Ichki ishlar litseyida tahsil olayotganimda direktorimizdan tortib nafaqadagi organ xodimlarigacha menga har doim: "Дружба дружбой, служба службой" - deb aytishar edi.
Bu maqolga ko'ra ish qilsam kursdoshlarim va menga bo'ysunuvchi o'quvchilar bilan oramiz buzilar ammo vazifalar a'lo bo'lar edi. Hozir ham qo'llasam atrofdagilar mendan norozi bo'lishmoqda. Haqiqatan, adolatni ta'minlash uchun unga rioya qilish kerak ekan. Adolatli bo'lish nafaqat qo'l ostidagi insonlarga, yaqinlarga, tabiatga nisbatan avvalo inson o'zi uchun ham tatbiq qilishi zarur.

Adolat faqatgina katta ishlarda, xizmatlarda zarur emas u har doim shart. Tabiatga munosabatda axlatlarga nisbatan e'tiborsizlik qilishi tabiatga, o'ziga va atrofdagi insonlarga nisbatan adolatsizligidir.

Adolatsizlik bo'lgan har qanday muhitda buzilish va bo'linish bo'ladi. Jamiyatlar, davlatlar, oilalar buziladi, vayron bo'ladi. Eng achinarlisi inson o'ziga nisbatan adolatsizligi uni to'g'ri oxiri yo'q tubsiz botqoqqa chorlaydi.

Adolatli bo'laylik!