Avval shuncha yangi kanal ochganimga qaramasdan yana kanal ochdim, ichimdagi aytadigan gaplarim to'lib ketdi desayam bo'ladi🥲
Birinchi semestrni tugatib, ikkinchi semestrga o'tar ekanman hozir ancha tajribaga egaman va o'zim qilgan xatolar haqida gapirmoqchiman.
1. O'qishga kirganimdan keyin darslarga jiddiy qaramadim. O'rganayotganlarim menga keraksizdek tuyulaverdi, men esa o'rganishim kerak bo'lgan narsalarni ignore qilaverdim. Oxiri sessiyalarda har bir o'tgan mavzuyimni qaytadan o'qishim kerak ekanligini anglaganimda boshidan hammasini eng kamida o'sha sessiya degan balodan oson qutilish uchun o'rganishim kerak ekanligini angladim. Boshida o'qishga kirganda "talabalik gashti"ni surib balki o'qitilayotgan narsalarga e'tiborsiz bo'lar kimlardir (men u gashtni his qilmaganman ) sessiya kelsa hammasini majburan bittama bitta o'rganishga to'g'ri kelarkan. Yaxshisi boshidan oz ozdan o'rganib ketgan ma'qul.
2. O'qishga kirmagan inson talaba hayotini boshqacha tasavvur qiladi. Menga esa har bir semestr bir uyum mustaqil ishlar jamlanmasidek tuyuladi. Shaxsan men unchalik ham yoqtirmiman 10 varoqlab keraksiz yoziladigan narsalarni rasmiyatchilik uchun. Lekin ko'p vaqtim o'sha mustaqil ishlarni topshirish va hemis tizimiga yuklash bilan o'tib ketdi. Bunaqa vaziyatda berilgan mustaqil ishlarni berilgan kunidan boshlab iloji boricha tezroq topshirib, qutulgan ma'qul. Buni qilaman deguncha qilishim kerak degan hayolni o'zi ancha meni tamom qildi.
3. Boshidan uyalmasdan aktiv javob berishni, o'zini ko'rsata bilishni bilish kerak domlalarga. Chunki boshida yaxshi taasurot qoldira olmadim, hatto umuman yoqtirmadim. Biroq ba'zi kursdoshlarim boshida o'zlarini aktiv ko'rsatganliklari uchun keyinchalik domlalar ancha qo'llab-quvvatlashdi.
4. Kursdoshlar bilan boshida balki ozgina begonachilik bo'lar, unchalik ham hammasiga moslashmagandim. Ishontirib aytamanki, vaqt o'tganidan keyin ular hatto sinfdoshlarimdan yaqin bo'lib ketishdi. Birgalikda o'tkazadigan vaqtlarimiz ko'p bo'ladi, xotiralarga boy momentlarni yaratishga harakat qilyapman hozir.
5. O'z qiziqishlarimni boshida yetarlicha qo'llab quvvatlamadim. Abituryentligimda tayyorlanganim sabab qiziqishlarimga kam vaqt ajratar edim. O'qishga kirgandan keyin esa qiziqishlarga vaqt ajratish ayni muddao. Shusiz ham kirgach vaqt qanchalik tez o'tib ketganini hattoki sezmay ham qoldim, bu vaqt oraligida yangi til o'rganishim yangi skilllar va yangi bilimlar o'rganishim mumkin edi. Eplagan hammasiga ulguradi.
6. Birinchi o'quv yili maktabdan unchalik ham farq qilmedi, darslar shunga moslashtirilgan bo'ladi. Men hozirgacha o'qishimdagi ba'zi jihatlar menga maktabni eslatib yuborsa yoqmaydi. Muhimi boshida maktabga o'xshagani bilan undan muhimroq va kattaroq bo'ladi universitet. Har xil tadbirlarda qatnashib, universitet klublarida aktiv bo'lib ijtimoiy faol yosh bo'lish kerak ekan. ( Guys, men o'qishimni birinchi semestrni faqat bu o'qishdan ketish hayoli bilan o'tkazganman, ancha nafratlanib yurganman) Bunaqa ishlarni qilsam balki kelajakda chet elda o'qishga ham ko'maklashar, who knows. Albatta shunaqa niyat bo'lsa baholarni 4, 5 qilish kerak ekan. Men o'qishga kirganimda meni qulog'imga lag'mon ilishgan, " o'qishda 3 baho olsang ham shukr qil. Maktabda 5 ga o'qiganing bilan o'qishda 3 baho olsang ham katta gap" deb. Bu mutlaqo noto'gri narsa. Bemalol 5 olish mumkin, hatto sessiyalardan ham. Hammasi odamning harakatiga bog'liq.
Hozircha boshimdan o'tkazganlarim shular.
@nilufarspage
