NEGA “SEVISHIB” TURMUSH QURGANLAR HAM KO‘PINCHA AJRASHIB KETISHADI?
Tabiatda yil fasllari o‘zgarib turishini, har bir faslning o‘ziga xos takrorlanmas go‘zalliklari borligini bilamiz. Tabiatdagi o‘zgarishlarni orziqib kutamiz, ulardan zavqlanamiz. Lekin o‘z ruhiy olamimizda sodir bo‘layotgan o‘zgarishlarni ko‘ra bilmaymiz. Bu esa hissiyotlarimizga, oilaviy hayotimizga salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Bu o‘rinda so‘z muhabbatdagi fasllar o‘zgarishi haqida boryapti.
O‘tish davri ma’lum bir inqirozlar bilan kechadi. Shuning uchun bu bosqichda bir qator qiyinchiliklarga duch kelish mumkin. Chunki aynan shu davrdan boshlab sevgilisini ideallashtirib idrok qilishga moyillik kamayib boradi. Endi odam qanday bo‘lsa, shundayligicha, aniq, xolisona idrok qilinadi.
Er-xotin qanchalik yosh bo‘lsa, bu davr shunchalik og‘ir o‘tadi, o‘zaro kelishmovchiliklar ko‘payadi. Ularning yoshligi, tajribasizligi oqibatida “muhabbatimiz o‘ldi” yoki “umr yo‘ldosh tanlashda adashdim, men hali yoshman, xatoyimni to‘g‘rilab olaman”, deb oilaviy yong‘inni alanga oldiriladi, ahvol yanada og‘irlashadi. Kuyov o‘zicha: “Ko‘cha to‘la xotin”, desa, kelin: “Er qurib qolibdimi? Ko‘chaga chiqsam, son mingta er. Xohlasam, ertagayoq birontasiga tegib olaman”, degan xayolga borishi mumkin. Natijada to‘yinishga uchragan hissiyotlarni ruhiy jihatdan tahlil qilib, to‘g‘ri xulosa chiqarish o‘rniga salbiy munosabatlar yuzaga keladi, ikki yosh bu munosabat quliga aylanib qoladi. Bu esa asta-sekin oila poydevorini yemiradi, uning barbod bo‘lishiga olib keladi. Endi o‘zaro er-xotinlar emas, ular orasida yuzaga kelgan salbiy munosabatlar kurashadi. O‘rtadagi ixtilof muhabbat butkul tamom bo‘lgunicha davom etadi. Biroq hammada ham bunday bo‘lavermaydi. Bir-birini ko‘rib-yoqtirib oila qurgan, tinib-tinchib, uvali-juvali bo‘lib ketgan er-xotinlar ham ko‘p.
Xalqimizda “Oldingdan oqqan suvning qadri yo‘q” degan maqol bor. Bu, eng avvalo, oilaviy hayotga, er-xotin o‘rtasidagi munosabatlarga taalluqli. Shuning uchun doim o‘rtadagi sevgi-muhabbat, qadr-qiymat arzimagan sabablar bilan yo‘qolishiga yo‘l qo‘ymaslik, har qanday ko‘ngilsizlik oldini olib yashash kerak. Aks holda o‘ylamay bosilgan qadam bir umr ruhiy azob berishi mumkin. Zero, o‘ylamasdan chiqarilgan noto‘g‘ri qaror, suyaksiz tildan chiqib ketgan bir og‘iz so‘z bir umrlik afsus-nadomatga sabab bo‘lishi hech gap emas.
Hayot – murakkab jarayon. Unda nimalar bo‘lmaydi, deysiz. Arzimas sabablar bilan janjal chiqarish, uni avj oldirishning keragi yo‘q. Bizda “Er-xotinning urushi – doka ro‘molning qurishi” degan gap bor. Ayniqsa, o‘rtada bir-biridan shirin farzandlar bo‘lsa, mas’uliyat ikki hissa ortadi. Barbod bo‘layotgan oilani, hech bo‘lmasa, norasida go‘daklar uchun asrab qolish shart.
Oilaviy hayotdagi xursandchiliklarni, o‘tib ketgan shirin damlarni, iliq munosabatlarni eslash ham arzimas nizolar kelib chiqishi oldini oladi. Bu o‘rinda er-xotin bir-birining xulq-atvoridagi ijobiy xususiyatlarni eslab turishlari muhim ahamiyatga ega.
