Eng muhimi, har qanday holatning yaxshi tarafini koʻra olish. Ayni bir yomon xotira sabab butun boshli bir yil chiqitga chiqishi achinarli.
Koʻplar qatori kecha menam rasm/videoli sarhisob qildim (boshqa kanalda). Eslashga, quvonishga, yashashga arzigulik koʻp ishlar oʻtibdi. Eng koʻp sinalganim sogʻlik tomonlama boʻlibdi. Hamd.
Oʻzim tahsil olgan maktab-internatda salkam 4 oy mobaynida 9-10-sinflarga dars oʻtdim. Boʻyi boʻyimdan baland, oʻzining dunyosiga ega qorakoʻzlar meni tinglashdi. Shu vaqtlarni haligacha yuzimda tabassum bilan eslayman. Ajablanarlisi, sinfdoshlarimning uka/singillariga dars berganim boʻldi. Vaqt shu qadar tez oʻtganini bildirdi. Chindan ham, birgina "ustoz" deb murojaat qilishganida hamma charchoqlaringiz ariydi:) Ularning nazdida qanchalik ustozlikni epladim, bilmadim, ammo hayotda bir saboqni berib oʻtgusi inson ham bizga ustoz aslida. Bir ustozim aytganidek, "men orqali fanimga qiziqishsa, men uchun baxt shu".
Juda kam kitob oʻqidim, biroq buni ham normal holat deya qabulladim. Oʻzimni tergash va ayblashdan naf yoʻq. Oʻzimcha tayinli "asoslar" ga egaman. Aksariyat insonlar butun yil davomida sotib olgan kitoblarini ham sarhisob qilisharkan. Men bunga avval e'tibor bermasdim. Bu safar oʻylab qarasam, oʻqiganimdan sotib olganlarim koʻp boʻlar ekan.
Yilning soʻnggi 4 oyi Toshkentda oʻtdi. Ayta olamanki, har narsaga, har voqelikka, har joyga, har kimsaga koʻp kutuv qoʻymaslikni oʻrgatdi. Just accept it.
Shuningdek, kashf qilgan insonlarim ham koʻp boʻldi. 🫶
Sizlarda nima gap? Qanday xulosalar oldingiz? Bu yerga yozishingiz mumkin.
#xulosalar
– @Mirahmedovas_blog
Koʻplar qatori kecha menam rasm/videoli sarhisob qildim (boshqa kanalda). Eslashga, quvonishga, yashashga arzigulik koʻp ishlar oʻtibdi. Eng koʻp sinalganim sogʻlik tomonlama boʻlibdi. Hamd.
Oʻzim tahsil olgan maktab-internatda salkam 4 oy mobaynida 9-10-sinflarga dars oʻtdim. Boʻyi boʻyimdan baland, oʻzining dunyosiga ega qorakoʻzlar meni tinglashdi. Shu vaqtlarni haligacha yuzimda tabassum bilan eslayman. Ajablanarlisi, sinfdoshlarimning uka/singillariga dars berganim boʻldi. Vaqt shu qadar tez oʻtganini bildirdi. Chindan ham, birgina "ustoz" deb murojaat qilishganida hamma charchoqlaringiz ariydi:) Ularning nazdida qanchalik ustozlikni epladim, bilmadim, ammo hayotda bir saboqni berib oʻtgusi inson ham bizga ustoz aslida. Bir ustozim aytganidek, "men orqali fanimga qiziqishsa, men uchun baxt shu".
Juda kam kitob oʻqidim, biroq buni ham normal holat deya qabulladim. Oʻzimni tergash va ayblashdan naf yoʻq. Oʻzimcha tayinli "asoslar" ga egaman. Aksariyat insonlar butun yil davomida sotib olgan kitoblarini ham sarhisob qilisharkan. Men bunga avval e'tibor bermasdim. Bu safar oʻylab qarasam, oʻqiganimdan sotib olganlarim koʻp boʻlar ekan.
Yilning soʻnggi 4 oyi Toshkentda oʻtdi. Ayta olamanki, har narsaga, har voqelikka, har joyga, har kimsaga koʻp kutuv qoʻymaslikni oʻrgatdi. Just accept it.
Shuningdek, kashf qilgan insonlarim ham koʻp boʻldi. 🫶
Sizlarda nima gap? Qanday xulosalar oldingiz? Bu yerga yozishingiz mumkin.
#xulosalar
– @Mirahmedovas_blog