Boshqalar sen uchun qaror chiqarib berishlari mumkin-ku, to'g'rimi?
Tasavvur qil, kanal orqali bir-biringni virtual tanib, yaqiiin bo'lib ketgan dugonang bilan real hayotda ko'rishding. Qayerda, qaysi kafeda suhbat qurishni tanlashilar kerak. Ikkalang ham: «bilmayman, farqi yo'q. Siz aytgan joyizga boraveramiz». Va...
Va ikkalang ham o'ylanib qoldilar, xo'sh endichi?
Yaqinda bir maqoladan «potential regret» degan terminni o'rgandim. Potential regret bu – o'zingni bezovta qiluvchi, «agar shunday qilganimdachi?» va «shunday qilishim kerak edi» kabi oxiri yo'q, hafsalani pir qiladigan, o'zidan ko'ngli qolishi va «hammasi boshqacha bo'ishi mumkin edi» degan umidsiz o'ylar girdobida cho'kishdek gap ekan.
Demak, bunday ichki urishni hechkim xohlamaydi va osongina tanlovni boshqaga berib, ma'suliyatdan soqit bo'ladi, qo'yadi. Easy. Xo'sh, shunday davom et. Nimadir xohlash o'rniga, hammadan sen uchun qaror chiqarib berishlarini so'ra. Do'stlaringdan, ota-onangdan, ustozlaringdan yoki social media'dagi follower'laringdan. Chunki, nima bo'lishidan qat'iy nazar, boshqalarning qarorlari har doim «eng yaxshisi».
Yeaah, exactly. Ikkinchi texnika ham har doim ishlamas ekan. Demak, biz o'zimizga suyanishimiz, mustaqil qaror chiqarishni o'rganishimiz va nima xohlashimizni har doim bilishimiz kerak ekan. Yoki, har doim mayda qarorchalar uchun ham overthinking qilaveradigan bo'lsang, just be crazy! Tavakkalchilik har doim ham yomon emas-ku?) Just, don't plan it, live it!
– Xo'sh, qayerga boramiz ekan?
– Boshimiz oqqan tomonga!)
2/2
Tasavvur qil, kanal orqali bir-biringni virtual tanib, yaqiiin bo'lib ketgan dugonang bilan real hayotda ko'rishding. Qayerda, qaysi kafeda suhbat qurishni tanlashilar kerak. Ikkalang ham: «bilmayman, farqi yo'q. Siz aytgan joyizga boraveramiz». Va...
Va ikkalang ham o'ylanib qoldilar, xo'sh endichi?
Yaqinda bir maqoladan «potential regret» degan terminni o'rgandim. Potential regret bu – o'zingni bezovta qiluvchi, «agar shunday qilganimdachi?» va «shunday qilishim kerak edi» kabi oxiri yo'q, hafsalani pir qiladigan, o'zidan ko'ngli qolishi va «hammasi boshqacha bo'ishi mumkin edi» degan umidsiz o'ylar girdobida cho'kishdek gap ekan.
Demak, bunday ichki urishni hechkim xohlamaydi va osongina tanlovni boshqaga berib, ma'suliyatdan soqit bo'ladi, qo'yadi. Easy. Xo'sh, shunday davom et. Nimadir xohlash o'rniga, hammadan sen uchun qaror chiqarib berishlarini so'ra. Do'stlaringdan, ota-onangdan, ustozlaringdan yoki social media'dagi follower'laringdan. Chunki, nima bo'lishidan qat'iy nazar, boshqalarning qarorlari har doim «eng yaxshisi».
Yeaah, exactly. Ikkinchi texnika ham har doim ishlamas ekan. Demak, biz o'zimizga suyanishimiz, mustaqil qaror chiqarishni o'rganishimiz va nima xohlashimizni har doim bilishimiz kerak ekan. Yoki, har doim mayda qarorchalar uchun ham overthinking qilaveradigan bo'lsang, just be crazy! Tavakkalchilik har doim ham yomon emas-ku?) Just, don't plan it, live it!
– Xo'sh, qayerga boramiz ekan?
– Boshimiz oqqan tomonga!)
2/2