@Negative_shorts
Tabiatda yil fasllari o‘zgarib turishini, har bir faslning o‘ziga xos takrorlanmas go‘zalliklari borligini bilamiz. Tabiatdagi o‘zgarishlarni orziqib kutamiz, ulardan zavqlanamiz. Lekin o‘z ruhiy olamimizda sodir bo‘layotgan o‘zgarishlarni ko‘ra bilmaymiz. Bu esa hissiyotlarimizga, oilaviy hayotimizga salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Bu o‘rinda so‘z muhabbatdagi fasllar o‘zgarishi haqida boryapti.
O‘tish davri ma’lum bir inqirozlar bilan kechadi. Shuning uchun bu bosqichda bir qator qiyinchiliklarga duch kelish mumkin. Chunki aynan shu davrdan boshlab sevgilisini ideallashtirib idrok qilishga moyillik kamayib boradi. Endi odam qanday bo‘lsa, shundayligicha, aniq, xolisona idrok qilinadi.
Er-xotin qanchalik yosh bo‘lsa, bu davr shunchalik og‘ir o‘tadi, o‘zaro kelishmovchiliklar ko‘payadi. Ularning yoshligi, tajribasizligi oqibatida “muhabbatimiz o‘ldi” yoki “umr yo‘ldosh tanlashda adashdim, men hali yoshman, xatoyimni to‘g‘rilab olaman”, deb oilaviy yong‘inni alanga oldiriladi, ahvol yanada og‘irlashadi. Kuyov o‘zicha: “Ko‘cha to‘la xotin”, desa, kelin: “Er qurib qolibdimi? Ko‘chaga chiqsam, son mingta er. Xohlasam, ertagayoq birontasiga tegib olaman”, degan xayolga borishi mumkin. Natijada to‘yinishga uchragan hissiyotlarni ruhiy jihatdan tahlil qilib, to‘g‘ri xulosa chiqarish o‘rniga salbiy munosabatlar yuzaga keladi, ikki yosh bu munosabat quliga aylanib qoladi. Bu esa asta-sekin oila poydevorini yemiradi, uning barbod bo‘lishiga olib keladi. Endi o‘zaro er-xotinlar emas, ular orasida yuzaga kelgan salbiy munosabatlar kurashadi. O‘rtadagi ixtilof muhabbat butkul tamom bo‘lgunicha davom etadi. Biroq hammada ham bunday bo‘lavermaydi. Bir-birini ko‘rib-yoqtirib oila qurgan, tinib-tinchib, uvali-juvali bo‘lib ketgan er-xotinlar ham ko‘p.
Xalqimizda “Oldingdan oqqan suvning qadri yo‘q” degan maqol bor. Bu, eng avvalo, oilaviy hayotga, er-xotin o‘rtasidagi munosabatlarga taalluqli. Shuning uchun doim o‘rtadagi sevgi-muhabbat, qadr-qiymat arzimagan sabablar bilan yo‘qolishiga yo‘l qo‘ymaslik, har qanday ko‘ngilsizlik oldini olib yashash kerak. Aks holda o‘ylamay bosilgan qadam bir umr ruhiy azob berishi mumkin. Zero, o‘ylamasdan chiqarilgan noto‘g‘ri qaror, suyaksiz tildan chiqib ketgan bir og‘iz so‘z bir umrlik afsus-nadomatga sabab bo‘lishi hech gap emas.
Hayot – murakkab jarayon. Unda nimalar bo‘lmaydi, deysiz. Arzimas sabablar bilan janjal chiqarish, uni avj oldirishning keragi yo‘q. Bizda “Er-xotinning urushi – doka ro‘molning qurishi” degan gap bor. Ayniqsa, o‘rtada bir-biridan shirin farzandlar bo‘lsa, mas’uliyat ikki hissa ortadi. Barbod bo‘layotgan oilani, hech bo‘lmasa, norasida go‘daklar uchun asrab qolish shart.
Oilaviy hayotdagi xursandchiliklarni, o‘tib ketgan shirin damlarni, iliq munosabatlarni eslash ham arzimas nizolar kelib chiqishi oldini oladi. Bu o‘rinda er-xotin bir-birining xulq-atvoridagi ijobiy xususiyatlarni eslab turishlari muhim ahamiyatga ega.
@Negative_shorts