Ba'zida shunday vaqtlar bo'ladiki charchab ketasan kishi. Natijalar sen kutganingdek bo'lmaydi. Lekin birgini ota-onaning quvonchi barcha charchoqlaringni yozib yuborishga yetarkan.

Bugun markazimizga yaqinda kelgan bir o'quvchimizni onasi keldi. Farzandi bizda o'qiyotganiga tahminan 1 oy bo'lgandi.

Bundan avval bir nechta markazlarda o'qib natija qila olmagan ekan.

Bizda o'qishni boshlaganidan beri bolani kun tartibida, dars qilishida umuman olganda bolada 1 oyda katta o'zgarish sezganini ko'rib quvonganidan onasini o'zi yana bitta farzandini olib kelibdi.

U farzandini ham o'qitmoqchiligini va bu vazifani faqatgina bizga ishona olishini aytganida ichimda qandaydir faxr tuyg'usi jo'sh urib ketti, xursand bo'ldim albatta.

Shaxsan men onalarni xursandligini ko'rganda ichimdagi barcha qayg'ularim yozilib ketadi. Onani ko'zidagi quvonchi, farzandidan rozilik alomatini ko'rib notog'ri joyda emasligimga yana bir bor amin bo'ldim!