Uzatdilar bahorni yozga,
Ammo bahor sevardi kuzni.
Yosh tanlamas ekan muhabbat,
Kuz ham jondan sevardi qizni.
Bir umrga kuydirib o’tdi,
Gul-bahorni g’amga qo’yib yoz.
U yoqda-chi kuzni tergarlar,
Muhabbatdan ochma deb ovoz.
Essiz, essiz umr,
Essiz umr o’tdi hijronda.
Muhabbatga tekkanmi qarg’ish,
Bahor yig’lar yoz-saratonda,
Kuzni esa quchar sovuq qish.