Ustozdan abadiy ibrat Bir kuni ustozning ilm majlisida oʻtirgandik. Ustoz bizga fiqhdan dars
beryotgandi. Imomi Aʼzam hazratlarining oʻrnak boʻlarli odatlari koʻp edi, ammo
bir odati bor ediki, bizni doim lol qilardi. Ustoz oʻzi savol berib, har
birimizdan javob eshitar va oxirida oʻz javobini berardi. Oʻsha kuni ham bir
savol berdi.
-Aytinglarchi, qaynab turgan shoʻrvaga qush tushib ketdi. Endi shoʻrvaning
masalsi nima boʻladi? Biz birin – ketin javob bera boshladik.
-Shoʻrva halol boʻladi.
-Qaynagan suvda hamma narsa pishib ketadi va haloldir.
-Egasi bilmagani uchun halol boʻladi. Navbat Abdullohga keldi.
-Ustoz qushni olib tashlab shoʻrvani ichsa boʻladi. Chunki qush halollab
soʻyilmagan. Ustoz kuib turdida, oʻzlari javob berdi.
-Shoʻrvaga tushgan qush tozalanmagan va halollab soʻyilmaganidan
najosatdir. Najosat tushgan shoʻrvani ichib boʻlmaydi, haromdir. Shoʻrvaning
hammasi toʻkib tashlanadi. Biz umrimizning oxirigacha ustozning oldidan
ketolmasligimizni, ilmlar dengizidan baxramand boʻlib turishimiz
lozimligini yana bir bor angladik. Bir vaqt bir kishi shoshib darsga kirib
keldi. Ustozdan uzr soʻrab, kelagni sababini bildirdi.
-Ustoz shomdan yoʻlga chiqqan karvoningizni qaroqchilar talabdi.
Afsusdaman. Ustozning holati umuman oʻzgarmadi. Bir martagina
“Alhamdulillah”, deb qoʻydi. Keyin yana dars oʻta boshladi. Oradan ikki pora
Qurʼon oʻqiydigan vaqt oʻtgach, oʻsha kishi tagʻin halloslab kelib qoldi.
-Ming bor uzr, ustoz, sizni tashvishga qoʻydim. Qaroqchilar urgan karvon
sizniki emas ekan. Sizniki sogʻ-omon kelayotgan ekan, - dedi. Bu gapni eshitgan
ustozning holati yana oʻzgarmadi. Tagʻin bir martagina “Alhamdulillah”, deb
qoʻydi. Javobdan ajablangan xabarchi savol soʻaradi.
-Ustoz karvoningizni qaroqchi urdi, deganimda ham “Alhamdulillah”,
degandingiz, karvon sogʻ-salomat ekan deganimda ham “Alhamdulillah”,
dedingiz. Buning hikmati nima? Ustoz tabassum qilib javob qildi.
- Sen menga karvonim talon-taroj qilinibdi, deganingda qalbimga quloq
soldim. Agar u dunyoga bogʻlanib qolganida ham chekishi kerak edi. Ammo oʻzgarish
sezmadim. Shuning uchun “Alhamdulillah”, deb qoʻydim. Sal turib karvonim
salomat ekanini xabar qilganingda yana qalbimga quloq soldim. Dunyoga
bogʻlangan qalb tezda xursand boʻlib ketadi. Ammo qalbimda oʻzgarish sezmadim
va bu safar ham “Alhamdulillah”, dedim.
Ustozning javoblari va goʻzal axloqi qiyomatgacha keladigan ummatlar uchun
haqiqiy ibrat boʻldi. Dars olib bir xursand boʻlgan boʻlsak, shunday keng
koʻngilli ustoz bilan suhbatlashib turganimizdan bir quvonamiz. Abdulloh
bilan savdo ishi yuzasidan koʻp mamlakatlarga borishga toʻgʻri keladi. Ustozdan
yiroqda ilm majlislarini choʻlda qolgan inson suv istaganidan ortiqroq
xohlardik.
Savdogarlar ustozi kitobidan
@ismoilustoz