmayman.
Ko‘chadagi ayolga xushomad qilib, o‘z ayoliga qo‘pol muomala qiladigan erkakning shaxsiyatiga ishonmayman.
Rahbariga kulib, aytganlariga “xo‘p” deb javob berib, ortidan g‘iybat qiladigan xodimning sadoqatiga ishonmayman.
Hurmat qilishingni, ishonishingni, har doim qo‘llab-quvvatlashingni bilib turib, senga xotirjam yolg‘on gapiradigan insonning samimiyatiga ishonmayman.
Do‘stlari bilan ko‘p vaqt o‘tkazadigan, sayohatlarni tark etmaydigan, eng zo‘r restoranlarning manzilini yoddan biladigan, atrofidagilarga doim mehribonlik qiladigan, ammo oilasiga vaqt ajratmaydigan, farzandlariga hadyalar bermaydigan insonning saxovatiga ishonmayman.
“Ishonganlari”ning ishonchiga ishonib qolganlarning ishonchiga ishonmayman.
Men bilan yumshoq muomalada bo‘lib, ofitsiant bilan qo‘pol muomala qiladiganlarning tarbiyasiga ishonmayman.
Ulkan unvonlarga ega insonlarga bosh egib, lekin unga bog‘liq odamlarga yetarlicha hurmat ko‘rsatmaganlarga ishonmayman.
O‘z manfaati uchun boshqalar haqini yeydigan odamning “adolat” haqidagi gaplariga ishonmayman.
Atrofga yordam qo‘lini cho‘zib, lekin yaqinlariga e’tibor bermaydigan insonning saxovatiga ishonmayman.
G‘amxo‘rlik haqida ko‘p gapirib, aslida ehtiyojmandlarga befarq qaraydiganlarning so‘zlariga ishonmayman.
Faqat omadli va yaxshi kunlarda yonimda bo‘lib, qiyin kunlarda yo‘q bo‘lib ketadigan odamning do‘stligiga ishonmayman.
Boshqalarning yutuqlarini kichraytirib, o‘zini “men, men” deb ulug‘ ko‘rsatmoqchi bo‘lganlarning muvaffaqiyatiga ishonmayman.
3-4 ta tilni mukammal o‘rganib, ammo bir bet ham xatm qila olmaydiganlarning yutuqda ekanligiga ishonmayman.