Bir bor ekan, bir yoʻq ekan, bir yosh qiz boʻlgan ekan. U qiz yosh bolani yigʻisiga toqat qilolmas ekan, koʻchada bolasi yigʻlab turgan onalarni koʻrsa, tinchlantirsa o'larmikin bolasini deb to'ng'illar ekan, yana u oʻylarkanki, bolani hech joyini kir qilmay ovqatlantirsa boʻladi, ona sal eʼtiborli boʻlsa boʻldi, bolalarni kiyimi kir qilmay katta qilish mumkin derkan, bolaga sal qattiqroq tursa boʻldi, rejimga solish hech nimamas derkan.
Keyin u qiz turmushga chiqibdi. Hozir uni koʻchami-uymi farqi yoʻq, yigʻini boshlab qolsa tindirib boʻlmaydigan erkin bolalari, ularning qoʻlchalari izidan dogʻ bosgan gilam va chizilgan devorlari, kiyimlarida ketmaydigan dogʻlari, O'zining charchagan asablari bor.
Lekin U bolasi oʻzi mustaqil ovqat yeganidan quvonib shuni rasmga olib onasiga tashlab maqtanib oʻtiradi.
Kiyimlarimizda dog'lar bor, lekin muhimi koʻnglimiz va bolalarimning psixikasi toza deb )))
@MoychechagiM_Sh
Keyin u qiz turmushga chiqibdi. Hozir uni koʻchami-uymi farqi yoʻq, yigʻini boshlab qolsa tindirib boʻlmaydigan erkin bolalari, ularning qoʻlchalari izidan dogʻ bosgan gilam va chizilgan devorlari, kiyimlarida ketmaydigan dogʻlari, O'zining charchagan asablari bor.
Lekin U bolasi oʻzi mustaqil ovqat yeganidan quvonib shuni rasmga olib onasiga tashlab maqtanib oʻtiradi.
Kiyimlarimizda dog'lar bor, lekin muhimi koʻnglimiz va bolalarimning psixikasi toza deb )))
@MoychechagiM_Sh