#إنَّ أوَّلَ النَّاسِ يُقْضَى يَومَ القِيامَةِ عليه رَجُلٌ اسْتُشْهِدَ، فَأُتِيَ به فَعَرَّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَها، قالَ: فَما عَمِلْتَ فيها؟ قالَ: قاتَلْتُ فِيكَ حتَّى اسْتُشْهِدْتُ، قالَ: كَذَبْتَ، ولَكِنَّكَ قاتَلْتَ لأَنْ يُقالَ: جَرِيءٌ، فقَدْ قيلَ، ثُمَّ أُمِرَ به فَسُحِبَ علَى وجْهِهِ حتَّى أُلْقِيَ في النَّارِ، ورَجُلٌ تَعَلَّمَ العِلْمَ، وعَلَّمَهُ وقَرَأَ القُرْآنَ، فَأُتِيَ به فَعَرَّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَها، قالَ: فَما عَمِلْتَ فيها؟ قالَ: تَعَلَّمْتُ العِلْمَ، وعَلَّمْتُهُ وقَرَأْتُ فِيكَ القُرْآنَ، قالَ: كَذَبْتَ، ولَكِنَّكَ تَعَلَّمْتَ العِلْمَ لِيُقالَ: عالِمٌ، وقَرَأْتَ القُرْآنَ لِيُقالَ: هو قارِئٌ، فقَدْ قيلَ، ثُمَّ أُمِرَ به فَسُحِبَ علَى وجْهِهِ حتَّى أُلْقِيَ في النَّارِ، ورَجُلٌ وسَّعَ اللَّهُ عليه، وأَعْطاهُ مِن أصْنافِ المالِ كُلِّهِ، فَأُتِيَ به فَعَرَّفَهُ نِعَمَهُ فَعَرَفَها، قالَ: فَما عَمِلْتَ فيها؟ قالَ: ما تَرَكْتُ مِن سَبِيلٍ تُحِبُّ أنْ يُنْفَقَ فيها إلَّا أنْفَقْتُ فيها لَكَ، قالَ: كَذَبْتَ، ولَكِنَّكَ فَعَلْتَ لِيُقالَ: هو جَوادٌ، فقَدْ قيلَ، ثُمَّ أُمِرَ به فَسُحِبَ علَى وجْهِهِ، ثُمَّ أُلْقِيَ في النَّارِ.

الراوي : أبو هريرة |
📚 صحيح مسلم الصفحة أو الرقم: 1905📚.

Ривоят қилувчи: Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу.
"Қиёмат куни биринчи бўлиб ҳисоб-китоб қилинадиган киши - шаҳид бўлган одамдир. Уни олиб келинади ва Аллоҳ унга берган неъматларини эслатади. У буларни тан олади.

Аллоҳ сўрайди: "Бу неъматлар учун нима амал қилдинг?"
У жавоб беради: "Сенинг йўлингда жанг қилдим, ҳатто шаҳид бўлдим."
Аллоҳ айтади: "Ёлғон айтдинг! Сен одамлар 'Жасур экан!' дейишлари учун жанг қилдинг. Ва дарҳақиқат, шундай дейилди."
Сўнг буюрилади ва у юзтубан судралиб, дўзахга ташланади.

Кейин илм ўрганиб, уни бошқаларга ўргатган ва Қуръон ўқиган одам келтирилади. Аллоҳ унга ҳам неъматларини эслатади. У ҳам буларни тан олади.

Аллоҳ сўрайди: "Бу неъматлар билан нима қилдинг?"
У жавоб беради: "Илм ўргандим, уни бошқаларга ўргатдим ва Сен учун Қуръон ўқидим."
Аллоҳ айтади: "Ёлғон айтдинг! Сен одамлар 'Олим экан!' дейишлари учун илм ўргандинг, 'Қори экан!' дейишлари учун Қуръон ўқидинг. Ва дарҳақиқат, шундай дейилди."
Сўнг буюрилади ва у ҳам юзтубан судралиб, дўзахга ташланади.

Сўнгра Аллоҳ кенг ризқ ва турли мол-дунё ато этган бой одам келтирилади. Аллоҳ унга ҳам неъматларини эслатади. У ҳам буларни тан олади.

Аллоҳ сўрайди: "Бу неъматлар билан нима қилдинг?"
У жавоб беради: "Сен яхши кўрадиган ҳар бир йўлда сарфладим, молимни Сен учун инфоқ қилдим."
Аллоҳ айтади: "Ёлғон айтдинг! Сен одамлар 'Сахий экан!' дейишлари учун шундай қилдинг. Ва дарҳақиқат, шундай дейилди."
Сўнг буюрилади ва у ҳам юзтубан судралиб, дўзахга ташланади."

Манба: Саҳиҳи Муслим, 1905-ҳадис

https://t.me/JinChiqarishRuqya