***
Қалам титраб-титраб ёзишдан тонди,
Қоғоз маҳтал бўлди сўзга, севгига.
Тақдирнинг битиги тўхтаб қолгандай
Бир дунё туйғулар қолди беэга.

Қалам ўзни-ўзи синдирди уриб,
Бир ғазаб, бир алам чиқди синиқдан.
Хотира оғирлик қилди ёзмоққа
Фурсат ўтиб бўлган, сувлар тиниққан.

Қалам бир аҳволда ётди чўп бўлиб,
Айб этдим, пойига юзимни босдим.
Сўнг унинг бағрини тилиб, титратиб,
Исмингни ёздим...

© Дадахон

@dadaxonmuhammadiy