Dostoyevskiy haqida
Dostoyevskiyni hechkimni tafsiyasisiz o'qiganman. Asarlari man uchun topilma bo'lgan.
Kitob do'konidan nomi qiziq tuyulib ikkita kitobini sotib olgandim "Kambag'allar" va "Oydin tunlar". Dostoyevskiyning birinchi yozgan asari "Kambag'allar"ni o'qishni boshlaganimda asar Ona bilan bolaning o'rtasidagi maktublar ekan deb o'ylab hayron qolib asardan hafsalam pir bo'lgandi) Bunaqa o'ylashimga yigit tomonidan maktubiga Onajonimga deya yozishi sabab bo'lgan. Keyinchalik ruslarda sevgilisiga nisbatan Onajonim deya ta'rif berish borligini bilganimda asar ikki sevishgan o'rtasidagi maktublar ekanligini chungandim. Lekin haligacha kitobni o'qib tugatmaganman. Keyinchalik Dostoyevskiyni bir do'stiga yozgan maktubini o'qib asar go'yasini tushunib olgandim. Asar g'oyasini tushunishimcha maqsad qoliblarni yorib o'tib, boshqacha tarzda fikrlarini bildirish bo'lgan.
"Kambag'allar" dan kegin "Oydin tunlar" kitobini o'qishni boshlagandim. Kitobda "Oydin tunlar" hikoyasi bilan birga "Ma'suma" hikoyasi ham o'rin olgan edi. Va bu ikki asarni o'qib chiqib Dostoyevskiyni ijodiga qizishim boshlangan. Hozirda kitob javonimda eng ko'p uning asarlari 15 ta.
Dostoyevskiydan ko'p narsa angladim. Ba'zi asarlari man uchun oyna bo'ldi. ba'zilari esa ko'plab fikrlar berdi. O'ylashga, fikrlashga undadi. Savollar uyg'otdi.
Uning asarlari ichida manga eng qadirlisi "Telba" romani. Asarni o'qish manga qiyin, og'riqli kechgan. Oylab o'qiganim esimda. Telbani eng qadrli qiladigan jihati asar manga begona emasligi, ko'p tomonlama tanishligida. Asar mohiyatida o'zlikdan na uyalish, na undan azob chekish to'g'ri emasligi, jamiyat qoliblar uchun o'zlikni o'zgartirmasdan, boricha va to'g'richa yashashni ko'rganman.
Uning yana bir buyuk asarlaridan biri "Jinoyat va jazo" ni juda qattiq qizish bilan o'qiganman. Asardan birinchi navbatda ko'p narsaga yengil baho berib bo'lmasligini, ayniqsa bu gap inson borasida borsa, inson tabiati psixalogiyasi juda murakkabligini tushunganman. Asar yakuni man kutgandaka tugamagan. Dostoyevskiyning asardagi yakunidan esa mazza qilgandim. Bir tarafdan Roskolnikovga hasadim ham kelgan ) U o'z boyligini topkandi. Boylik esa bu sevgisi edi.
Bu boylik kim uchundir hamma narsa bo'lsa, kim uchundir shunchaki o'yin, kim uchundir esa shunchaki ko'ngil hushlik...Inson tabiati murakkab, qiziq.
Dostoyevskiyni hechkimni tafsiyasisiz o'qiganman. Asarlari man uchun topilma bo'lgan.
Kitob do'konidan nomi qiziq tuyulib ikkita kitobini sotib olgandim "Kambag'allar" va "Oydin tunlar". Dostoyevskiyning birinchi yozgan asari "Kambag'allar"ni o'qishni boshlaganimda asar Ona bilan bolaning o'rtasidagi maktublar ekan deb o'ylab hayron qolib asardan hafsalam pir bo'lgandi) Bunaqa o'ylashimga yigit tomonidan maktubiga Onajonimga deya yozishi sabab bo'lgan. Keyinchalik ruslarda sevgilisiga nisbatan Onajonim deya ta'rif berish borligini bilganimda asar ikki sevishgan o'rtasidagi maktublar ekanligini chungandim. Lekin haligacha kitobni o'qib tugatmaganman. Keyinchalik Dostoyevskiyni bir do'stiga yozgan maktubini o'qib asar go'yasini tushunib olgandim. Asar g'oyasini tushunishimcha maqsad qoliblarni yorib o'tib, boshqacha tarzda fikrlarini bildirish bo'lgan.
"Kambag'allar" dan kegin "Oydin tunlar" kitobini o'qishni boshlagandim. Kitobda "Oydin tunlar" hikoyasi bilan birga "Ma'suma" hikoyasi ham o'rin olgan edi. Va bu ikki asarni o'qib chiqib Dostoyevskiyni ijodiga qizishim boshlangan. Hozirda kitob javonimda eng ko'p uning asarlari 15 ta.
Dostoyevskiydan ko'p narsa angladim. Ba'zi asarlari man uchun oyna bo'ldi. ba'zilari esa ko'plab fikrlar berdi. O'ylashga, fikrlashga undadi. Savollar uyg'otdi.
Uning asarlari ichida manga eng qadirlisi "Telba" romani. Asarni o'qish manga qiyin, og'riqli kechgan. Oylab o'qiganim esimda. Telbani eng qadrli qiladigan jihati asar manga begona emasligi, ko'p tomonlama tanishligida. Asar mohiyatida o'zlikdan na uyalish, na undan azob chekish to'g'ri emasligi, jamiyat qoliblar uchun o'zlikni o'zgartirmasdan, boricha va to'g'richa yashashni ko'rganman.
Uning yana bir buyuk asarlaridan biri "Jinoyat va jazo" ni juda qattiq qizish bilan o'qiganman. Asardan birinchi navbatda ko'p narsaga yengil baho berib bo'lmasligini, ayniqsa bu gap inson borasida borsa, inson tabiati psixalogiyasi juda murakkabligini tushunganman. Asar yakuni man kutgandaka tugamagan. Dostoyevskiyning asardagi yakunidan esa mazza qilgandim. Bir tarafdan Roskolnikovga hasadim ham kelgan ) U o'z boyligini topkandi. Boylik esa bu sevgisi edi.
Bu boylik kim uchundir hamma narsa bo'lsa, kim uchundir shunchaki o'yin, kim uchundir esa shunchaki ko'ngil hushlik...Inson tabiati murakkab, qiziq.