Og‘amiz, singilmiz – birdir qonimiz,
Kengliklar havosin simirgan jonmiz.
Mangulik qo‘shig‘in kuylashga qodir,
Dunyoda ot surgan yovqur Turonmiz…
Niqob bazmi
Hamma niqob kiygan – niqoblar sayli,
Hali choshgoh bo‘lmay qizg‘in pallada.
Zebra yo‘rtib borar, lapanglar ayiq,
Sichqon kalamushga o‘qir ballada.
Shoqol tortib olib qunduzning xumin,
Chiptasiga yutuq chiqqanday shodmon.
Tulki yulib qochar shaytonning dumin,
Ko‘r sherni masxara qiladi quyon.
Bir chetda bo‘riga: – Sensan muttaham, –
Deya shoxin niqtab qo‘chqor urar do‘q.
Tomosha ko‘rsatur tomoshabin ham,
Ular orasida faqat odam yo‘q.
Javob
Bobo va nabira qurardi suhbat,
Ovchilik bobida boboga gap yo‘q.
Bu hol nabirada uyg‘otar rag‘bat,
Ko‘kdagi burgutga tekkizganday o‘q.
– Bilaman, bo‘rining jag‘in uzgansiz,
O‘ldirmay shilgansiz tulki terisin.
Sherning uyqusini tunda buzgansiz,
Olishuvda yengib o‘ygansiz ko‘zin.
Siz ham qo‘rqqanmisiz biror jondordan?
– Odamdan qo‘rqaman, odamdan, bolam.
Avval choy tutadi, so‘ng uzatar qand,
Ovlamasdan turib o‘ldiradi ham…
Eski sevgi
Mudroq tuyg‘ularga tutgali otash,
O, yana qoshimda paydo bo‘lding sen.
Olis yillarimga xayoliy dardkash,
Judolik damlarda berguvchi taskin.
Zulfing oqarmishdir, ko‘zlar kirtaygan,
Hatto husningga ham tushibdi ajin.
Tishsiz og‘zim ochib kuldim jo‘rttaga,
– Bizni qay o‘rada chalib ketgan jin.
Jonga mil tortguvchi kiprik to‘kilgan,
Xo‘rsiniqdan labing titradi nogoh.
Borlig‘ing chulg‘adi qo‘rg‘oshin tuman,
Ko‘zlaringdan uchdi izhorsiz bir oh.
Nega eslamadik sen qo‘lro‘molu
Men gul tutgan zavqli damlarni, esiz.
Farzandlarim tinchi – baxtim, deyolding,
Men ham shundan ortiq topolmadim so‘z.
Xotiralar lavhin yuva olmagay
Ko‘zdan oqqan qaynoq jolalarimiz.
Sevgimiz yurakda mangu topishgan,
Afsus, begonadir bolalarimiz…
Qutlov
Onasi o‘pmagan qizdayin hursiz,
Yel o‘pich olmagan dudog‘ingizdan.
Atir bo‘yin tuygum dimog‘ingizdan,
Parilar qavmidan farishta – nursiz.
Hali qo‘l tegmagan marvarid, dursiz,
Kibr to‘kiladir qobog‘ingizdan.
Bir umr suvlansam bulog‘ingizdan,
Yonmas toshim shamday yoqquvchi qo‘rsiz.
O‘ldirmay o‘ldirar bu jodu nigoh,
Ishq oyati porlar ko‘zingizdan boz.
Falak ham qaldirab chuqur tortgay oh,
Ummon-ku gunglanar aytolmayin roz.
Tangrining mahridir – ilohiy kalom,
Men sizni qutlayman, Hayot! Assalom.
So‘rov
Nabirang ko‘zingga boqib turgan dam
Yashaging keladi uzundan uzoq.
Inja diydor o‘ti tutganda malham,
O‘zingga ham boqmay qo‘ygung tuzukroq.
Ko‘nglingda bir hadik uchsa to‘lg‘onib,
Bir ilinj ortidan umring porlarmi?
Biz-ku ular uchun yashadik yonib,
Ular bizlar uchun yashay olarmi?
Chol tavallosi
Tishing to‘kilarkan keksayganing chog‘,
Soching oqarishi bu ham turgan gap.
Tog‘lar-ku ko‘rinmas, quyosh mitti dog‘,
Ko‘zing xira tortsa kun sayin, yo Rab!
Kechgan daryolaring shovqini tinar,
Farqlolmassan qushu xo‘roz ovozin.
Tandan mador qochib cho‘g‘ing ham so‘nar,
Har ne ko‘rgilikka bo‘lgungdir rozi.
Eskiday tuyular har yangi narsa,
Faqat bir tuyg‘udan yashnagung shaksiz.
Muhabbatdan qayta tug‘ilgan damda,
Kampiring ko‘zingga ko‘rinarkan qiz…
Quyosh
Chodir tiksa oltin yog‘dudan,
Yer entikkay o‘spirin misol.
Uyg‘onadi olam uyqudan,
Qoshi bo‘lib zarlanar hilol.
Taxmoniga o‘rin yig‘ar Ko‘k,
Cho‘ng qoyalar ko‘zin yoshlaydi.
Hushi uchib qoshida mangu
Sayyoralar soya tashlaydi.
Farishtalar nur arqog‘idan
Qanot bog‘lab bichadi ko‘ylak.
Ochqich tutmay, peshvoz chiqib – sha’n,
Darvozasin ochadi Falak.
Manba: “Yoshlik” jurnali veb-sahifasi
011
(Tashriflar: umumiy 2 812, bugungi 1)
TEG(LAR) Nazar EshonqulO'roz Haydar
Kengliklar havosin simirgan jonmiz.
