—Қаёқда дейсан? Юввош кўрингани билан ҳеч ён босмаяпти. Эчкидек қайсар. -деди Содиқ.
—Эй латтамисан? Мана мен барибир тўйимиз бўлади деб, бир машинамда, овлоқ жойга олиб бор. Бир ўз уйида ўз хонасига кириб, кайфимни қилиб юрибманку.
Уларни гапларидан Билолни бўйин томирлар бўрта бошлади.
Содиқни танимаса ҳам, исми ва амакисини қизига унаштирилганидан. Катта эҳтимол билан, уни Сарвинозни қайлиғи эканини таҳмин қилганди.
—Айтяпманку, кеча бир икки эродичний смслар ёзгандим. Чорнийга тиқиб қўйди қайсар.
—Нози-нози, нози бор.
Сарвинозни нози бор. Дегандек, у ҳам нозланаётгандир.
Ким сени четда бирга ишлаган кеннайишкалари билан айшини сурган дейди. Эрли аёлларни йўлдан уролган. Унаштирилган қизингни йўриғингга юрдира олмасанг уят!
Мастликда, оғзига келганини гапирган йигитлар, уларни тинглаб асаб толалари емирила бошлаган йигитни пайқашмаганди. Айниқса «Сарвиноз» исми тилга олингач, чидаб туролмай, ўрнидан турди.
—Эркакча гап! Бугун, ҳозир шу ердан чиқиб тўғри амакимникига бораман.
Сарвинозни хонасига кириб, эрталабгача қоламан ўша ерда. Шунча нозлангани етар.
Содиқ валдираб ўрнидан турганди. Юзига тушган муштдан. Гандираклаб йиқилди.
💫 💫
—Ака нима гап?
—Билол қандай қилиб бундай ҳезалак нусхалар билан ўралашиб қолдинг? -ўн беш суткага, қамалган укасини олдига келган Ҳабибни жиғи бийрони чиқди. —Сен битта улар учта бўлган. Яна анави қизак шифохонага ётиб олибди.
—Минг лаънат бўлсин шуларга. -Билол панжарага бир урди.
—Қизишма! Ҳаммасини ҳал қиламиз.
—Ака Сарвиноз билан гаплашиб олишим керак эди. Бу лаънати жойда 15 кун қолсам, улар тўйни тезлатиб юбормайдими? -Билол росманасига ҳавотирга тушди. —Ака анави Мафтуна Дикшитни йигити борку, бўлажак божангиз. Шуни чақириб бера оласизми? -деди Билол бир нарсани ўйлаб.
💫 💫
—Сен у йигитни танийсанми? -Рустам ака қаршисида қўрқувдан титраётган қизига ғазаб билан қаради. —Олдимга бориб гаплашишини ҳам сен айтдингми?
—Танийман! Аммо.... -Сарвинозни гапи юзига тушган тарсаки сабаб, охирига етмади. —Қандай ҳаддинг сиғди? Шуми сенга берган шунча йиллик тарбиям маҳсули?
—Дадажон...
—Ўчир овозингни! Содиқ касалхонадан чиққач, уч кун ўтиб тўй бўлади. -деди Рустам ака қатъий.
—Дадаси ахир ўқиши тугагач, дегандикку. -боядан буён, қизига жони куйиб турган онаси гапга аралашди.
—Қанча тез бўлса шунча яхши. Бўлмаса эртага бундан баттар нимадир бўлмаса гўрга эди.
Дадасини гапларидан Сарвинозни қалби оғриди. Тўғри у Билол билан гаплашган. Аммо унаштирилгач, ҳаммасига қанчалик оғир бўлса ҳам кўз юмганди.
Дадасини наздида эса, ҳамон гаплашиб юргандек...
💫 💫
—Ёрдам бера оласизми? -деди Иброҳимни ўйланиб турганига қараб Билол.
—Қизни кўнгли борми сизда? -Билол бош силкиб тасдиқлади. —Унда ёрдам берганим бўлсин.
—Қандай йўл тутсак бўлади? Мен 15 кун қолмаслигим керак бу ерда.
—Бир нарса ўйладим. Ўхшаса икки кунда чиқасиз! -деди Иброҳим ишонч билан.
—Мана бу эркакча гап бўлди. Раҳмат сизга.
—Қизга ачиндим. Бундай нафс қулини қўлида хор бўлмасин.
—Бунга йўл қўймайман! Чиқиб олсам бўлди.
💫 💫
—Ёрдам керак эмасми? -тиззадан юқори турган кўйлаги, сонларига зеб берган қиз. Бармен олдида ўтирган Иброҳимни олдига ўтираркан. Нозик бармоқлари билан, енгсиз фудболка кийган Иброҳимни, мушакларини силаб қўйишни унутмади.
—Керак десам, ёрдам берасанми? -деди Иброҳим излаганини топгандек жилмайиб.
—Қўлдан келганча... -Иброҳимга яқинроқ сурилди қиз. —Нима ёрдам керак?
—Мени айтганларимни истаганимдек бажарсанг, яхшигина пул бераман.
—Мен рози... -кўрсатгич бармоғини, Иброҳимни то елка қисмидан, билагигача силаб деди.
—Кетдикми унда? Бу ер жуда шовқин экан! -Иброҳим ўрнидан туриб устки кийимини эгнига иларкан. Қиз унга суқланиб қараб турарди. —Ҳолироқ жойда гаплашиб оламиз.
—Албатта! -қиз жилмайиб, уни ортидан юрди.
💫 💫
—Укол оладиган вақтингиз бўлибди. -Содиқ четда қаймоқлашиб юрган. Ҳозиргача интернет орқали «алоқа» қилиб турадиган жувон жўнатган видео ҳабарларни, кўраркан. Ора-орада лабларини ялаб ҳам қўярди.
