Чексиз Миккилар ва тизим 🧑🚀
2020-йили “
Паразиты” фильми билан деярли барча асосий Оскарларни қўлга киритган
Пон Жун-ҳонинг янги фантастик фильми.
“
Микки 17” 2025 г.
#тақриз #сайфай
Узоқ келажакда инсоният бошқа сайёраларни мустамлака қилиш билан шуғулланади. Бош қаҳрамон Микки Барнс Нифлхайм муз сайёрасига экспедицияда "сарфланувчи материали" бўлишга рози бўлади. Унинг вазифаси ҳалок бўлиш хавфи юқори бўлган хавфли миссияларни бажаришдир. Вафот этган тақдирда унинг жасади биопринтёр ёрдамида тикланади, хотираси эса захира нусхадан тикланади. Тўрт йил давомида Микки 16 марта ҳалок бўлади ва қайта тирилади. Миссиялардан бирида у "Сreepers" деб аталадиган маҳаллий ҳаёт шаклларига дуч келади.
Жун-ҳо
Адам Маккеининг сўнгги учта фильмига яқин услубда, ушбу экранлаштиришни сатирик тарзда суратга олган. Яъни фильмни томоша қилиш енгил, вазиятлар кулгили, лекин бироз тўхтаб ўйлаб кўрилса қўрқинчли ва атрофимизда содир бўлаётган воқеалардан кам фарқ қилади. Бу ерда ҳам ўз ваколатидан шахсий мақсадларда фойдаланадиган сиёсатчилар, ҳақиқатни мавҳум шаклда кўрсатадиган оммавий ахборот воситалари вакиллари ва уларга эргашадиган содда халқ бор. Фарқи шундаки, Маккей ушбу ҳодисаларни ҳозирги замонда, конфликтларни эса ҳақиқий давлатлар ўртасида кўрсатган бўлса, Жун-ҳо бу нарсани коинотга олиб чиқиб, асосий конфликни одамлар ва онгли ўзга сайёралик мавжудотлар ўртасида тасвирлаган. Бу фарқнинг фойдали томони шундаки, муаллифлар фикри ва ғояси томошабиннинг ирқи, миллати ёки эътиқодидан қатъи назар, бир хил етиб боришини таъминлайди. Мисол учун, бу фильмда ҳам "уруш ёмон" деган ғоя мавжуд, бироқ картинадаги ушбу фарқ мазкур ғояни ўтган йилги "
Падение империи" фильмига нисбатан деярли эътироз уйғотмайди. У филми эса "қайси томондан қараса ҳам уруш ёмон" деган фикрни сингдиришга қанчалик уринмасин, у АҚШдаги республикачилар ва демократлар ўртасида баҳслар келтириб чиқарди. Кимлардир эса унда Россия ҳукуматининг сиёсий тизимига нисбатан сатира кўрди. Ваҳоланки, фильмда ҳеч қандай сиёсий қарашлар ҳақида сўз юритилмаган эди.
Миккига бўлган муносабатда капиталистик тизимга қарши сатирани кўриш мумкин. Худди корпорациялар одамларни ёқилғиси тугагунча ишлатганидек, Миккидан ҳам арзон товар сифатида фойдаланиб, уни осонлик билан бошқа янгисига алмаштиришади. Бу эса, зарурат ва ваҳшийлик ўртасидаги чегара қаерда эканлигини ўйлашга мажбур қилади. Тўғри, Микки ўлиб, яна худди ўша эски хотиралари билан қайта тиклана олса-да, "икки тирик ва бир хил тарзда яшашга ҳаққи бор деб ҳисоблайдиган одамлардан бирини ортиқча дебн ўлдириб ташлаш қанчалик тўғри?" деган савол очиқ қолган.
"Ўлиш қандай?" - бу савол фильм бош қаҳрамонига энг кўп, қайта-қайта бериладиган саволлардан бири. Аммо ҳеч ким ундан азобланиб ўлиб ва яна тирилишини билган ҳолда яшаш қандай эканлигини сўрамайди. Шундай ҳаёт тарзида яшаш ўша инсоннинг ҳаёт маъносини йўқотишига олиб келмайдими? Эҳтимол, ҳақиқатан ҳам Миккининг ҳаёти ўз маъносини йўқотиши мумкин эди, бироқ қаҳрамоннинг севгилиси билан бўлган илиқ муносабатлари бунга йўл қўймаган. Бу орқали муаллифларнинг Адам Маккей фильмларидан яна бир фарқини кўриш мумкин:
Эдвард Эштон ва Пон Жун-ҳо ҳар бир инсон ҳаётининг қанчалик муҳимлигини ва қийинчиликларга қарамасдан инсоният келажагига ижобий қараш зарурлигини кўрсатиб беришган.
Ушбу фильм мен учун йилнинг энг кутилган фильмларидан бири эди. Томошадан олдин картина йилнинг энг зўр филми деган ном учун кураша оладиган асар бўлади деб ўйлагандим. Ҳозирда эса бундан шубҳам бор. Чунки режиссёрнинг олдинги фильмлари томошабинни қаттиқ ҳайратга солган ва томошадан кейин ҳам анча ўйланишга мажбур қиларди. Бу сафар эса нисбатан енгил ва ўзидан кейин шунчаки ёқимли ҳис қолдирадиган фильм кўрдим. Шунга қарамай, фильм бир марталик эмас, агар уни таҳлил қилиб кўрсак, у анча чуқур фикр уйғота олади.
Хуллас, шахсан менинг жуда юқори бўлган кутилмаларимни инобатга олмаса яхши чиққан. Айниқса, унинг визуал жиҳатлари ва космосни тасвирлаши кўзни қувонтиради. Шу боис, уни катта экранларда ёки юқори сифатда томоша қилишни тавсия қиламан.
Эътиборингиз учун раҳмат!
Телеграм канал Катта Оға 🎬
