The Vvitch: New England folktale
Ushbu film hozirgi kunda horror janriga o'zgacha nafas qo'shib turgan rejissyor Robert Eggersning debyut ishi hisoblanadi. Filmning byudjeti atigi 4mln $ ga teng, lekin filmni ko'rganingizda uni arzongarov film deb o'ylamasligingiz aniq. Bu pul miqdorini taqsimlash uchun o'sha paytdagi nisbatan o'rtacharoq plankadagi aktyorlardan yig'ish, suratga olish maydonini kichraytirish orqali mablag'dan tejash amalga oshirilgani aniq, lekin bunaqa sabablarni ko'rsatmagan holatda filmni o'ta sifatli darajaga chiqishida ikki nomni tilga olib o'tish kerak.
Robert Eggers bu filmni suratga olish uchun yillab shu atrofdagi xalq cho'pchaklari, folklorlari kabi narsalardan material to'plagan, hamda bularni ssenariyga o'ta mahorat bilan joylagan. Filmdagi pishiq ssenariydan tashqari ikkinchi uning eng zo'r quroli bu operatorlik ishi. Operator Jarin Blashkening mahorati tufayli film oddiygina horrordan ko'ra ancha estetikali, atmosferali ijod namunasiga aylangan.
Filmni kinomanlar uchun horror deb qo'ysak ham bo'ladi. Ya'ni odatda bu janrni ko'rmaydigan, yoqtirmaydigan odam ham bu filmdan zavqlanishi mumkin, unaqa arzongarov qo'rqinchli sahnalar kuzatilmaydi bu yerda. Men filmni qo'rqinchli emas demayapman, shunchaki bu kartina o'zining janridan ko'ra kattaroq auditoriyaga yoqa oladi demoqchiman. Uning yagona qiyinchilik tarafi bu uning so'zlashuv uslubi bo'lishi mumkin. Chunki unda 1630-yillar atmosferasi ko'rsatilgani uchun, shu davrdagi eski inglizlar gapirgan tilda so'zlashilgan. Lekin bir-ikki marta google xizmatidan foydalanish odamni o'ldirmaydi bu so'zlarni tushunish uchun, shuni ham yodda tuting.
#tavsiya #taqriz #horror #triller #Eggers
Echkilari yo'q jazz klubi sifatida - Seb's
1630-yillar. Oila bolalari bilan birgalikda shahardan chiqib, o'rmonga yaqin bir joyga ko'chib o'tishdi. Ota-ona hamda ularning beshta bolasi bilan tez orada g'alati ishlar sodir bo'la boshladi. Hammasi ularning eng kichik farzandi yo'qolgandan boshlangandi, ular bolasini bo'ri olib ketdi deb ishonishardi, lekin rostdan ham bu bo'rimidi?
Ushbu film hozirgi kunda horror janriga o'zgacha nafas qo'shib turgan rejissyor Robert Eggersning debyut ishi hisoblanadi. Filmning byudjeti atigi 4mln $ ga teng, lekin filmni ko'rganingizda uni arzongarov film deb o'ylamasligingiz aniq. Bu pul miqdorini taqsimlash uchun o'sha paytdagi nisbatan o'rtacharoq plankadagi aktyorlardan yig'ish, suratga olish maydonini kichraytirish orqali mablag'dan tejash amalga oshirilgani aniq, lekin bunaqa sabablarni ko'rsatmagan holatda filmni o'ta sifatli darajaga chiqishida ikki nomni tilga olib o'tish kerak.
Robert Eggers bu filmni suratga olish uchun yillab shu atrofdagi xalq cho'pchaklari, folklorlari kabi narsalardan material to'plagan, hamda bularni ssenariyga o'ta mahorat bilan joylagan. Filmdagi pishiq ssenariydan tashqari ikkinchi uning eng zo'r quroli bu operatorlik ishi. Operator Jarin Blashkening mahorati tufayli film oddiygina horrordan ko'ra ancha estetikali, atmosferali ijod namunasiga aylangan.
Filmni kinomanlar uchun horror deb qo'ysak ham bo'ladi. Ya'ni odatda bu janrni ko'rmaydigan, yoqtirmaydigan odam ham bu filmdan zavqlanishi mumkin, unaqa arzongarov qo'rqinchli sahnalar kuzatilmaydi bu yerda. Men filmni qo'rqinchli emas demayapman, shunchaki bu kartina o'zining janridan ko'ra kattaroq auditoriyaga yoqa oladi demoqchiman. Uning yagona qiyinchilik tarafi bu uning so'zlashuv uslubi bo'lishi mumkin. Chunki unda 1630-yillar atmosferasi ko'rsatilgani uchun, shu davrdagi eski inglizlar gapirgan tilda so'zlashilgan. Lekin bir-ikki marta google xizmatidan foydalanish odamni o'ldirmaydi bu so'zlarni tushunish uchun, shuni ham yodda tuting.
#tavsiya #taqriz #horror #triller #Eggers
Echkilari yo'q jazz klubi sifatida - Seb's