—Эй латтамисан? Мана мен барибир тўйимиз бўлади деб, бир машинамда, овлоқ жойга олиб бор. Бир ўз уйида ўз хонасига кириб, кайфимни қилиб юрибманку.
Уларни гапларидан Билолни бўйин томирлар бўрта бошлади.
Содиқни танимаса ҳам, исми ва амакисини қизига унаштирилганидан. Катта эҳтимол билан, уни Сарвинозни қайлиғи эканини таҳмин қилганди.
—Айтяпманку, кеча бир икки эродичний смслар ёзгандим. Чорнийга тиқиб қўйди қайсар.
—Нози-нози, нози бор.
Сарвинозни нози бор. Дегандек, у ҳам нозланаётгандир.
Ким сени четда бирга ишлаган кеннайишкалари билан айшини сурган дейди. Эрли аёлларни йўлдан уролган. Унаштирилган қизингни йўриғингга юрдира олмасанг уят!
Мастликда, оғзига келганини гапирган йигитлар, уларни тинглаб асаб толалари емирила бошлаган йигитни пайқашмаганди. Айниқса «Сарвиноз» исми тилга олингач, чидаб туролмай, ўрнидан турди.
—Эркакча гап! Бугун, ҳозир шу ердан чиқиб тўғри амакимникига бораман.
Сарвинозни хонасига кириб, эрталабгача қоламан ўша ерда. Шунча нозлангани етар.
Содиқ валдираб ўрнидан турганди. Юзига тушган муштдан. Гандираклаб йиқилди.
💫 💫
—Ака нима гап?
—Билол қандай қилиб бундай ҳезалак нусхалар билан ўралашиб қолдинг? -ўн беш суткага, қамалган укасини олдига келган Ҳабибни жиғи бийрони чиқди. —Сен битта улар учта бўлган. Яна анави қизак шифохонага ётиб олибди.
—Минг лаънат бўлсин шуларга. -Билол панжарага бир урди.
—Қизишма! Ҳаммасини ҳал қиламиз.
—Ака Сарвиноз билан гаплашиб олишим керак эди. Бу лаънати жойда 15 кун қолсам, улар тўйни тезлатиб юбормайдими? -Билол росманасига ҳавотирга тушди. —Ака анави Мафтуна Дикшитни йигити борку, бўлажак божангиз. Шуни чақириб бера оласизми? -деди Билол бир нарсани ўйлаб.
💫 💫
—Сен у йигитни танийсанми? -Рустам ака қаршисида қўрқувдан титраётган қизига ғазаб билан қаради. —Олдимга бориб гаплашишини ҳам сен айтдингми?
—Танийман! Аммо.... -Сарвинозни гапи юзига тушган тарсаки сабаб, охирига етмади. —Қандай ҳаддинг сиғди? Шуми сенга берган шунча йиллик тарбиям маҳсули?
—Дадажон...
—Ўчир овозингни! Содиқ касалхонадан чиққач, уч кун ўтиб тўй бўлади. -деди Рустам ака қатъий.
—Дадаси ахир ўқиши тугагач, дегандикку. -боядан буён, қизига жони куйиб турган онаси гапга аралашди.
—Қанча тез бўлса шунча яхши. Бўлмаса эртага бундан баттар нимадир бўлмаса гўрга эди.
Дадасини гапларидан Сарвинозни қалби оғриди. Тўғри у Билол билан гаплашган. Аммо унаштирилгач, ҳаммасига қанчалик оғир бўлса ҳам кўз юмганди.
Дадасини наздида эса, ҳамон гаплашиб юргандек...
💫 💫
—Ёрдам бера оласизми? -деди Иброҳимни ўйланиб турганига қараб Билол.
—Қизни кўнгли борми сизда? -Билол бош силкиб тасдиқлади. —Унда ёрдам берганим бўлсин.
—Қандай йўл тутсак бўлади? Мен 15 кун қолмаслигим керак бу ерда.
—Бир нарса ўйладим. Ўхшаса икки кунда чиқасиз! -деди Иброҳим ишонч билан.
—Мана бу эркакча гап бўлди. Раҳмат сизга.
—Қизга ачиндим. Бундай нафс қулини қўлида хор бўлмасин.
—Бунга йўл қўймайман! Чиқиб олсам бўлди.
💫 💫
—Ёрдам керак эмасми? -тиззадан юқори турган кўйлаги, сонларига зеб берган қиз. Бармен олдида ўтирган Иброҳимни олдига ўтираркан. Нозик бармоқлари билан, енгсиз фудболка кийган Иброҳимни, мушакларини силаб қўйишни унутмади.
—Керак десам, ёрдам берасанми? -деди Иброҳим излаганини топгандек жилмайиб.
—Қўлдан келганча... -Иброҳимга яқинроқ сурилди қиз. —Нима ёрдам керак?
—Мени айтганларимни истаганимдек бажарсанг, яхшигина пул бераман.
—Мен рози... -кўрсатгич бармоғини, Иброҳимни то елка қисмидан, билагигача силаб деди.
—Кетдикми унда? Бу ер жуда шовқин экан! -Иброҳим ўрнидан туриб устки кийимини эгнига иларкан. Қиз унга суқланиб қараб турарди. —Ҳолироқ жойда гаплашиб оламиз.
—Албатта! -қиз жилмайиб, уни ортидан юрди.
💫 💫
—Укол оладиган вақтингиз бўлибди. -Содиқ четда қаймоқлашиб юрган. Ҳозиргача интернет орқали «алоқа» қилиб турадиган жувон жўнатган видео ҳабарларни, кўраркан. Ора-орада лабларини ялаб ҳам қўярди.