Муҳаммад Исмоил:
– 2018 йил Қозоғистонда “Ўзбекистон йили” дея эълон
қилинди. Ўйлайманки, бу барчамиз орзиқиб кутган, аммо кутилмаганда рўй
берган ғоят ажойиб хушхабар бўлди…
Ўлжас Сулаймонов: – Бизлар қарийб ўттиз йил кўришмадик. Ёзувчиларни
назарда тутаяпман. Балки бундан ҳам кўпдир. Қайта қуриш ҳатто ўзаро
муносабатларимизни қайта қурди. Авваллари бизлар тез-тез кўришар, бир
биримизникида меҳмон бўлар эдик. Қозоқ ёзувчилари Тошкентга боришар, ўзбек
ёзувчилари Олма-отага келишар эди. Бошқа жумҳурият ижодкорлари билан ҳам
шундай дўстона ва қизғин муносабатлар ўрнатилган эди. Афсуски, ҳозир ундай
эмас. Биз ҳатто энг яқин дўстларимиз бўлган Одил Ёқубов, Эркин Воҳидов,
Абдулла Орипов, Носир Фозиловларнинг бу дунёни қачон ташлаб кетганлигини
билолмай қолдик.