Oqibat

Mehr yuraklarda qotsa ichikib,
Oqibat ham bolgay anqo urug'i.
Elning kichigini g'ajir kichigi
Ulug'ini esa ulug'i...

Polvoni polvonni chalmoqqa mahtal,
Dorbozi dorbozin ko'rolmay yashar.
Hofizlar qo'shiq aytishdan avval,
Bir-birlarin qarg'ab ovoz sozlashar.

Ziyolilarga kerakmas maydon;
Tinchitar bir-bitin sal g'oyibona,
Olimi olimin olimlik bilan,
Shoiri shoirin ham shoirona!..

Mehr yuraklarda qotsa ichikib,
Oqibat ham bolg’ay anqo urugi,
Elning kichigini g'ajir kichigi,
Ulug'ini esa chaynar ulugi.

Andisha degan bir bog' bo'lar vayron,
Go'yo bu chamandan yalmog'iz o'tgan.
Onalar qizlarin tanimay hayron,
Qizlar onalarin ismin unutgan.

Bir umr yelkada ko'tarib o'zi,
O'zi bolasining rahmiga mushtoq.
O'g'illar mushtidan ko'karib yuzi,
Otalar yig’lagay sochlari oppoq...

Bo'ldi. She’rim tamom. Axir siz chidab,
Yuribsiz-ku, nima qipti men yursam.
Tomog'imda jonim turibdi yig'lab,
Jondan ayrilaman endi gapirsam!..

Muhammad Yusuf