Uyg‘onishKo‘zyosh qirralari botdi ko‘zimga,
Ming yillik qonimda ko‘pchidi tug‘yon.
Achchiq bir kinoya keldi izimdan -
Uyg‘on!
Og‘ir hayqiriqdek otdi so‘ng sabuh,
Asrlik g‘aflatni kechdim asabiy.
Men jangari edim, qo‘llarimda tig‘,
Lek qay choh yutgandi Alpomish kabi.
Ey tarix! Mana men! Nafratingni sun!
Darveshsaro ko‘nglim etmas tijorat.
Qisqa umrimdagi xatolar uzun...
Xijolat...
Idrokim oqsadi, qiynaldi jonim,
Adashdim! Ne qonga edim zurriyod?!
Yerdan izlarimni yo‘qotgan kunim
Oyning yuzlaridan topdim zumurrod.
Ko‘zyoshlar quridi, ko‘zlarim tindi,
O‘zimni kashf etdim - sahroyi, tajang.
Yarqiroq tolega bitgani endi
Jang...
Barcha chegarani buzdim nihoyat,
Bosgan izlarimdan qabardi azob.
Endi ko‘nglimdagi har bitta g‘oya
Sazoyi qilingan qul kabi ozod.
Quyosh so‘zlarimga ato etdi jon,
Har zarra tuprog‘im taqdirga tum-m-mor.
Uzoq ilhaq qildi ko‘zimni bu tong -
Zulxumor...
Qayda g‘olib esam, qay yerda mag‘lub,
O‘zim istagancha qursam dunyoni.
Kesik bu boshimni bo‘lmaydi egib,
Tarbiyalab bo‘lmas hech vaqt isyonni!
©Farrux Hasanov-
@ch_k_t