Mangulik qo‘shig‘in kuylashga qodir,
Dunyoda ot surgan yovqur Turonmiz…
Niqob bazmi
Hamma niqob kiygan – niqoblar sayli,
Hali choshgoh bo‘lmay qizg‘in pallada.
Zebra yo‘rtib borar, lapanglar ayiq,
Sichqon kalamushga o‘qir ballada.
Shoqol tortib olib qunduzning xumin,
Chiptasiga yutuq chiqqanday shodmon.
Tulki yulib qochar shaytonning dumin,
Ko‘r sherni masxara qiladi quyon.
Bir chetda bo‘riga: – Sensan muttaham, –
Deya shoxin niqtab qo‘chqor urar do‘q.
Tomosha ko‘rsatur tomoshabin ham,
Ular orasida faqat odam yo‘q.
Javob
Bobo va nabira qurardi suhbat,
Ovchilik bobida boboga gap yo‘q.
Bu hol nabirada uyg‘otar rag‘bat,
Ko‘kdagi burgutga tekkizganday o‘q.
– Bilaman, bo‘rining jag‘in uzgansiz,
O‘ldirmay shilgansiz tulki terisin.
Sherning uyqusini tunda buzgansiz,
Olishuvda yengib o‘ygansiz ko‘zin.
Siz ham qo‘rqqanmisiz biror jondordan?
– Odamdan qo‘rqaman, odamdan, bolam.
Avval choy tutadi, so‘ng uzatar qand,
Ovlamasdan turib o‘ldiradi ham…
Eski sevgi
Mudroq tuyg‘ularga tutgali otash,
O, yana qoshimda paydo bo‘lding sen.
Olis yillarimga xayoliy dardkash,
Judolik damlarda berguvchi taskin.
Zulfing oqarmishdir, ko‘zlar kirtaygan,
Hatto husningga ham tushibdi ajin.
Tishsiz og‘zim ochib kuldim jo‘rttaga,
– Bizni qay o‘rada chalib ketgan jin.
Jonga mil tortguvchi kiprik to‘kilgan,
Xo‘rsiniqdan labing titradi nogoh.
Borlig‘ing chulg‘adi qo‘rg‘oshin tuman,
Ko‘zlaringdan uchdi izhorsiz bir oh.
Nega eslamadik sen qo‘lro‘molu
Men gul tutgan zavqli damlarni, esiz.
Farzandlarim tinchi – baxtim, deyolding,
Men ham shundan ortiq topolmadim so‘z.
Xotiralar lavhin yuva olmagay
Ko‘zdan oqqan qaynoq jolalarimiz.
Sevgimiz yurakda mangu topishgan,
Afsus, begonadir bolalarimiz…
Qutlov
Onasi o‘pmagan qizdayin hursiz,
Yel o‘pich olmagan dudog‘ingizdan.
Atir bo‘yin tuygum dimog‘ingizdan,
Parilar qavmidan farishta – nursiz.
Hali qo‘l tegmagan marvarid, dursiz,
Kibr to‘kiladir qobog‘ingizdan.
Bir umr suvlansam bulog‘ingizdan,
Yonmas toshim shamday yoqquvchi qo‘rsiz.
O‘ldirmay o‘ldirar bu jodu nigoh,
Ishq oyati porlar ko‘zingizdan boz.
Falak ham qaldirab chuqur tortgay oh,
Ummon-ku gunglanar aytolmayin roz.
Tangrining mahridir – ilohiy kalom,
Men sizni qutlayman, Hayot! Assalom.
So‘rov
Nabirang ko‘zingga boqib turgan dam
Yashaging keladi uzundan uzoq.
Inja diydor o‘ti tutganda malham,
O‘zingga ham boqmay qo‘ygung tuzukroq.
Ko‘nglingda bir hadik uchsa to‘lg‘onib,
Bir ilinj ortidan umring porlarmi?
Biz-ku ular uchun yashadik yonib,
Ular bizlar uchun yashay olarmi?
Chol tavallosi
Tishing to‘kilarkan keksayganing chog‘,
Soching oqarishi bu ham turgan gap.
Tog‘lar-ku ko‘rinmas, quyosh mitti dog‘,
Ko‘zing xira tortsa kun sayin, yo Rab!
Kechgan daryolaring shovqini tinar,
Farqlolmassan qushu xo‘roz ovozin.
Tandan mador qochib cho‘g‘ing ham so‘nar,
Har ne ko‘rgilikka bo‘lgungdir rozi.
Eskiday tuyular har yangi narsa,
Faqat bir tuyg‘udan yashnagung shaksiz.
Muhabbatdan qayta tug‘ilgan damda,
Kampiring ko‘zingga ko‘rinarkan qiz…
Quyosh
Chodir tiksa oltin yog‘dudan,
Yer entikkay o‘spirin misol.
Uyg‘onadi olam uyqudan,
Qoshi bo‘lib zarlanar hilol.
Taxmoniga o‘rin yig‘ar Ko‘k,
Cho‘ng qoyalar ko‘zin yoshlaydi.
Hushi uchib qoshida mangu
Sayyoralar soya tashlaydi.
Farishtalar nur arqog‘idan
Qanot bog‘lab bichadi ko‘ylak.
Ochqich tutmay, peshvoz chiqib – sha’n,
Darvozasin ochadi Falak.
Manba: “Yoshlik” jurnali veb-sahifasi
011
(Tashriflar: umumiy 2 812, bugungi 1)
TEG(LAR) Nazar EshonqulO'roz Haydar