Санжар ака бу гапларни нафақат нашриёт ва китобхонлик соҳасининг вакили сифатида, балки китоб ўқиб катта муваффақиятларга эришган инсонларни кўпини ҳаёти давомида кўрган тажрибали инсон сифатида айтмоқдалар.

Шахсан ўзим жуда кўп учратганман. Ўзимизда ҳам, четда ҳам. 2003-2005 йиллар оралиғида бир компанияда ишлаганимда, америкалик бошлиғимиз бўларди. Шанба-якшанба кунларини яримини китоб ўқишга, яримини сайр қилишга ажратарди. Деярли ҳар сафар қанақа китоб ўқиганини айтиб бериб, қизиқтирарди. Гоҳида дебатларга ҳам киришиб кетардик.
2008-2009 йилларда бошқа бир компанияда австралиялик билан ишлаганимда, ундан ўтадиган китобхонни кўрмагандим. ٍҚандай қилиб шунча китобларни тез ўқиб битиришига тушунмасдим. Пушкин, Толстойларнинг инглизча китобларини ҳам шунда кўрганман.

Китоб ўқувчи одам билан суҳбат қурган китобхон одам ҳақиқатда бир-бирини тушуниб гаплашади. Акс ҳолда, нимадир етишмагандай ё нимадир тўсқинлик қилиб тургандай бўлади.