Sovet itrifoqi qurol va raketalar ishlab chiqarishda hammadan o'zib ketdi, ammo sog'liqni saqlash sohasida ayanchli muvaffaqiyatsizlikka uchradi. Garchi nomlari jarangdor tadqiqot institutlari va minglab professorlari bo'lsa-da, aslida shifokorlarning malakasi past va shifoxonalar yomon jixozlangandi. Ko'pincha ular uchinchi dunyo mamlakatlarida topish mumkin bo'lgan shifoxonalardan salgina yaxshiroq edi, holos. Sovet Ittifoqini "raketali Yuqori Volta" deyishardi (o'sha paytda Afrika qit'asidagi eng qashshoq davlat-Burkina-Fasoni Yuqori Volta deb atashardi). Men Kievda uchratgan shifokorlarning ko'pchiligi uyat, vatanparvarlik, hasad va hijolatpazlik hislari aralashmasidan kelib chiqqan holda, aniq narsalarni qat'iy inkor etishga urinardi va "imperatorning yalang'och ekani"ni aytishga jur'at etgan Igor kabi odamlarni yoqtirishmasdi. Sovet madaniyati hech qachon tanqidni rag'batlantirmagan va o'z fuqarolarini dunyoning qolgan qismidan ajratish uchun bor kuchini ishga solgan. Ittifoq parchalanganiga qaramay, Ukrainani yana huddi shu odamlar avvalgidek boshqarishda davom etdi, ammo mamlakat va uning aholisi bir kechada tashqi dunyoga, shuningdek, G'arbiy va Sharqiy Yevropa tibbiyoti o'rtasida paydo bo'lgan ulkan o'pqonga yuzlashishi kerak bo'ldi...

Xenri Marsh
"Ozor berma" asaridan