Tovuq va Kabutar
(masal)

Ikki qush bor, bir kuni
Ajib qadam qo‘yishdi:
Tovuq bilan kabutar
Do‘st bo‘laylik, deyishdi.

Do‘stlik degan tuyg‘u zo‘r
Mag‘rur olib yurgani,
Kelishishdi kunda bir
Chaqchaqlashib turgani.

Bir kun yerda, ertasi
Ko‘kda uchrashishlikka...
Tovuq aytdi uzrini,
Ucholmasligin ko‘kka!

Shu-shu, oppoq kabutar
Samoda bir oz uchar,
Do‘stin qarshi olgani
Har kuni yerga tushar...

Do‘stlik rishtasi mahkam
Jo bo‘ldi ikkovlonga,
Tovuqni deb kabutar
Uchmay qo‘ydi osmonga.

Har kuni ovqat yerdi
Tovuqning qo‘nog‘ida,
Hatto tunda uxlardi
Tovuqning qo‘nog‘ida.

Do‘stlik kabutar ko‘zin
Tamom ko‘r qilib qo‘ydi.
Kunlardan bir kun uni
Qora mushuk yeb qo‘ydi.

Baroqvoy oppoq qushning
Go‘shtin yeb, shundoq dedi:
“Ko‘kka yaralgan ey qush,
Pastda nima bor edi?”

Tovuq ham kuyindi zor
Do‘stining ahvolidan:
“Burgut ko‘kda yegani
Yaxshiydi bu holidan...”

Kabutarlar, eshiting,
Bas qiling yer quchishni...
Kerak bo‘lsa tovuqlar
O‘rganishsin uchishni!!!

© Xayrulla Hamidov

- @ch_k_t